«Εντάξει, το είπαμε, δεν θα παίξω σε άλλο Παγκόσμιο Κύπελλο, ας μείνουμε στη στιγμή». Αυτό απάντησε ο Λιονέλ Μέσι σε ερώτηση δημοσιογράφου μετά τη νίκη της εθνικής Αργεντινής επί της Κροατίας, 3-0, για τον ημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κατάρ. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για να έχει αυτήν την αντίδραση, με το βλέμμα να χαρακτηρίζεται περίπου ως φονικό. 

Ένας από αυτούς θα μπορούσε να είναι ότι πρακτικά μετάνιωσε που το είπε. Ότι θα μπορούσε, δηλαδή, να συνεχίσει ως το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026, που θα γίνει σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό, όταν θα είναι 39 ετών. 

Χμμμ, ακόμα κι αυτό ελέγχεται. Αν δεν υπερίσχυσε ο δαίμων του τυπογραφείου στην «Clarin», δημοσιογράφος τον έγραψε 34χρονο μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου, την επομένη της νίκης της Αργεντινής επί της Γαλλίας στο μυθικό τελικό του «Lusail» στο Κατάρ, στις 18 Δεκεμβρίου. Όπως και να έχει, ο Μέσι δεν λειτούργησε σαν ένας ποδοσφαιριστής που είχε το άγχος του αποχαιρετισμού. Μπορεί να άσκησε απόλυτο έλεγχο επί των συναισθημάτων του, αλλά ίσως δεν είχε διάθεση να αποχαιρετήσει. 



Κατέστη σαφές και τις επόμενες μέρες, όταν απολάμβανε έως μυελού οστέων το νέκταρ του θριάμβου του. Καταρχάς, απέρριψε μετά βδελυγμίας την πιθανότητα να έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του με την Αργεντινή στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Επιπλέον, το είπε δίχως περιστροφές: «Θέλω να ξαναπαίξω με την εθνική ομάδα ως παγκόσμιος πρωταθλητής». 

Αυτή η περίπτωση είναι δεδομένη, αφού η συγκεκριμένη ομάδα πρέπει να εορταστεί και μέσα στην ίδια τη χώρα. Αλλά το μέλλον επεκτείνεται πέραν της εορτής. Οδεύει προς το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 ή, ακόμα πιο σύντομα, προς τα προκριματικά του. 

Ο Λιονέλ Σκαλόνι έκανε μια δήλωση πολύ φυσιολογική στο «Radio Calvia». Είπε ότι «εξαρτάται σίγουρα από το τι θέλει, και βέβαια από ότι μπορεί να συμβεί σε όλο αυτό το διάστημα. Οι πόρτες όμως θα είναι για εκείνον ανοιχτές και το γνωρίζει». 



Ο ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής Αργεντινής, ο τρίτος μετά τον Σέζαρ Λουίς Μενότι το 1978 και τον Κάρλος Μπιλάρδο το 1986 που κατακτά παγκόσμιο τίτλο, δεν είπε κάτι αναληθές. Η λεπτομέρεια είναι ότι, ενώ όλοι τον έχουν σίγουρο για ανανέωση με την εθνική ομάδα, δεν έχει υπογράψει ακόμη το συμβόλαιό του. Και γι' αυτό συντείνουν επίσης κάποιοι λόγοι, ο πιο σημαντικός εκ των οποίων είναι πως το ποδοσφαιρικό μέλλον της Αργεντινής είναι άδηλο. 

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ο Σκαλόνι έχει προφανώς κάποια ανησυχία, πώς θα είναι η επόμενη μέρα χωρίς τον Μέσι. Ο ίδιος πέτυχε στο στόχο του: έφτιαξε μια ομάδα για τον Μέσι. Όταν, όμως, χάνεται ο πυρήνας, αν μη τι άλλο πρέπει να τον δημιουργήσεις ξανά, προκειμένου να φτιάξεις μία ομάδα που είναι δεδομένο ότι έχει ταλέντο, παίκτες που ενδεχομένως μπορεί να βασιστεί για την επόμενη τετραετία, όπως ο Πάουλο Ντιμπάλα, ο Έντσο Φερνάντες και ο Χούλιαν Άλβαρες, αλλά και όχι ακριβώς διακριτούς ρόλους. 



Επιπλέον, δεν έχει άδικο να τον θέλει ως συνεργάτη του, να εκτιμά το μυαλό του, το οποίο ηγήθηκε όσο και οι δικές του διοικητικές ικανότητες της Αργεντινής στο παραμύθι του Κατάρ, αλλά και τις ποδοσφαιρικές ικανότητές του. Ο Σκαλόνι θα... ψόφαγε για έναν Μέσι που θα έπαιζε επιτελικός μέσος μπροστά στον αμυντικό χαφ, ακόμα και στα 39 του. 

Ουδείς έχει παίξει σε έξι Παγκόσμια Κύπελλα, αλλά αν ο Μέσι θέλει να απολαύσει στιγμές στον Ατλαντικό, δεν θα είναι καν ο γηραιότερος που θα το έχει κάνει. Ο Σκαλόνι θα προσπαθήσει να κερδίσει ακόμα περισσότερο χρόνο ώσπου να υπογράψει το συμβόλαιό του. Είναι δεδομένο ότι θα ζητήσει από τον Μέσι να είναι παρών τουλάχιστον στον πρώτο γύρο των προκριματικών της Λατινικής Αμερικής για τη διοργάνωση του 2026. Αν ο ίδιος ο «Πούλγκα» μπορεί να υποσχεθεί περισσότερα, ο Σκαλόνι θα τα αποδεχθεί με ευχαρίστηση και θα πάει... σούμπιτος στα γραφεία της Ομοσπονδίας για να βάλει την τζίφρα του.