Τη Νίκη Μπακογιάννη συνάντησε η κάμερα της εκπομπής «MEGA Καλημέρα», η οποία μίλησε για τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς αγώνες, τις σεξουαλικές κακοποιήσεις στο χώρο του αθλητισμού, τα παιδιά της, αλλά και τον τρόπο που πέταξε με αεροπλάνο χωρίς εισιτήριο.

«Ψάχνω συνέχεια, να βρίσκω πράγματα, να μαθαίνω. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το ζώδιο, επειδή είμαι Δίδυμος, που πάντα θέλουν να μαθαίνουν πράγματα. Έχω κάνει σεμινάρια αστρολογίας, έχω κάποιες γνώσεις, ήθελα να μάθω πώς λειτουργεί ο ουρανός. Έχω διαβάσει και αστροφυσική», αποκάλυψε η γνωστή αθλήτρια.

«Δεν καβάλησα ποτέ το καλάμι γιατί πάντα ήμουν ένα άτομο που μπορούσε ο καθένας να μου μιλήσει. Όταν είχα τους αγώνες, δεν ήθελα να μου αποσπά τίποτα την προσοχή. Παρεξηγήθηκα και αυτό ξεκίνησε από έναν δημοσιογράφο, που του είπα “αν κάνουμε συνέντευξη, θα με κάνεις εξώφυλλο”», ανέφερε σχετικά με το αν «καβάλησε το καλάμι».



«Το 1997 έκανα τηλεόραση στο MEGA στην εκπομπή “Με την Νίκη”, ο Τρύφωνας Σαμαράς μού έφτιαχνε τα μαλλιά», είπε η ίδια, ενώ μιλώντας για τους γονείς τους σημείωσε ότι «πέρασαν πολλά χρόνια για να ευγνωμονήσω τους γονείς μου που με αφήσαν να έρθω από τη Λαμία στην Αθήνα μόλις τελείωσα την Α’ λυκείου».

«Τα παιδιά μου είναι 20 και 19 ετών, όταν ήταν μικρά δεν είχα μετάλλια και κύπελλα σε κοινή θέα, για να μη νιώθουν υποχρέωση ότι πρέπει να πετύχουν κάτι ανάλογο», ανέφερε για τα παιδιά της η Νίκη Μπακογιάννη.

Μιλώντας για το ελληνικό #MeToo και για όσα ήρθαν «στο φως» στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς, η Νίκη Μπακογιάννη είπε: «Στήριξα τη Σοφία Μπεκατώρου, γιατί πρέπει να στηρίζουμε η μια γυναίκα την άλλη. Είχα πει και για δική μου περίπτωση, μια παρενόχληση από κάποιο άτομο από τον αθλητικό χώρο».

Η αγαπημένη αθλήτρια αναφέρθηκε και σε ένα αστείο περιστατικό, για το πώς ταξίδεψε με αεροπλάνο χωρίς να έχει εισιτήριο!

«Είχα το μετάλλιό μου μέσα σε ένα τσαντάκι στη μέση και δε ζήτησαν εισιτήριο γιατί είχα το μετάλλιο», είπε χαρακτηριστικά.

«Κάναμε 6 ώρες από το παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό μέχρι το Παναθηναϊκό στάδιο όταν επιστρέψαμε», περιέγραψε η Νίκη Μπακογιάννη κλείνοντας, αναφερόμενη στην επιστροφή της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996.