Με την επιτυχή -κατά τους δανειστές- ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε οριστικώς τις σχέσεις του με το κόμμα της αριστεράς που διεκδίκησε και κέρδισε δύο φορές την εξουσία, και εγκαινιάζει τη σχέση του με τη δεξιά σοσιαλδημοκρατία, με τα μειωμένα κοινωνικά ανακλαστικά, αν μη τι άλλο.

Η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαφήμισε -και σωστά- ότι η τρίτη αξιολόγηση του προγράμματος θα ήταν εύκολη και θα ολοκληρωνόταν στην ώρα της. Και για πρώτη, ίσως, φορά δεν έλεγε ψέματα.

Όλα έγιναν στην ώρα τους, χωρίς πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, αλλά με βαριές απώλειες κοινωνικού χαρακτήρα, με την κυβέρνηση να μην αποπειράται καν οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.

Θέμα των ημερών οι πλειστηριασμοί, που ουδείς αμφισβητεί ότι θα κινηθούν ως τσουνάμι τα επόμενα χρόνια, χωρίς να υπάρχει μέχρι στιγμής καμία απολύτως διασφάλιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας μετά τη λήξη του νόμου Κατσέλη στις αρχές του καινούργιου χρόνου. Η κυβέρνηση δεν είχε τη δύναμη ούτε την όρεξη να... παλέψει με τους «θεσμούς» για την πλήρη διασφάλιση της «λαϊκής (;) κατοικίας» και περιορίστηκε σε άτυπη συμφωνία κυρίων με τις τράπεζες να μην τις αγγίξουν για έναν μήνα.

Μπορεί το πρόβλημα -αφού αμαυρώνει οριστικώς την εικόνα του «αριστερού και κοινωνικά ευαίσθητου» ΣΥΡΙΖΑ- να απασχολεί το κόμμα και την κυβέρνηση, μπορεί η κυβέρνηση να διαχέει ενθαρρυντικές πληροφορίες ότι ΘΑ αντιμετωπίσει το θέμα προσεχώς κ.λπ. κ.λπ. Το σίγουρο είναι ότι οι «θεσμοί» δεν πιέστηκαν να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο, όσο διαρκεί το πρόγραμμα. Και αν η κυβέρνηση εξαγγείλει... προεκλογικώς και πάλι την προστασία της πρώτης κατοικίας, οι σκηνές εξώσεων από πλειστηριασμένες κατοικίες στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα θα σημαδέψουν ανεξίτηλα τον «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ.

Το δεύτερο πολύ βαρύ θέμα της συνθηκολόγησης στην τρίτη αξιολόγηση είναι το ξεπούλημα της ΔΕΗ και η απώλεια εθνικού πλούτου, που είναι τα λιγνιτωρυχεία της χώρας. Το «εθνικό έγκλημα» που, κατά τον «προμνημονιακό» ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούσε η πώληση της «μικρής ΔΕΗ»... παραγράφηκε εντελώς με την τρίτη αξιολόγηση, καθώς η πολύπαθη ΔΕΗ θα πουλήσει σχεδόν όλα τα υπάρχοντά της (τρεις από τις τέσσερεις ανταγωνιστικές μονάδες της), αλλά και το 40% του λιγνιτικού πλούτου της (που αποτελεί πράγματι εθνικό έγκλημα εναντίον του εθνικού πλούτου), χωρίς καν να εξαιρείται η πιθανότητα πώλησης και υδροηλεκτρικών μονάδων...

Αλλά η ΔΕΗ είναι έγκλημα μακράς διάρκειας...