Είναι ο σκληρός, αλλά και ευαίσθητος Θέμης Καστρινός, που πάνω από όλα βάζει την οικογένειά του. Ενας χαρακτήρας που από την πρώτη στιγμή λατρεύτηκε από τους τηλεθεατές του «Μαύρου ρόδου», αφού ο Λεωνίδας Κακούρης μπήκε στο πετσί του ρόλου και τον απογείωσε. Οπως κάνει, άλλωστε, με κάθε του ερμηνεία.

Ταλαντούχος, ακαταμάχητα γοητευτικός και «γήινος», με το χαρακτηριστικό να είναι οδηγός στη ζωή του, ξεδιπλώνει τα συναισθήματά του για τη νέα επιτυχημένη σειρά του Mega, όπου πρωταγωνιστεί, και αποκαλύπτει πόσο έχει επηρεαστεί από τον... Καστρινό και τα όσα υπομένει.

«Ηταν πρόκληση για μένα να κάνω μια μετάβαση... Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να εφεύρω τον νέο μου ήρωα, τον Θέμη, που να μην παραπέμπει στον ∆ούκα, ο οποίος είχε τόσο έντονη παρουσία», εξηγεί ο ταλαντού χος ηθοποιός, ο οποίος δεν σταματά να δέχεται κολακευτικά σχόλια για κάθε σκηνή που ερμηνεύει.

«Από τις αντιδράσεις του κόσμου βλέπω πως ο Θέμης έχει “περάσει” καλά και αυτό μου δίνει μια υποκριτική ανάσα, για να μπορέσω να κάνω και άλλα πράγματα από αυτά που έχουμε συνηθίσει», τονίζει στο «Secret» της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ.

Ο γνωστός ηθοποιός προέρχεται από μια μεγάλη, τριετή επιτυχία με τις «Αγριες μέλισσες». Με τι κριτήρια είπε το «ναι» στο «Μαύρο ρόδο»; Αισθάνθηκε πως μπαίνει σε μονοπάτια πρωτιάς; «Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα με σιγουριά. Με βάση τα στοιχεία που είχα εκείνη την περίοδο, το σενάριο, τα πρώτα επεισόδια, το βιβλίο, την παραγωγή και τους συντελεστές, εκτίμησα πως πάει να γίνει μια ωραία δουλειά, γι’ αυτό και είπα το “ναι”», απαντά με νόημα.

Ρεσιτάλ


Το υποκριτικό ρεσιτάλ του Λεωνίδα Κακούρη καθώς θρηνεί την τηλεοπτική σύζυγό του, Αγγελική, λυγίζει και τους πιο σκληρούς. Το Twitter τον αποθεώνει και εκείνος αποδεικνύει ξανά πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι. «Ευχαριστώ τον κόσμο που γράφει καλά σχόλια. Πέρασε το συναίσθημα του ήρωα προς ταέξω και αυτός είναι και ο στόχος», λέει, ενώ παραδέχεται πόσο πολύ του «στοίχισε» προσωπικά αυτή η τόσο συγκινησιακή ερμηνεία: «∆εν είναι μια δουλειά που λες τα λογάκια σου χωρίς καμία επίπτωση. Εκείνη την περίοδο έπιασα τον εαυτό μου να είναι την επόμενη μέρα σε μια διάθεση που δεν μου αρμόζει, καθώς η ζωή μου ήταν κανονική, δεν μου είχε συμβεί κάτι. Ομως, είχα ανακινήσει κάποιες χορδές που είναι πολύ βαθιά μέσα μου και, από τη στιγμή που θα τις ενεργοποιήσεις, είναι φυσικό να σε επηρεάζουν. Θυμάμαι, οδηγούσα και ένιωθα ένα πλάκωμα, σαν να είχα πένθος, και λέω “Λεωνίδα μου, σύνελθε, είσαι μια χαρά”».

Eπειτα από τόσο έντονες σκηνές, αυτόματα το μυαλό γυρίζει στο παρελθόν, αφού δύο τραγικά γεγονότα σημάδεψαν τον Λεωνίδα Κακούρη, όταν έχασε την 9χρονη αδερφή του και αργότερα τον πατέρα του. «Στα βιώματά σου θα ανατρέξεις, εκεί θα βρεις το υλικό σου, δεν θα φέρεις όμως την ίδια εικόνα. Στο μυαλό μου είχα την Αγγελική. Αν καθίσεις, όμως, να σκεφτείς ψύχραιμα έναν άνθρωπο που φεύγει από τη ζωή, είναι ένας τραγικός αποχωρισμός, είναι ένα σκίσιμο της ψυχής σου και, όταν η ψυχή σκίζεται, δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει από μέσα», παραδέχεται.

Στη σειρά πρωταγωνιστεί και η τηλεοπτική σύζυγός του στις «Αγριες μέλισσες», Μυρσίνη, που στο «Μαύρο ρόδο» είναι η ηγουμένη Φιλαρέτη, κατά κόσμον Κατερίνα ∆ιδασκάλου. Οι κοινές σκηνές τους μέχρι τώρα, λίγες. Ο κόσμος, όμως, θέλει να βλέπει πιο συχνά το αγαπημένο του «ζευγάρι». «∆εν γνωρίζω ακριβώς τι θα γίνει στο μέλλον, όμως ο Θέμης, που διεκδικεί τα κτήματα, θα θελήσει να μάθει τι γίνεται στη Γερακιανή, οπότε θα έρθει σε επαφή με την ηγουμένη και στη συνέχεια θα αναπτύξει μαζί της διάφορες συνομιλίες. Ηδη έχουν έρθει σκηνές του Θέμη με την ηγουμένη», αποκαλύπτει.

2b2d9182b06a482c0649dfa75f1a8ba8_XL

Θεατρικά, πρωταγωνιστεί στη «Μελωδία της ευτυχίας» στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», που πήρε παράταση έως τις 5 Μαρτίου. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι, επίσης, η Νάντια Κοντογεώργη, η Ναταλία ∆ραγούμη, η Μαντώ και ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος. Μαζί τους ένας πολυμελής θίασος, καθώς και ζωντανή ορχήστρα. «Είναι ένα πολύ γλυκό έργο. Από τη στιγμή που ξεκινά, δεν καταλαβαίνω πώς περνάει η παράσταση. Γεμάτη από παιδική χαρά, που μου θυμίζει τι πρέπει να είναι το θέατρο. Πρέπει να πάρεις και να δώσεις χαρά, είτε με την έννοια του γέλιου είτε με την έννοια της λύτρωσης», ολοκληρώνει.