Αποτελεί δόγμα ότι μία χώρα δεν μπορεί να είναι ισχυρή, ούτε στρατιωτικά, εφ’όσον έχει μία αδύναμη Οικονομία. Και οι τουρκικοί τσαμπουκάδες μέχρις ώρας λαμβάνουν χώρα με την τουρκική Οικονομία να παραπαίει, την λίρα να κατακρημνίζεται, τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας να μειώνονται δραματικά και το κράτος να προσπαθεί να μαζέψει χρυσό ακόμη και από τα τουρκικά παζάρια. Και να είναι η γειτονική χώρα και ο ηγέτης της λίγα βήματα έξω από την πόρτα του ΔΝΤ.

Αυτή η πραγματικότητα μπορεί βεβαίως να ενέχει και κινδύνους, διότι στην απελπισία του και για να αποπροσανατολίσει τον λαό του ο Ερντογάν θα ήταν δυνατόν να καταφύγει σε σπασμωδικές όσο και απονενοημένες κινήσεις που θα μπορούσαν να σημαίνουν και εμπλοκή της χώρας του σε πολεμική σύρραξη. Ακόμη κι έτσι όμως μία τέτοια στρατιωτικής φύσεως ενέργεια κινδυνεύει ως προς την αποτελεσματικότητά της, από μία τεράστια οικονομική αδυναμία που θα έπρεπε να λειτουργεί συμπληρωματικά στην τουρκική πολεμική μηχανή.

Φαντάζετε κανένας την αντίδραση ενός λαού που να σύρεται σε πόλεμο ενώ συνεχώς φτωχοποιείται;