Μεταμφιέζεται σε Πραξαγόρα, μια πολύ δυναμική γυναίκα, η οποία αποφασίζει να πάρει τη μοίρα του τόπου της στα χέρια της, σε πείσμα ενός ανδροκρατούμενου και εχθρικού απέναντι στις γυναίκες συστήματος.
Ο λόγος για τον Αντώνη Λουδάρο που για λίγες ακόμα παραστάσεις θα πρωταγωνιστεί στις ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ.

«Είναι ένας ρόλος πολύ απαιτητικός, με πολλές μεταμφιέσεις και εναλλαγές, που απαιτεί το 100% της ενέργειας επάνω στη σκηνή. Για εμένα προσωπικά ήταν ένας ρόλος πρόκληση» λέει ο ηθοποιός για το ρόλο του και συνεχίζει... «Είναι μία καλοδουλεμένη παράσταση, με γερούς συντελεστές και με σεβασμό στους θεατές που επέλεξαν κι επιλέγουν να την παρακολουθήσουν. Και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που η δουλειά μας είχε τόσο μεγάλη ανταπόκριση στην καλοκαιρινή της περιοδεία. Η προσέλευση και αντίδραση του κόσμου ήταν συγκινητική»

Για τον ηθοποιό ο Αριστοφάνης εν ετει 2018 «έχει να πει τα ίδια που είχε να πει και τότε στους Αθηναίους. Δεν νομίζω ότι ο σύγχρονος πολιτικός διαφέρει και πολύ σε σχέση με τον αριστοφανικό προκάτοχό του. Εξάλλου, ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει. Πάντα ο άνθρωπος θα επιδιώκει την εξουσία και όταν θα την κατέχει θα κάνει κατάχρηση αυτής και θα διαφθείρεται. Και ο λόγος των αρχαίων ποιητών μας θα είναι πάντα επίκαιρος και τα έργα τους θα παίζονται και θα ξαναπαίζονται»

Όσο για την τηλεόραση – στην οποία θεωρεί ότι «υπάρχει μεγάλο πολιτιστικό έλλειμμα στη σύγχρονη τηλεόραση «δεν έχει κάποια ενδιαφέρουσα τηλεοπτική πρόταση αλλά έχει μπροστά του έναν θεατρικό μαραθώνιο!
«Καταρχάς, θα παίξω μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή στο έργο «Συμβολαιογράφος», που θα ανεβεί στο θέατρο Χώρα. Επίσης, θα συνεργαστώ με την Ρέινα Εσκενάζυ στην θεατρική παράσταση Amadeus. Παράλληλα, θα επαναληφθεί στο θέατρο Αγγέλων Βήμα η παράσταση που σκηνοθέτησα για τη ζωή της Ρόζας Εσκενάζυ με τη Νεφέλη Ορφανού, καθώς και η μουσική παράσταση «Όνειρα Γλυκά», στην οποία υπογράφω επίσης τη σκηνοθεσία»

Τον ρώτησα αν έχει καλή σχέση με τα media και αν μπαίνει να δει τι γράφουν για αυτόν...

«Όχι! Βαριέμαι πολύ να μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία! Επιπλέον, είμαι πιο πολύ παραδοσιακός αναγνώστης. Προτιμώ ακόμη τον έντυπο τύπο. Αγοράζω εφημερίδες και περιοδικά»

Φοβάται την αρρώστια και την ανημποριά, θα ήθελε να μπορεί να χάσει κιλά… μαγικά, δεν μπορεί να πει όχι σε ο,τιδήποτε εμπεριέχει σοκολάτα ενώ τον εξοργίζει το θράσος και η αγένεια και οι άνθρωποι που κομπάζουν και μιλούν μονάχα για τον εαυτό τους.

Τον ρώτησα για τον ελεύθερο χρόνο του… «Τώρα πατάς μία ευαίσθητη χορδή μου. Σήμερα κατά τη διάρκεια της πρόβας, σκεφτόμουν ότι ο ελεύθερος χρόνος μου είναι ελάχιστος έως ανύπαρκτος… Γενικά, μου αρέσει να βγαίνω με φίλους για φαγητό και συζήτηση, να πηγαίνω σινεμά και να ταξιδεύω»

Και η συζήτηση πήγε στην πολιτική...

«Σαν πολίτης αυτής της χώρας ενδιαφέρομαι για τα κοινά κι ενημερώνομαι. Για τους πολιτικούς μας τι να σας πω… Λίγοι έχουν το εκτόπισμα και την αξία που απαιτεί η κρίσιμη αυτή εποχή για τη χώρα μας. Οι πιο πολλοί είναι … «λίγοι».

Όσο για την κοινωνία μας ο Αντώνης Λουδάρος μου είπε…

«Γενικά δεν θέλω να ζω τη ζωή μου ούτε με τρόμο, ούτε με οργή, ούτε με πίκρα. Είμαι υπέρμαχος της ψυχραιμίας και της αισιοδοξίας. Αλλά, υπάρχουν σημεία της ελληνικής κοινωνίας που με θλίβουν πραγματικά. Είναι πολύ άσχημο για το λαό μας να κερδίζουν έδαφος φωνές που προωθούν το διχασμό και το μίσος. Αυτά είναι πράγματα επικίνδυνα. Αν ποτέ καταφέραμε κάτι σα χώρα μόνον ενωμένοι το καταφέραμε. Αρκεί να μπει κανείς στο διαδίκτυο και βλέπει παντού σχόλια γεμάτα μίσος και χυδαιότητα. Στενοχωριέμαι για αυτούς τους ανθρώπους που δεν καταφέρνουν να βρουν λίγο φως στη ζωή και να δημιουργήσουν κάτι. Και ύστερα, υπάρχει αυτή η διάχυτη έλλειψη παιδείας. Σα να έχουμε ξεχάσει τον πολιτισμό μας, την ταυτότητά μας»