Κάθε δύο μέρες διαβάζουμε και από μία δημοσκόπηση. Δουλειά είναι βέβαια, αλλά με όλο το συμπάθιο: Έχει κάποιο νόημα; Θα γίνουν εκλογές και δεν το ξέραμε; Σπάνια συναντάς στα ΜΜΕ της υπόλοιπης Ευρώπης τόσες δημοσκοπήσεις εκτός εκλογικής περιόδου. Προφανώς και έγιναν αρκετές το διάστημα του κοροναϊού για να δουν οι κυβερνήσεις σε χώρες όπως την Ισπανία ή την Βρετανία πόσο τραγικά χειρίστηκαν τα πράγματα. Διότι 50 και 60 χιλιάδες νεκροί σε τρεις μήνες, δεν πάει εύκολα κάτω.

Για τις ΗΠΑ, τι να πει κανείς; Έβγαζαν επίμονα την Χίλαρι πρόεδρο το 2016 και τώρα βγάζουν τον Μπάιντεν. Κάπου εδώ κλείνει η συζήτηση.

Αλλά ας γυρίσουμε στην Ελλάδα. Τι νόημα έχει να μαθαίνουμε πόσες μονάδες μπροστά είναι η ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς και είναι μπροστά, αφού ο καημένος ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να είχε κάνει όσα η ΝΔ, «αλλά δεν πρόλαβε», διότι τελείωσε η τετραετία. Κάτι περίεργα πράγματα με αυτές τις τετραετίες. Τελειώνουν και δεν προλαβαίνει μια κυβέρνηση να κάνει πράγματα. Στο «μαγαζί».

Χρειάζεται αλήθεια μια δημοσκόπηση για να ξέρουμε τους δημοφιλείς μιας κυβέρνησης; Ο κόσμος έχει κριτήριο. Κυρίως έχει μάτια και βλέπει.

Προφανώς χαίρεται όταν μπορεί να πάρει τα φάρμακά του με ένα μήνυμα στο κινητό. Θέλει και ερώτημα; Προφανώς δεν χαίρεται καθόλου, όταν είναι σε αναστολή, περνάει δύο μήνες με 800 ευρώ και πληρώνεται στις 15 Ιουνίου, για τον... Μάιο κάπου 370 ευρώ. Και προφανώς δεν χαίρεται καθόλου που αυτός θα είναι ο ρυθμός των πληρωμών του. Κάποιος ή κάποιοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, δεν θέλει πολύ μυαλό.

Προφανώς πολλοί δεν χαίρονται όταν βλέπουν ότι το μεταναστευτικό-προσφυγικό έχει γίνει υπόθεση μεταφοράς ανθρώπων από τα νησιά στην ενδοχώρα. Ωραία μας πληροφορεί ο αρμόδιος υπουργός για το πόσοι έφυγαν από τα νησιά, μπορεί όμως να μας πει και πόσοι επιστρέφουν στις πατρίδες τους, επειδή δεν αναγνωρίστηκαν ως πρόσφυγες; Πώς θα ζήσουν καλύτερα αυτοί που όντως είναι πρόσφυγες σε συνθήκες ασφυξίας; Μας ενδιαφέρει καθόλου αυτό το ζήτημα; Ή θέλουμε να είναι όλοι εδώ για να νοικιάζουν διαμέρισμα από γνωστό «μαγαζί»;

Θα μπορούσαμε να φέρουμε και πολλά άλλα παραδείγματα, αλλά νομίζω ότι συνεννοηθήκαμε. Ας αφήσουν λοιπόν τις δημοσκοπήσεις για την ώρα τους και ας κάνουν όλοι οι υπουργοί τη δουλειά τους. Όπως την κάνουν αρκετοί χωρίς να ακούγονται. Ξέρουν ποιοι είναι. Και ξέρει και ο κόσμος.

Κάτι τελευταίο, απλό και χρηστικό. Με αγάπη προς τους δημοσκόπους: Όπως γνωρίζουν, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι συνάδελφοί τους ανακοινώνουν έδρες κομμάτων και όχι ποσοστά.  

Ειδικά στη δική μας την περίπτωση που οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, θα ήταν πιο χρήσιμο να ανακοινώνουν τα ποσοστά των εδρών βάσει των ποσοστών που προκύπτουν.

Να γνωρίζει ο κόσμος αν θα συγκροτηθεί κυβέρνηση και από ποιους.