Πάνε πολλά χρόνια που η Τουρκία δρα εκτός διεθνούς νομιμότητας ασκώντας επιθετικές πολιτικές εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Εκτιμώντας, προφανώς, η Άγκυρα ότι το γεωπολιτικό «οικόπεδό» της ήταν και είναι πάντοτε πολύτιμο για τις στρατηγικές των Δυτικών, δεν ανησύχησε ποτέ, ούτε άλλαξε πορεία στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, κάθε φορά που οι Ευρωπαίοι, οι ΗΠΑ ή ο ΟΗΕ «καταδίκαζαν» τις έκνομες, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριφορές της.

Γυρίζουμε 38 χρόνια πίσω. Ας διαβάσουμε ένα πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» με ημερομηνία 16 Νοεμβρίου 1983, μία ημέρα μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα της Κύπρου: «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ» - η Ελλάδα ενισχυόμενη από τη Δύση θα ματαιώσει τη διχοτόμηση».

Στις 18 Νοεμβρίου, με το Ψήφισμα 541 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» αποδοκιμάζεται, χαρακτηρίζεται ως «νομικά παράνομη και άκυρη» και ζητείται η «ανάκλησή» της. Καλούνται, δε, τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος του Ραούφ Ντενκτάς και της Άγκυρας. Τι έγινε στη συνέχεια; Απλώς, το ψευδοκράτος στα Κατεχόμενα υφίσταται το 2021, η Τουρκία δεν έπαθε ποτέ τίποτε εξαιτίας του αυστηρού Ψηφίσματος 541, και μάλιστα σήμερα ζητά ευθέως από τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει αυτό το παράνομο μόρφωμα του 1983 ως ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος, ισότιμο με την Κυπριακή Δημοκρατία και αυτό ως όρο για να συζητηθεί στη συνέχεια το Κυπριακό!

Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Το πρόσφατο Ψήφισμα του Συμβουλίου προκαλεί έναν μώλωπα μόνο στη διπλωματία του Ερντογάν
Προ ημερών πολύ χαρήκαμε στην Αθήνα, επειδή το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποδοκίμασε τα παράνομα καμώματα της Τουρκίας στην Αμμόχωστο κατά παράβαση προηγούμενων Ψηφισμάτων του Οργανισμού. Καλό είναι, εννοείται, που η διπλωματία του ΟΗΕ αποδοκίμασε τον Ερντογάν. Άρα, πέραν αυτού, τι ακολουθεί; Έχει καμιά συγκεκριμένη συνέπεια η επί χάρτου αποδοκιμασία, περιέχει έστω και μια υπόνοια συνεπειών για την Τουρκία το κείμενο του ΟΗΕ; Λένε κάποιοι ότι «θύμωσε» η Τουρκία με τον ΟΗΕ, που την αποδοκίμασε. Έκανε και κάτι παιδαριώδεις δηλώσεις ο κ. Τσαβούσογλου. Και, λοιπόν; Το 1983 είχε επίσης «θυμώσει» η Άγκυρα που ο ΟΗΕ κατέστησε διεθνώς παράνομο το «κράτος» του Ραούφ Ντενκτάς. Στη συνέχεια, το μόνο που στα αλήθεια συνέβη ήταν να αποκτήσει σταδιακά μια πολιτική οντότητα το ψευδοκράτος, παρότι διεθνώς παράνομο, και οι εκπρόσωποί του να κουβεντιάζουν για λογαριασμό της Τουρκίας με τον «διεθνή παράγοντα» και να ζητούν δική τους ΑΟΖ και δικό τους ενεργειακό πλούτο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ας μην τρέφουμε, λοιπόν, πάλι αυταπάτες. Το πρόσφατο Ψήφισμα του Συμβουλίου προκαλεί έναν μώλωπα μόνο στη διπλωματία του Ερντογάν και αυτό είναι όλο. Ο Ερντογάν απλώς απέφυγε προ ημερών τις «ακρότητες» στη διάρκεια της επίσκεψής του στο ψευδοκράτος. Η Τουρκία συνεχίζει ακόμα πιο προσεκτικά τη διχοτομική επιχείρηση μόνιμης «εγκατάστασής» της στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο. Άλλωστε, στον ΟΗΕ φροντίζει και η «αλεπού» Βρετανία ώστε να μην πληγεί στ’ αλήθεια ο Ερντογάν, με τον οποίον συνεννοείται πολύ καλύτερα από ό,τι με τους αντιπαθείς της Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι κάποτε με τον αντι-αποικιακό αγώνα τους την πέταξαν έξω απ’ το νησί. Από τότε, το Λονδίνο εξετάζει σοβαρά τις ενδεχόμενες «λύσεις» του Κυπριακού, πάντοτε σε άμεση επαφή με την Άγκυρα και σε σχέση με το νομικό μέλλον της στρατιωτικής βρετανικής βάσης στη Δεκέλεια.

Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθεί από εδώ και στο εξής η ελληνική διπλωματία στη σκηνή της Δύσης, μετά την αποδοκιμασία της Τουρκίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και τι είδους «τιμωρία» στις τουρκικές παρανομίες θα αποφάσιζαν ενδεχομένως οι Ευρωπαίοι της Ε.Ε. στη επόμενη Σύνοδο Κορυφής. Ας μην ξεχνάμε ότι το Βερολίνο, που έχει αναγκαστεί να «καταδικάσει» μετά λύπης του μεγάλης τις τουρκικές παρανομίες στην Αμμόχωστο, δεν θέλει να ανοίξει στα σοβαρά «θέμα Τουρκίας» στην Ε.Ε.