Ο Ιανός ήταν θεός της ρωμαϊκής και ετρουσκικής μυθολογίας ο οποίος απεικονιζόταν συχνά με δύο πρόσωπα, έχοντας το προσωνύμιο Janus bifrons, δηλαδή διπρόσωπος Ιανός. Ο Ιανός απεικονιζόταν συχνά με το ένα πρόσωπο γενειοφόρο και το άλλο ξυρισμένο.

Η απεικόνιση αυτή οδήγησε πολλούς μελετητές να του αποδώσουν ζεύγη αντιθέτων ιδιοτήτων, όπως είναι ο ήλιος και η σελήνη, το γήρας και η νιότη ή ακόμα το καλό και το κακό. Στην ιστορία και στο συλλογικό υποσυνείδητο έχει μείνει ως ο διπρόσωπος θεός ενώ λίγοι γνωρίζουν ότι από το Ιανό έχει πάρει το όνομά του ο Ιανουάριος, ο πρώτος μήνας του χρόνου καθώς ήταν ο θεός των ενάρξεων και των μεταβάσεων.

Η σημερινή δημοπρασία των έντοκων γραμματίων τρίμηνης διάρκειας του ελληνικού δημοσίου με το τελευταίο να αντλεί το ποσό των 487,5 εκατ. ευρώ με τις προσφορές να υπερκαλύπτουν κατά 2,71 φορές το δημοπρατούμενο ποσό ήταν η πρώτη στην ιστορία του ελληνικού Δημοσίου με αρνητικό επιτόκιο.

Η πρωτιά αυτή συγκεντρώνει πολλά από τα χαρακτηριστικά του Ρωμαίου θεού.

Μετάβαση στην εποχή των αρνητικών επιτοκίων, ένα φαινόμενο που παρατηρείται παγκοσμίως και σύμφωνα με πολλούς αναλυτές αποτελεί μία ακόμα ισχυρή ένδειξη μία επερχόμενης παγκόσμιας ύφεσης. Το φαινόμενο αυτό άγγιξε και την Ελλάδα, με μία μάλλον ασυνήθιστη ταχύτητα. Από εκεί που η Ελλάδα ήταν η δακτυλοδεικτουμενη χώρα της Ευρωζώνης, το «κακό παιδί» που ήθελε μονίμως προσοχή και φροντίδα, πλέον είναι ο «καλύτερος μαθητής» με την «καλύτερη βαθμολογία».

Τα ομόλογά της πλέον ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των ομολόγων που οι επενδυτές πληρώνουν, ακόμα και έχοντας «χασούρα» για να βάλουν τα λεφτά.

Το ένα πρόσωπο του Ιανού είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί πλέον έναν ασφαλή προορισμό για τους επενδυτές και από τον κανόνα των «αρνητικών επιτοκίων» η κυβέρνηση βγαίνει κερδισμένη.

Το άλλο πρόσωπο του Ιανού δεν είναι και τόσο αισιόδοξο καθώς η Ελλάδα εκπέμπει σήματα μαζί με άλλες οικονομίες για τη μεγάλη ύφεση που προβλέπουν οι αναλυτές και προδιαγράφουν οι παγκόσμιες αγορές.

Το γεγονός κάποιος να επενδύει χρήματα χωρίς να κερδίζει στο τέλος της επένδυσης, αποτελεί μία στρέβλωση του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος, μία ιδιομορφία της ίδιας της φύσης του, μέρος της οποίας είναι πλέον και η Ελλάδα μαζί με χώρες όπως η Ιαπωνία, η Σουηδία, η Ελβετία και η Δανία. Με βάση την JPMorgan, τα αρνητικά επιτόκια αυξήθηκαν το 2019 όχι μόνο στα κυβερνητικά ομόλογα βραχυχρόνιας διάρκειας, αλλά και σε όλο το φάσμα από βασικά κρατικά ομόλογα της ζώνης του ευρώ έως και τα ομόλογα της περιφέρειας.

Το φαινόμενο των αρνητικών επιτοκίων, ως στρέβλωση, προκαλεί αναταράξεις στις αναλύσεις πιστωτικού κινδύνου και αχρηστεύουν, κατά πολλούς, τις καμπύλες αποδόσεων των κρατικών ομολόγων και τις καμπύλες των spreads.