Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλήθηκε χθες, στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, να απαντήσει σε ένα απλό ερώτημα του Γιώργου Λιάγκα.

Λαμβάνοντας αφορμή από ένα βιντεάκι στο «TikTok», ότι η Κρήτη δεν τον ψηφίζει γιατί τον ξέρει, ρώτησε τον πρόεδρο της ΝΔ γιατί πιστεύει ότι τον ψήφισε η Κρήτη.

«Επειδή με ξέρει ή επειδή με γνώρισε καλύτερα», ήταν η απάντησή του. Πρόκειται για μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Ο λαός ξέρει πια τον Μητσοτάκη και γι’ αυτό τον εμπιστεύεται. Είναι ένας ρεαλιστής, προοδευτικός πολιτικός, που κινείται στον χώρο της φιλελεύθερης Κεντροδεξιάς. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι ένας άνθρωπος της λογικής. Μέσα στο πλαίσιο της ορθολογικής πολιτικής για μια νέα τετραετία, η ΝΔ έχει εξαγγείλει ένα νέο κοστολογημένο κυβερνητικό πρόγραμμα ύψους 9,1 δισ. ευρώ, που στόχο έχει τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Το πρόγραμμα αυτό μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • Ετήσια αύξηση των συντάξεων με βάση το ΑΕΠ και τον πληθωρισμό.
  • Αύξηση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων.
  • Αύξηση αναπηρικών επιδομάτων.
  • Αύξηση αφορολογήτου κατά 1.000 ευρώ για οικογένειες με παιδιά.
  • Αύξηση κατά 8% του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
  • Σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
  • Σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
  • Αύξηση του επιδόματος μητρότητας στους ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες.
  • Μείωση ΕΝΦΙΑ 10% για σπίτια που ασφαλίζονται για φυσικές καταστροφές.
Παράλληλα, η ΝΔ προγραμματίζει ενίσχυση του ψηφιακού κράτους, ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, πιο λειτουργικό και ποιοτικό σύστημα υγείας, πιο περιβαλλοντικό ενεργειακό μείγμα, ενίσχυση της άμυνας και της εσωτερικής ασφάλειας.

Απέναντι σε όλα αυτά, η αντιπολίτευση προβάλλει τον «μπαμπούλα» της παντοδυναμίας Μητσοτάκη. Υπήρχε, όμως, τέτοιος κίνδυνος όταν το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει το 1981 48%, το 1996 41,49%, το 2000 43,79%, το 2009 43,92%; Γιατί τίθεται τώρα; Όταν ο λαός δίνει αυτοδυναμία στην Κεντροαριστερά απαφασίζει σοφά, αλλά όταν δίνει αυτοδυναμία στην Κεντροδεξιά υπάρχει κίνδυνος για τη δημοκρατία; Αλλά η ΝΔ ψηφίστηκε και θα ψηφιστεί από τον λαό, που είναι κυρίαρχος στη δημοκρατία.

Ποιοι είναι αυτοί, λοιπόν, που πιστεύουν ότι κινδυνεύει η δημοκρατία από την ίδια τη δημοκρατία; Και πόσο δημοκράτες είναι όσοι αμφισβητούν τη λαϊκή βούληση;

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 2/6