«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν το έχει. Είναι ημιμαθής και κάθε τρεις ημέρες υπόσχεται διαφορετικά πράγματα», αναφέρει ο φερόμενος ως υποψήφιος ευρωβουλευτής
της Ν.Δ.


Προτείνει να βρεθούμε στην «Παλιά Αθήνα», μια ταβερνούλα δίπλα στον τόπο εργασίας του. Οι μνήμες από την έκρηξη βόμβας στο δικηγορικό του γραφείο είναι ακόμη νωπές. «Είναι βέβαιο ότι επρόκειτο για αντιεξουσιαστές. Εκείνο που με πείραξε είναι η αναστάτωση που προκλήθηκε στους γείτονες της πολυκατοικίας», σχολιάζει με αλτρουιστική διάθεση. Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου και παλαιός του γνώριμος δεν χρειάζεται να τον ρωτήσει για την παραγγελία. Φέρνει ένα πρασόρυζο, μια φέτα, μια σαλάτα του κηπουρού κι έναν κόκορα χωριάτικο. Το γεύμα μας το συνοδεύουμε με λευκό κρασί μοσχοφίλερο Νασιάκου.

Ο συνομιλητής μου, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, θα συμπεριλαμβάνεται στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. «Εκεί οφείλονται οι τόσο συχνές σου τηλεοπτικές εμφανίσεις το τελευταίο διάστημα;», τον ρωτώ. «Πρώτον, πηγαίνω διότι με καλούν και, δεύτερον, γιατί με ενδιαφέρει να εκφράζω τις ιδέες μου», απαντά διπλωματικά.
Γέννημα-θρέμμα Κορυδαλλιώτης, κατάγεται, όπως υποδεικνύει το επίθετό του, από το Κρανίδι Αργολίδος. Τον 19ο αιώνα, οι πρόγονοί του μετανάστευσαν στην Κύπρο και τότε άλλαξε το όνομά τους. Ενας από αυτούς σκότωσε έναν Τούρκο και αναγκάστηκε να διαφύγει στη Λέσβο, όπου πάλι σκότωσε Τούρκο, και κατέληξε στον Πειραιά. «Η πολεμική παράδοση συνεχίζεται», σχολιάζω δείχνοντας το σήμα του αλεξιπτωτιστή στο πέτο του σακακιού του. «Υπηρέτησα στο Σώμα Καταδρομών κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας και, ευκαιρίας δοθείσης, επειδή ακούγονται διάφορα, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι είναι ο μόνος μισθός που πήρα από το Δημόσιο».

Συγκρουσιακός κατεξοχήν, πιστεύει ότι «με τη σύγκρουση ανοίγεις δρόμους και σπας την παράταξη του εχθρού. Επίσης με τη σύγκρουση παράγεται ενέργεια». Ζητώ να μου πει ποιον θεωρεί εχθρό. «Οποιον αντιστρατεύεται τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα». Επειδή η απάντηση είναι γενική, τον ρωτώ εάν εννοεί τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κατακεραυνώνει συστηματικά από τα παράθυρα της τηλοψίας, την εφημερίδα «Δημοκρατία», όπου είναι τακτικός αρθρογράφος, και το μπλογκ «Antinews», όπου επίσης αρθρογραφεί. «Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, είναι αντίπαλος. Εχθρός είναι η τυχοδιωκτική νοοτροπία που διακρίνει την ηγετική του ομάδα, σε διάσταση με την ενδεχόμενη βάση του. Επειδή η πολιτική είναι και θέμα προσώπων, θεωρώ ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν το έχει, δεν είναι φυσικός ηγέτης. Είναι ημιμαθής και, το χειρότερο, κάθε τρεις ημέρες υπόσχεται διαφορετικά πράγματα. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ουσία μάς ζητά να πέσουμε χωρίς αλεξίπτωτο. Γι’ αυτό δεν το εμπιστεύεται ο κόσμος και δεν μπορεί να ξεπεράσει το 20%». Η συζήτηση έρχεται δικαιωματικώς στο θέμα του χρέους. «Ολες οι χώρες δανείζονται και όλες δανείζονται με όρους. Τσάμπα σου δανείζει μόνο η μάνα σου ή ο πατέρας σου. Βρισκόμαστε εδώ διότι η κρίση χρέους έγινε κρίση δανεισμού. Βρεθήκαμε εκτός αγορών από τα λάθη και την ολιγωρία του Γιώργου Παπανδρέου. Το αποτέλεσμα, όταν είσαι υποχρεωμένος να έχεις μόνο μία πηγή δανεισμού, είναι να σου επιβάλουν ακόμη και τους όρους εξωτερικής πολιτικής. Είναι επιεικώς άθλιο αυτό που ισχυρίσθηκε ο Τσίπρας, ότι γίνεται συνωμοσία για να βγούμε στις αγορές. Ας κοιτάξουν πρώτα να συνεννοηθούν μεταξύ τους εάν θα κάνουν κούρεμα, περμανάντ, ανταύγειες ή εξτένσιον στο χρέος, για να χρησιμοποιήσω ορολογία κομμωτηρίου, και μετά να βγουν να μιλήσουν».

Ο Φαήλος Κρανιδιώτης δεν συμφωνεί ότι η διανομή του πλεονάσματος είναι προεκλογική κίνηση. «Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες οι πολίτες θα έχουν μια παροχή που δεν θα είναι δανεικά, αλλά από τον ιδρώτα τους». «Και οι οφειλές προς τις επιχειρήσεις;», αντιτείνω. «Μέσα στο 2014 έχει προβλεφθεί να δοθούν 2,8 δισ. ευρώ», εξηγεί. «Γνωρίζει ότι έχουν γίνει λάθη και αδικίες, όμως λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα. Η κυβέρνηση Σαμαρά έβγαλε τη χώρα από την κρίση και το επόμενο βήμα είναι να τη βγάλει στις αγορές. Θεωρώ τιμή μου τον τίτλο που μου απονέμουν κατά καιρούς, ο φίλος του πρωθυπουργού, έστω κι αν έχω άλλες ιδιότητες, όπως αυτή του μαχόμενου δικηγόρου».

Σύμφωνα με μυστικές δημοσκοπήσεις για τις επόμενες εκλογές για την Ευρωβουλή, βρίσκεται στις πρώτες εκλόγιμες θέσεις, αν και ο ίδιος δεν θέλει να επιβεβαιώσει τίποτα ωσότου ανακοινωθεί το ψηφοδέλτιο. Απλώς περιορίζεται, την ώρα που έρχεται το επιδόρπιο –μήλο και πορτοκάλι–, να τονίσει τη σημασία της Ευρωβουλής στη λήψη των αποφάσεων, αφού εκεί έχουν περάσει κρίσιμα θέματα, όπως η λαθρομετανάστευση, το Κυπριακό, η γεωργία και η ασφάλεια.