Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία οδεύουν σε προγραμματισμένες εκλογές. Είναι φυσικό λοιπόν ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος, κ. Μ. Τσαβούσογλου, κλείνοντας μια μακρά περίοδο στο υπουργείο Εξωτερικών, να προχωρήσει σε μια ανακεφαλαίωση των θέσεων και των επιδιώξεων της χώρας του.

Τόσο στην «καυτή» ατζέντα των Ελληνοτουρκικών, με μια ιδέα Κυπριακού, όσο και σχετικά με τους συσχετισμούς και τις δυναμικές στην Ανατολική Μεσόγειο. Μπορεί να αιφνιδιάσθηκαν κάποιοι από αυτή την ξαφνική, κατά τη γνώμη τους, ανατροπή στο κλίμα καθησυχασμού και αντικειμενικής «νηνεμίας» που επικρατεί στο Αιγαίο, αλλά ουσιαστικά η εξέλιξη είναι πολύ λογική. Η κυβέρνηση Ερντογάν-ΑΚΡ ολοκληρώνει την περίοδο διακυβέρνησης και διατυπώνει τις διπλωματικές παρακαταθήκες για το εγγύς μέλλον. Ένας τέτοιος χειρισμός δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως πρόκληση. Είτε λοιπόν δημιουργηθεί κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία είτε όχι, είτε ο κ. Τσαβούσογλου αναλάβει εκ νέου το υπουργείο Εξωτερικών είτε όχι, τα θέματα, υπό την οπτική της Τουρκίας, βρίσκονται ήδη στο «τραπέζι» για την επόμενη ημέρα.

Οι προβλέψεις και τα προγνωστικά για τις εκλογές στην Τουρκία δεν αποκλείουν σε καμία περίπτωση επαναληπτική διαδικασία εκείνης που έχει ορισθεί για τις 12 Μαΐου. Κατ’ αντιστοιχία διαδοχικές εκλογές δεν αποκλείονται καθόλου και στην Ελλάδα, με αφετηρία στην περίπτωση της χώρας μας την 21η Μαΐου. Επίσης, σε σχέση με την κυβέρνηση στην Ελλάδα που κλείνει συνταγματικά τον κύκλο της, ο κ. Δένδιας, όπως και ο κ. Τσαβούσογλου, έχει θητεύσει ολόκληρη την τετραετία ως επικεφαλής του υπουρείου Εξωτερικών και πολιτικός προϊστάμενος της ελληνικής διπλωματίας. Και ο κ. Δένδιας, λοιπόν, θα μπορούσε σε ήπιους τόνους, αλλά με σαφήνεια στις διατυπώσεις, να κεφαλαιοποιήσει τα ελληνικά δεδομένα αλλά και ζητούμενα σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά και τις διαπραγματεύσεις, αλλά σχετικά και με τη δυναμική στην Ανατολική Μεσόγειο, τις συμμαχίες με τις γειτονικές χώρες, τις συμφωνίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Εμιράτα, μέτωπο Β. Αφρικής, Λιβύη, Μεσοποταμία και, φυσικά, με τις κεντρικές δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, τις ευρωπαϊκές όπως η Γαλλία ή η Γερμανία, τη βρετανική «ιδιαιτερότητα».

Επίσης, ο κ. Δένδιας σε μια τυπική και θεσμική «αντιφώνηση», με ευγένεια αλλά και παρρησία και αρτιότητα θα μπορούσε να ανακεφαλαιώσει τις ελληνικές θέσεις που θα μείνουν στο «τραπέζι» για την επόμενη ελληνική κυβέρνηση, όποια και να είναι, αλλά και για τον επόμενο υπουργό Εξωτερικών. Ποια τα ζητήματα που εκτιμά στη βάση του Δικαίου ότι μπορούν να πάνε στη Χάγη, ποια η ελληνική οπτική και βούληση για τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο, πώς αντιμετωπίζονται οι τουρκικές αμφισβητήσεις για την ιδιοκτησία των νησιών του Αιγαίου και το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης, ποια κατά τη γνώμη της Ελλάδας είναι τα περιθώρια και το κλίμα για διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.

Σημειωτέτον ότι εκτός του κ. Τσαβούσογλου υπήρξαν σχετικές ανακοινώσεις και βούληση προθέσεων τόσο στο επίπεδο Ερντογάν περί «Γαλάζιας Πατρίδας» όσο και από τον υπουργό Άμυνας κ. Ακάρ για τους εξοπλισμούς της Τουρκίας και τη φιλοδοξία της να μετατραπεί σε «ναυτική» περιφερειακή δύναμη στην περιοχή. Για όλους όσοι θεωρούν ότι η Άγκυρα θα αλλάξει «ατζέντα» στη διεθνή πολιτική της ή σε σχέση με την Ελλάδα πήραν την απάντησή τους. Μορατόριουμ μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου και ρεαλισμός…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/4