Tο ταξίδι του Μουντιάλ 2026 θα ξεκινήσει στο γήπεδο Azteca Mexico City την Πέμπτη 11 Ιουνίου 2026. Ο τελικός προορισμός για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2026 θα είναι το MetLife Stadium στο Νιου Τζέρσεϊ, 8 χιλιόμετρα δυτικά της Νέας Υόρκης, στις 19 Ιουλίου 2026. Την αποκάλυψη έκανε ο Τζιάνι Ινφαντίνο, ανακοινώνοντας το πρόγραμμα των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026, που θα διοργανωθεί από κοινού σε Καναδά, Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες. Η αφετηρία είναι στο θρυλικό Estadio Azteca, το γήπεδο που φέρει αυτό το όνομα ως φόρο τιμής στην κληρονομιά των Αζτέκων της Πόλης του Μεξικού, έδρα της Κλαμπ Αμέρικα καθώς και της Εθνικής Μεξικού που θα παίξει στο πρώτο ματς.

Σε υψόμετρο 2.200 μέτρων, με χωρητικότητα σήμερα 87.523 θεατές, είναι το μεγαλύτερο στάδιο στη Λατινική Αμερική. Το πρώτο που έχει φιλοξενήσει δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτόν του 1970, στον οποίο η Βραζιλία νίκησε την Ιταλία με 4-1, και αυτόν του 1986, με την Αργεντινή να επικρατεί της Δυτικής Γερμανίας με 3-2.

Μουντιάλ 2026 στο γήπεδο που είδαμε Πελέ και Μαραντόνα

Φιλοξένησε επίσης τον προημιτελικό αγώνα του 1986 μεταξύ Αργεντινής και Αγγλίας, στον οποίο ο Ντιέγκο Μαραντόνα σημείωσε τόσο το αποκαλούμενο «γκολ του Θεού» ή το γκολ με «το χέρι του Θεού» όσο και το «γκολ του αιώνα», όταν πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του.

MARADONA vs ENGLAND (1986 WORLD CUP) BOTH GOALS...





Είναι το μοναδικό γήπεδο στον κόσμο στο οποίο έχουν σηκώσει το τρόπαιο του Μουντιάλ τόσο ο Πελέ το 1970 όσο και ο Μαραντόνα το 1986.

1970 WORLD CUP FINAL: Brazil 4-1 Italy



Το στάδιο φιλοξένησε επίσης το αποκαλούμενο «ματς του αιώνα», όταν η Ιταλία νίκησε τη Δυτική Γερμανία με 4-3 στην παράταση σε έναν από τους ημιτελικούς αγώνες του Μουντιάλ του 1970.

Italy 4-3 West Germany | Extended Highlights | 1970 FIFA World Cup

Μουντιάλ 2026 με τελικό σε γήπεδο που αλλάζει όψη

Το MetLife Stadium, με χωρητικότητα 82.500 θέσεις, είναι το γήπεδο στο οποίο θα διεξαχθεί ο τελικός του Μουντιάλ 2026. Άνοιξε τις πύλες του το 2010 και είναι έδρα των Νιου Γιορκ Τζάιαντς και των Νιου Γιορκ Τζετς.

From Giants to Jets: Morphing MetLife Stadium

Κόστισε περίπου 1,6 δισεκατομμύριο δολάρια και κατασκευάστηκε από κοινού από τις δύο ομάδες που προαναφέρθηκαν, καθώς καμία δεν μπορούσε να αντέξει από μόνη της το υψηλό κόστος. Έγινε δηλαδή… ρεφενές και μπορεί να χαρακτηριστεί ως γήπεδο «χαμαιλέοντας», καθώς αλλάζει όψη ανάλογα με την ομάδα που το χρησιμοποιεί. Οι αρχιτέκτονες που ανέλαβαν την κατασκευή είχαν την αποστολή να σχεδιάσουν ένα ουδέτερο στάδιο που θα μπορούσε με τις απαιτούμενες προσαρμογές να φιλοξενεί τους δύο συνεταίρους.

Οι Τζάιαντς προτιμούσαν μια παραδοσιακή γραμμή με ατσάλινο πλαίσιο και ρουστίκ πέτρα, ενώ οι Τζετς ήθελαν μια κομψή και μοντέρνα εμφάνιση, στην οποία να κυριαρχούν το μέταλλο και το γυαλί. Έχοντας αυτά τα χαρακτηριστικά κατά νου, οι σχεδιαστές αντέγραψαν τους ουρανοξύστες του Μανχάταν που συνδυάζουν αυτά τα υλικά. Η βάση της πρόσοψης του γηπέδου είναι επενδυμένη με ασβεστολιθική πέτρα, ενώ το υπόλοιπο στάδιο διακρίνεται από ένα εξωτερικό περίβλημα από αλουμινένιες περσίδες και γυαλί. Ο εσωτερικός φωτισμός αλλάζει χρώμα, ανάλογα με το ποια ομάδα παίζει, δηλαδή μπλε για τους Τζάιαντς, πράσινο για τους Τζετς. Για να αλλάξει η εικόνα του γηπέδου, δύο τετραμελή πληρώματα χρειάζονται περίπου 18 ώρες χρησιμοποιώντας περονοφόρα ανυψωτικά και άλλα μηχανήματα για να αφαιρεθούν όλα τα λογότυπα και οι γραμμές που υπάρχουν στον τάπητα και να τοποθετηθούν αυτά της άλλης ομάδας.

Ο τελικός του Μουντιάλ 2026 σε γήπεδο για το οποίο αντέδρασαν οι Εβραίοι

Το 2008 η γνωστή εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και ασφαλίσεων με έδρα το Μόναχο, Allianz, εξέφρασε ενδιαφέρον για την αγορά των δικαιωμάτων ονομασίας του γηπέδου, προσφέροντας για 30 έτη από 20.000.000 έως 30.000.000 δολάρια. Αυτό προκάλεσε διαμαρτυρίες από την εβραϊκή κοινότητα της Νέας Υόρκης, τη μεγαλύτερη έξω από το Ισραήλ, λόγω στενών δεσμών στο παρελθόν μεταξύ της Allianz και της κυβέρνησης της ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τελικά η ασφαλιστική εταιρεία MetLife με έδρα τη Νέα Υόρκη αγόρασε τα δικαιώματα ονοματοδοσίας του γηπέδου για 25 έτη.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»