ΑΙΦΝΗΣ, ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεκαθάρισε το δίλημμα των εκλογών: Μητσοτάκης ή χάος. Ο ανεκδιήγητος υπουργός Οικονομικών της καταστροφής του 2015 επιχειρεί να προσελκύσει την αντισυστημική ψήφο που δεν πάει στην Ακροδεξιά και, κυρίως, τους θυμωμένους νέους χωρίς μνήμη τού τι συνέβη και του τι παραλίγο, ακόμα χειρότερα, θα συνέβαινε σε τούτο τον ταλαιπωρημένο τόπο πριν από 8 χρόνια. Επιπλέον, ο κ. Βαρουφάκης θέλει να εκδικηθεί και να πλήξει προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα. Προφανώς, δεν του συγχωρεί ότι τον εκπαραθύρωσε, εν μια νυκτί, χωρίς ενδοιασμούς, όταν του το ζήτησε ο Φρανσουά Ολάντ, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Ως γνωστόν, η αποπομπή του κ. Βαρουφάκη ήταν μια προϋπόθεση που έθεσε ο Ολάντ για τη διαμεσολάβησή του προς το Βερολίνο, προκειμένου να διευκολύνει την περίφημη κωλοτούμπα του κ. Τσίπρα, που, από τη μια, εξευτέλισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και, από την άλλη, εξασφάλισε την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη για κλείσιμο των τραπεζών και για πληρωμές μέσω της «Δήμητρας» ή όποιας άλλης αντίστοιχης ανοησίας ανατινάζουν το αφήγημα του κ. Τσίπρα, με το οποίο πορεύτηκε ως τώρα, για μια «προοδευτική διακυβέρνηση» με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και του ΜέΡΑ25. Διότι η αυτοπροβαλλόμενη αναξιοπιστία του κ. Βαρουφάκη εξευτελίζει τον ίδιο τον κ. Τσίπρα που εμφανίζεται να επιδιώκει να συμμαχήσει μαζί του.

Ο ΑΥΤΟΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ του κ. Τσίπρα είναι απόλυτος και αδιέξοδος. Αν αρνηθεί τον κ. Βαρουφάκη, πάει περίπατο το κυβερνητικό αφήγημα του κ. Τσίπρα. Κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς πρόταση. Μόνο με το ΠΑΣΟΚ τα κουκιά δεν φθάνουν. Αν αποδεχθεί τον κ. Βαρουφάκη, τότε θα είναι σαν να υιοθετεί την αναξιοπιστία του αλλά και να εξευτελίζεται. Κατά τη γνωστή τακτική του, ο κ. Τσίπρας αντί να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να καταγγείλει τον κ. Βαρουφάκη επέλεξε τον συμβιβασμό. Πρότεινε κυβέρνηση ανοχής, με αποχή των βουλευτών του κ. Βαρουφάκη αλλά χωρίς την άμεση στήριξή τους! Πρόκειται για καινοφανή ιδέα που αποδεικνύει την αδυναμία αλλά και το πολιτικό αδιέξοδο του κ. Τσίπρα. Αδιέξοδο που είναι η φυσική κατάληξη μιας τετραετίας που σπατάλησε ο κ. Τσίπρας. Αντί να εκσυγχρονίσει και να σοβαρέψει το κόμμα του, επιχείρησε και συνεχίζει να επιχειρεί επί ματαίω να ισορροπήσει σε δύο βάρκες: και με το σύστημα και με το αντισύστημα που, εντέλει, τον οδηγεί στο κενό. Ο ίδιος αποδεικνύεται το μεγάλο πρόβλημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: χωρίς αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, αλλά και με αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος να παρακολουθεί την ανανεωμένη κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη.

Η ΜΠΑΛΑ συμπαρασύρει και το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη. Οι ίσες αποστάσεις που πονηρά επιχείρησε να τηρήσει ακυρώνονται στην πράξη. Δεν μπορείς να έχεις ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε μια συμμαχία με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη, που θέλει να ανατινάξει τις τράπεζες, από τη μια μεριά και με τη ΝΔ από την άλλη.

ΜΕ ΑΥΤΑ και με κείνα, οι κεντρώοι ψηφοφόροι, που παραδοσιακά κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα, επανακάμπτουν στη ΝΔ. Για αυτό και το ποσοστό της ανεβαίνει. Η δυναμική είναι με το μέρος της. Σε κάθε εκλογή η πιο κρίσιμη απάντηση αφορά το ερώτημα της κυβερνησιμότητας. Και αξιόπιστη απάντηση έχει μόνον η ΝΔ με την πρόταση για την αυτοδυναμία της. Όλα τα άλλα αποδεικνύονται από ασαφή έως επικίνδυνα και, προφανώς, φαιδρά. Μέχρι χθες η αυτοδυναμία της ΝΔ ήταν η βέλτιστη λύση στο ελληνικό πολιτικό πρόβλημα. Σήμερα πια, χάρη και στον κ. Βαρουφάκη, είναι η μόνη λύση. Παρεμπιπτόντως, οι δυνάμεις που ψήφισαν και υποστηρίζουν την απλή αναλογική έχουν υποχρέωση να απολογηθούν για την περιπέτεια των διπλών εκλογών. Διότι αν δεν μπορούν ούτε καν θεωρητικά να προτείνουν μια κυβερνητική συνεργασία, χωρίς να τρομάξει ο κόσμος, προς τι η περιπέτεια των εκλογών με απλή αναλογική; Αφού εντέλει κανείς δεν θέλει ή δεν μπορεί να συνεργαστεί στην αντιπολίτευση, γιατί υποστηρίζουν την αναλογική; Προφανώς, η απάντηση δεν μπορεί να είναι γιατί θέλουν το μπάχαλο της χώρας ή γιατί θέλουν να καθυστερήσουν την επανεκλογή του κ. Μητσοτάκη.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή 29.4.2023