Με τα ψευτοδιλήμματα της δεκαετίας του ’80, τότε που το ΠΑΣΟΚ φόβιζε τον κόσμο ότι «θα΄ ρθει η επάρατη δεξιά με τα πογκρόμ απολύσεων», αποφάσισε να πορευτεί την τρέχουσα προεκλογική περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας. Και για να μη βγαίνει «ξύλινος» μέσα από το Μαξίμου, η νέα ομάδα επικοινωνιολόγων με επικεφαλής κάποιον Άγγλο, του είπε να κατέβει έως τη σιδερένια δίφυλλη καγκελόπορτα και να μιλήσει από ‘κει. Όπως δηλαδή οι εκάστοτε Βρετανοί πρωθυπουργοί στην είσοδο της Ντάουιννγκ Στρητ. Μόνον που οι ξένοι δεν έχουν τόσες ανασφάλειες όσες ο κ. Τσίπρας ή τουλάχιστον οι αστυνομικοί και οι συνεργάτες του που επί μισή ώρα προσπαθούσαν να «οριοθετήσουν» τον χώρο για να κάνει τη δήλωση. Ποια δήλωση; Ότι θα έλθει ο Μητσοτάκης και δεν θα ανανεώσει τις συμβάσεις στον Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα τις οποίες έως την τελευταία στιγμή υπογράφουν σωρηδόν ο ίδιος ο Τσίπρας και οι υπουργοί του…

Είπε χαρακτηριστικά:« … Ακόμα και σήμερα ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να μιλά για την ανάγκη επιστροφής στο Δημόσιο για παράδειγμα του 1 προς 5. Στη μια πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις. Ήδη εμείς έχουμε επιτύχει με σκληρές διαπραγματεύσεις το 1 προς 1. Όταν υπάρχουν αυτά τα δεδομένα τότε είναι λογικό σε κάποιους να ανοίγει η όρεξή τους και να θέτουν ξανά στο τραπέζι πολιτικές λιτότητας ακόμα και απολύσεις».

Αν για κάτι βέβαια εγκαλείται η Νέα Δημοκρατία διαχρονικώς από τους οπαδούς της είναι ότι ουδέποτε οι εκάστοτε πρωθυπουργοί της έκαναν την παραμικρή απόλυση. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης βάζοντας τέλος στις διώξεις του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει το αμετάθετο για τους δημοσίους υπαλλήλους. Ο Κώστας Καραμανλής με την περιβόητο «νόμο Παυλόπουλου» (ν. 178/2004) είχε μονιμοποιήσει το 2004 χιλιάδες συμβασιούχους του ΠΑΣΟΚ παρότι εκείνη την εποχή δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πολιτικό ζήτημα αν τους έδιωχνε. Ενώ τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προέβησαν σε ανασχεδιασμούς και ένα σωρό άλλες διαδικασίες ώστε να κρατηθούν όλοι οι εργαζόμενοι του Δημοσίου στις δουλειές τους.