Η αλήθεια είναι πως δεν βρίσκεις εύκολα βιβλία να σε τραβάνε, να μη σταματάς μέχρι να θέλεις να τα ολοκληρώσεις. Ψάχνοντας λοιπόν ανακαλύψαμε δύο και μάλιστα από τον ίδιο συγγραφέα: Ο Ρόης Παπαγγέλου μας κερδίζει τόσο με τον «Χωματόδρομο» όσο και με τον «Πυρετό» του.

Στην πρώτη περίπτωση, με λόγο χειμαρρώδη, μεταφερόμαστε σε σκηνικό μεσοαστικής κοινωνίας. Μαθαίνουμε την ιστορία μιας πόλης στα μέσα του 20ού αιώνα, ανατρέχουμε όμως και σε παλαιότερες εποχές, με φόντο τον ίδιο τόπο. Με την ανάμειξη φανταστικών στοιχείων, ο συγγραφέας ισορροπεί ανάμεσα στο βάρος της περιρρέουσας ιστορικής και κοινωνικής ατμόσφαιρας και στην κατανόηση των χαρακτήρων και των λαθών τους. Τα πρόσωπα επανεμφανίζονται  στα διάφορα τοπόσημα της πόλης, ορίζοντας τον χώρο και τον χρόνο όπου διεξάγεται η δράση.

Όσο για τον «Πυρετό», τα πρόσωπα, σαν σε όνειρο, κινούνται σε δύσκολες απωθήσεις, συγκρούσεις… Το πάθος, ο γυναικείος ερωτισμός εκδηλώνονται από το σεξ, ως προσωπική επιβεβαίωση και ως ευλογημένη, ως συγκλονιστική εμπειρία. Με τα αισθήματα εν κατακλείδι να φέρνουν το ευκταίο: Την επικοινωνία. Σκοπός; Τι άλλο… Ο άνθρωπος να βγει από την ερημιά του.

Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Ιωλκός».

vivlio-2
vivlio-1