Κανείς δεν θα ήθελε σήμερα να ήταν στη θέση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Κι αυτό όχι γιατί υπήρξε σήμερα κάποια ιδιαίτερη αρνητική εξέλιξη για την κυβέρνηση ή την οικονομία. Όχι τουλάχιστον κάτι που θα έφερνετην κυβερνητική συμμαχία σε χειρότερη θέση από την οποία ήδη βρίσκεται.

Ο λόγος είναι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στην Τουρκία και παρ΄ όλο που αυτή φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση ως μία εσωτερική υπόθεση της γειτονικής χώρας, στην πράξη οδηγεί τον κ. Τσίπρα σε μία κατάσταση συνεχούς και εξαντλητικής εγρήγορσης, μέχρι τις 24ς  Ιουνίου, πιθανώς και παραπέρα.

Κανείς δεν αναμένει ότι η επιθετική συμπεριφορά του Ερντογάν στο διάστημα αυτό θα περιοριστεί. Αντιθέτως η κλιμάκωση των εντάσεων με την Ελλάδα θα του χαρίσει εκλογικά ποσοστά. Πολλώ δε μάλλον που έχει να δώσει σκληρές μάχες στα μεγάλα αστικά κέντρα της Κωνσταντινούπολης και της Αγκυρας, τα οποία έχασε στο περυσινό δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση έπειτα από πολυετή κυριαρχία.

Επιπλέον, ο άτυπος, πλην όμως βασικός πολιτικός του σύμμαχος είναι ο ακραίος εθνικιστής και αρχηγός των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μαχτασελί. Είναι ο ίδιος ο οποίος προ ημερών είχε πει ότι ο βυθός του Αιγαίου είναι γεμάτος από τους παππούδες των Ελλήνων, χωρίς να αποκλείει να στείλει εκεί και τα εγγόνια τους, και είναι αυτός που βάζει τον πήχη του εθνικιστικού παροξυσμού στη γειτονική χώρα.

Κι όλα αυτά την ώρα που επιδεινώνεται συνολικά η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, με την τουρκική λίρα να κατακρημνίζεται, και στο Κουρδικό οι εξελίξεις να οδηγούν σε πρωτόγνωρα περίπλοκες καταστάσεις με τον τουρκικό στρατό να πολεμά τους Κούρδους σε Συρία, Ιράκ και εντός της χώρας. Αυτά τα δύο προβλήματα ήταν άλλωστε που ώθησαν από κοινού τον Ερντογάν και τον Μπαχτσελί σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Ήταν η ανάγκη να θέσουν σε εφαρμογή τις συνταγματικές αλλαγές που ψηφίστηκαν στο περυσινό δημοψήφισμα. προτού τους προλάβουν οι εξελίξεις σε αυτά τα δύο μείζονα θέματα.  

Η πρώτη αναπόφευκτη σκέψη στην Αθήνα μετά την ανακοίνωση των εκλογών ήταν για την τύχη των δύο στρατιωτικών και το δυστοπικό μέλλον που διαγράφεται για αυτούς, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές.

Αλλά αυτό ενδέχεται τελικά να μην είναι το μόνο πρόβλημα, πέραν της σαφώς επείγουσας ανθρωπιστικής του διάστασης, αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε κάποια δυναμική και άκρως εχθρική κίνηση στο Αιγαίο, την οποία η Αθήνα δεν θα μπορέσει να αφήσει αναπάντητη, όπως η κατάληψη ή ο αποκλεισμός κάποιας βραχονησίδας, η ύψωση σημαίας σε κάποια από της νησίδες που επιχειρούν να γκριζάρου, ή απλώς να προκαλέσουν κάποιο επεισόδιο όπως αυτό που επιχείρησαν προ δύο ημερών στη βαχονησίδα Μικρό Αθρωποφάγο. Μία κατ’ ουσίαν πολεμική πράξη δηλαδή, για την οποία η Αθήνα δεν θα έχει τη δυνατότητα διπλωματικών ελιγμών ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Είναι χαρακτηριστική η ανάρτηση στο Twitter του Μαρκ Λόουεν, ανταποκριτή του BBC στην Κωνσταντινούπολη και με προηγούμενη εμπειρία στην Αθήνα: «Θα κάνω μία πρόωρη πρόβλεψη: Η Ελλάδα θα είναι σε αυτές τις εκλογές ότι ήταν η Ολλανδία στο δημοψήφισμα (σ.σ. αναφορά στην κρίση που ξέσπασε πέρυσι μεταξύ Τουρκίας και Ολλανδίας, όταν η δεύτερη απαγόρευσε προεκλογικές συγκεντρώσεις κυβερνητικών στελεχών). Προσδεθείτε στην Αθήνα. Θα είναι μία πτήση με αναταράξεις».