Βαγγέλης Μαρινάκης είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ανθρώπων που, όταν βρεθείς απέναντί τους, µπορεί να ακούσεις τα πάντα. Χωρίς στρογγυλεµένες γωνίες. Συµφωνείς ή διαφωνείς, δεν έχει σηµασία. Ο αυθορµητισµός, η ειλικρίνεια, η ωµότητα όσων λέει όταν θέλει να µιλήσει είναι απλώς η αλήθεια του. Και γι' αυτό προκαλεί αίσθηση. Πάντα συµβαίνει αυτό όταν παραθέτεις δεδοµένα και γεγονότα. Και όχι δικαιολογίες. Γι' αυτό προκάλεσαν αίσθηση όσα ανέφερε µεσοβδόµαδα ο διοικητικός ηγέτης του Ολυµπιακού, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του νέου αθλητικού διευθυντή, Αντόνιο Κορδόν, και του προπονητή, Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ο µεγαλοµέτοχος της ΠΑΕ χρησιµοποίησε για πρώτη φορά οικονοµικά δεδοµένα. Νούµερα, αριθµούς, που δείχνουν τι πραγµατικά συµβαίνει σε ένα µέγεθος όπως ο Ολυµπιακός.

Είπε, λοιπόν, µεταξύ άλλων, πως «...το 2022- 2023 είχαµε 40 εκατοµµύρια έξοδα για µισθούς παικτών και προπονητών και το 2021-2022 είχαµε 34 εκατοµµύρια». Είπε, επίσης, ότι «ο Ολυµπιακός το 2022-2023 έχασε 31 εκατοµµύρια, το 2021-2022 έχασε 14 εκατοµµύρια». Σχεδόν 45 εκατοµµύρια σε δύο χρόνια. Ζηµίες. Μόνο από το κόστος του ανθρώπινου δυναµικού. Χωρίς σε αυτά να υπολογίζονται τα λειτουργικά έξοδα της ΠΑΕ, τα οποία καθιστούν τον Ολυµπιακό µια οµάδα σχεδόν 60-65 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Εάν έχει κάποιος την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα χρήµατα... βρίσκονται ή καλύπτονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο, είτε χωρίς τη συνδροµή του ιδιοκτήτη είτε χωρίς την παρουσία στους οµίλους του Champions League, παρακαλείται να µην κατέβει από το σύννεφο που έχει αράξει. Ζει σε έναν υπέροχα πλασµένο φανταστικό κόσµο.

Από την αρχή

Πολλές φορές έχει γίνει αναφορά στα δυσθεώρητα προβλήµατα που αντιµετώπιζε ο Ολυµπιακός στο φινάλε της σεζόν 2009-2010. Για τα δεκάδες εκατοµµύρια των χρεών που βρήκε η διοίκηση Μαρινάκη. Για το γεγονός ότι χρειάστηκε να ξοδευτούν τροµερά ποσά για να χτιστεί µια οµάδα από την αρχή, καθώς το πλάνο πριν από την αλλαγή προέβλεπε προπονητή τον Αλέκο Αλεξανδρή (και µετέπειτα τον Εβαλντ Λίνεν, λόγω των αντιδράσεων) και ρόστερ µε 4-5 «κανονικούς» ποδοσφαιριστές και επάνδρωση της οµάδας µε παιδιά της ακαδηµίας (Νικλητσιώτης, Σοϊλέδης, Βασιλόγιαννης κ.λπ.). Και όλα αυτά στην περίοδο της παντοκρατορίας του Παναθηναϊκού της πολυϊδιοκτησίας, των «10 Αµπράµοβιτς», αλλά και του πλήρους ελέγχου του παρασκηνίου. Ο Μαρινάκης έβαλε ένα καράβι λεφτά για να επανέλθει ο Ολυµπιακός στα... δικά του επίπεδα. Και το έκανε σε µια εποχή βαθιάς κρίσης, της χειρότερης που έχει αντιµετωπίσει η νεότερη Ελλάδα.

