Η εξωτερική πολιτική της Αγκυρας από την έναρξη της κρίσης στη Συρία έπεσε σε σοβαρές αντιφάσεις, οι οποίες τις τελευταίες ημέρες αναδεικνύουν τα αδιέξοδα των επιλογών της τουρκικής διπλωματίας.

Στη Συρία έχουν διαμορφωθεί δύο μέτωπα. Από τη μία πλευρά είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία, η Γαλλία, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την άλλη πλευρά είναι η Ρωσία, το Ιράν και η επίσημη Δαμασκός. Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, παρά τη δυσφορία των συμμάχων της, συμπορεύεται με τη Ρωσία και το Ιράν και αναλαμβάνει τριμερείς πρωτοβουλίες στη Συρία. Από την άλλη πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκονται απέναντι από τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, τον οποίο ωστόσο στηρίζουν η Ρωσία και το Ιράν.

Ο μόνος τρόπος για να προβλεφθεί η συμπεριφορά των Τούρκων στη Συρία, άρα και τα αδιέξοδά τους, είναι η κατανόηση των διεργασιών στο κουρδικό μέτωπο.

Η Τουρκία κατέλαβε τον κουρδικό θύλακα του Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία με  τις «πλάτες» τις Ρωσίας, αφού η Μόσχα άναψε «πράσινο φως» στη στρατιωτική της επιχείρηση. Η συμμαχία Μόσχας – Αγκυρας επισφραγίστηκε με την προ ημερών επίσκεψη του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Τουρκία, όπου ο Ρώσος πρόεδρος προσέφερε στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πυρηνική τεχνολογία και πυραύλους S-400, δηλαδή στρατηγικής σημασίας υπεροπλία έναντι της Ελλάδας.

Δεν πέρασαν ωστόσο παρά λίγες ημέρες από αυτήν την ιστορική επίσκεψη Πούτιν και η Αγκυρα απηύθυνε έκκληση για διεθνή -βλ. αμερικανική- στρατιωτική δράση κατά του Άσαντ, μετά τις πληροφορίες για χρήση χημικών όπλων στην Ντούμα, την ώρα που κλιμακωνόταν η κατακραυγή των δυτικών συμμάχων κατά της Ρωσίας για τη στήριξή που αυτή προσφέρει στη Δαμασκό. Σε αντίποινα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ζήτησε από την Τουρκία την παράδοση του ελέγχου του Αφρίν στη συριακή κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα, η Αγκυρα βρίσκεται σε ανοικτή σύγκρουση με την Ουάσινγκτον για την υποστήριξη που προσφέρει η τελευταία στους Κούρδους της βόρειας Συρίας και απειλεί με στρατιωτική επίθεση στο Μαμπίτς που ελέγχεται από τις κουρδικές δυνάμεις με στρατιωτική παρουσία στην περιοχή των Αμερικανών.

Η τουρκική πολιτική στη Συρία πατάει σε δύο βάρκες και η μόνη προβλεπόμενο μέλλον για όποιoν ακολoυθεί αυτή την πρακτική είναι να πέσει στο νερό. Το ζήτημα είναι ότι αν η Τουρκία πέσει στο νερό, με το εκτόπισμά της, θα βρέξει όσους βρίσκονται γύρω της. Και η Ελλάδα με την Κύπρο βρίσκονται πολύ κοντά...