ΤΟ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ 12 ΜΗΝΕΣ, ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΑΜΚ, ΥΨΟΥΣ 36.500.000 ΕΥΡΩ - ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ


Το «κακό» για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, σε προσωπικό και επιχειρηµατικό επίπεδο, είναι ότι µπήκε στον Ολυµπιακό όχι για να κερδίσει κάτι, αλλά για να προσφέρει στην οµάδα της καρδιάς του. Αυτή η παιδική, ασίγαστη αγάπη ήταν που τον έκανε να είναι ο ΜΟΝΑ∆ΙΚΟΣ που ανταποκρίθηκε σε εκείνο το κάλεσµα του Ιουνίου του 2010. Αυτή η τρέλα για «την οµάδα µου» τον έκανε να ξοδέψει εκατοντάδες εκατοµµύρια. Αλλά και κάτι ακόµα πιο ακριβό, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε: τον χρόνο του. ∆ιότι ο Ολυµπιακός δεν είναι ένα χόµπι, µια παράπλευρη ασχολία για τον πρόεδρό του. Είναι... όλη η ηµέρα του. Απόντες είναι άλλοι. Και σε αυτούς απευθύνθηκε ο διοικητικός ηγέτης του Ολυµπιακού. «Οποιος θέλει, η πόρτα είναι ανοιχτή. Είτε στον Ερασιτέχνη είτε στο ποδόσφαιρο. Να επενδύσει και να δει την οµάδα της καρδιάς του να πηγαίνει ακόµα καλύτερα». Θα εµφανιστούν. Σίγουρα. Οπως το 2010...

Στον αθλητισµό η επιτυχία είναι µετρήσιµο µέγεθος. Στην προ Μαρινάκη εποχή, ο Ολυµπιακός είχε κατακτήσει 85 τίτλους σε οµαδικά σπορ (πλην ποδοσφαίρου). Από το 2010-2011, που εµφανίστηκε στην καθηµερινότητα του συλλόγου ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Ολυµπιακός έχει κατακτήσει συνολικά 122 τίτλους, 108 στα οµαδικά σπορ του Ερασιτέχνη και 14 στο ποδόσφαιρο. Σε λιγότερα από 13 χρόνια.

Τα έξοδα

Μετρήσιµα, ωστόσο, είναι και τα έξοδα. Αυτά που έχουν δοθεί για τον Ερασιτέχνη όλα αυτά τα χρόνια ξεπερνούν τα 20.000.000 ευρώ. Ισως κατά πολύ. Αλλά αυτά τα λεφτά δεν έχουν σηµασία για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Γενικώς, τα χρήµατα δεν είναι πρόβληµα, όταν ο ίδιος πρέπει να είναι δίπλα στην οµάδα του. Το έδειξε τους τελευταίους 12 µήνες, µε τρεις συνεχόµενες ΑΜΚ, ύψους 36.500.000 ευρώ. Χρήµατα που προήλθαν από τη δική του περιουσία, όχι από τα ταµεία του Ολυµπιακού. Και όσο για αυτά τα ταµεία και όσα φαιδρά έχουν ακουστεί κατά καιρούς; Από το καλοκαίρι του 2010 και πριν ξεκινήσει η καλοκαιρινή µεταγραφική περίοδος, ο Ολυµπιακός της εποχής Μαρινάκη έχει πληρώσει σχεδόν 180 εκατ. ευρώ σε µεταγραφές ή «ενοίκια», δανεισµούς ποδοσφαιριστών. Το ποσό ζαλίζει. ∆ιότι πρόκειται για νούµερο που αφορά µόνο προθήκες! Οχι λειτουργικά, µισθολόγια, βελτιωτικές εργασίες. Μια απλή αριθµητική αναγωγή βγάζει τον τρελό αριθµό 15 εκατ. τον χρόνο για προσθήκες. Είτε µε Champions League, που το χρησιµοποιούν ως (κωµικό) επιχείρηµα οι πολέµιοι, είτε χωρίς Champions League.

Ναι, δεν είναι καλό για µια οµάδα να τη συντηρεί διαρκώς ο ιδιοκτήτης της. Το απαγορεύουν οι κανονισµοί της UEFA. Αλλά ο Μαρινάκης δεν θα αφήσει τον Ολυµπιακό να είναι κοµπάρσος. Ή δεύτερος. Είναι θέµα µενταλιτέ, φύσης, γονιδίων; Ο,τι κι αν είναι, αυτός δεν αλλάζει. Το γεγονός ότι πλήρωσε πάνω από 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο για τεχνικό διευθυντή και προπονητικό επιτελείο είναι από µόνο του µια ηχηρή απάντηση. Σε κάθε ερώτηµα.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο ‘’Secret’’ της εφημερίδας «Παραπολιτικά» 1/7