Οι ιδιαίτερες γωνίες του προσώπου του και η μεσογειακή ομορφιά που κάποιοι εκτίμησαν πάνω του πριν είκοσι περίπου χρόνια ήταν τα στοιχεία εκείνα που χωρίς να το θέλει, τον οδήγησαν στον χώρο της τηλεόρασης και των διαφημίσεων. Αυτός όμως δεν έμεινε εκεί, αλλά εξέλιξε το ταλέντο του στο θέατρο δημιουργώντας μια ζηλευτή καριέρα.
Ο λόγος για τον ηθοποιό Γιώργο Κοψιδά που φέτος τον συναντούμε στο θέατρο Πειραιώς 131 να ερμηνεύει στην κωμωδία «Οι γείτονες από πάνω» του Cesc Gay ίσως έναν ρόλο που του ταιριάζει γάντι, τόσο γιατί υποδύεται έναν ωραίο άντρα που χαίρεται τη ζωή, όσο και επειδή ο ρόλος του εκπέμπει την παιδικότητα ενός καλόκαρδου γίγαντα.
Ο γνωστός ηθοποιός μιλάει για όλα στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά.
Μιλήστε μας για την κωμωδία "Οι γείτονες από πάνω" στην οποία πρωταγωνιστείτε
Εύχομαι το έργο μας να αρέσει στον κόσμο. Είναι ένα καινούριο έργο του 2020, που έχει ήδη γίνει και ταινία. Μιλάει για τη σχέση δυο ζευγαριών που μένουν στην ίδια πολυκατοικία. Το ένα ζευγάρι είναι πολλά χρόνια παντρεμένο, αλλά έχουν πια αποξενωθεί. Τσακώνονται συνέχεια και σπάνια κάνουν έρωτα. Οι γείτονες που μένουν από πάνω είναι ένα ζευγάρι που γλεντάει τη ζωή, χαίρεται και κάνει πολλή φασαρία όταν κάνουν σέξ. Σε ένα δείπνο των τεσσάρων γίνονται πολλές αποκαλύψεις και υπάρχουν πολλές ανατροπές. Το έργο έχει πολλή πλάκα αλλά και πολύ συγκίνηση.
Ποια ήταν η πρόκληση στο χτίσιμο του ρόλου σας;
Υποδύομαι έναν τύπο έξω καρδιά, που είναι πολύ ευθής, ειλικρηνής, με μια πολύ έντονη παιδικότητα και αθωότητα. Είναι πλακατζής και χιουμορίστας χωρίς τίποτα χυδαίο. Στο έργο μου αρέσει το γεγονός ότι ένα ζευγάρι γίνεται καθρέπτης για το άλλο και του δείχνει που έχει φτάσει η σχέση του. Όλα δηλαδή συμβαίνουν για έναν καλό σκοπό γιατί μέσα από αυτό δίνεται η αφορμή να αναθερμανθεί η σχέση τους.
Συμφωνείτε με τη στάση ζωής του ήρωα σας;
Ναι βρίσκω πολλά κοινά στοιχεία με εμένα. Όμως δεν προτείνω στο θεατή τι είναι σωστό ή λάθος. Ο καθένας επιλέγει ο ίδιος πως θέλει να ζει.
Γιατί μετά από πολλά χρόνια γάμου βαλτώνει η σχέση των ζευγαριών;
Θέλει μεγάλη τέχνη για να διατηρείς αναμμένη τη φλόγα. Τα ζεύγαρια πρέπει να μην σταματούν ποτέ να παίζουν και να γελούν μεταξύ τους. Για να διαρκέσει ο έρωτας χρειάζεται να μένουν φρέσκοι και καινούργιοι, να μην θεωρούν τον άλλο δεδομένο. Πιστεύω πώς το να μένεις με κάποιον στο ίδιο σπίτι εφτά μέρες την εβδομάδα είναι κουραστικό. Αν υπήρχε δυνατότητα να έχουμε δύο σπίτια και να μένουμε με τον άλλον όσες μέρες την εβδομάδα θέλουμε, αυτό θα βοηθούσε πολλά ζευγάρια να μην χωρίσουν. Είναι στη φύση του ανθρώπου να είναι ελεύθερος και να έχει τον προσωπικό του χώρο. Πρέπει να σεβόμαστε τη φύση μας. Είναι υπέροχη η συντροφικότητα και η συμβίωση, αλλά όταν γίνεται χωρίς να πνίγει ο ένας τον άλλο και επιτρέποντας να έχει ο καθένας τον δικό του χώρο. Οι στιγμές που μοιράζονται να είναι για να κάνουν τις ζωές τους πιο ευτυχισμένες, αν και συχνά συμβαίνει το αντίθετο!
Ποια είναι η αποψή σας για το θέμα του γάμου και τις μακροχρόνιες σχέσεις;
Ο γάμος σαν θεσμός δεν μου έλεγε ποτέ κάτι. Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά μαζί του και αυτό σηκώνει πολλή ψυχανάλυση. Αλλά βλέπω πολλά ζευγάρια που ενώ ξεκίνησαν με έρωτα και πάθος, μετά όλα αυτά εξαφανίζονται. Είναι κρίμα. Βέβαια υπάρχουν και πολλά ζευγάρια που μετασχηματίζουν τον έρωτα σε βαθιά αγάπη. Και αυτός είναι και ο στόχος. Αλλά για εμένα μέχρι στιγμής ο γάμος δεν είναι στα σχέδιά μου. Στις σχέσεις μου, έχω συγκατοικήσει τρεις με φορές στη ζωή μου, αλλά μετά από αρκετό καιρό αρχίζω και καταπιέζομαι, όταν δεν έχω τον προσωπικό μου χώρο. Για μένα το υγιές είναι οι άνθρωποι να μην κάνουν σχέση από έλλειψη. Αλλά για να το πετύχεις αυτό πρέπει να κάνεις πρώτα δουλειά με τον εαυτό σου. Πρέπει να φτάσεις σε ένα επίπεδο που να μπορείς να είσαι καλά μόνος σου. Μόνο τότε μπορείς να κάνεις υγιείς σχέσεις. Γιατί οι περισσότεροι κάνουν σχέσεις επειδή δεν είναι καλά μόνοι τους. Και έχουν ανάγκη έναν άνθρωπο για να καλύψουν τα κενά τους. Και γιαυτό λένε ότι είναι το «άλλο μισό τους». Πρέπει οι σχέσεις να δημιουργούνται από δυο ολοκληρωμένους ανθρώπους και όχι από δυο μισά. Δεν πρέπει να ζητάμε από κάποιον άλλο να μας γεμίζει τα κενά.
Όπως είναι γνωστό τα τελευταία χρόνια κάνετε Vegan διατροφή. Σε παλαιότερη συνέντευξη σας αναφερόμενος στο θέμα και στο γεγονός ότι οι άντρες πρέπει να τρώνε κρέας για να είναι σκληροί, είχατε πει ότι στην Ελλάδα οι άντρες εκπαιδεύονται κυρίως με το μοντέλο να είναι σκληροί και να κρύβουν τα συναισθήματα τους. Είχατε πάντα αυτές τις ευαισθησίες ή κάποια στιγμή έγινε κάτι και αλλάξατε κοσμοθεωρία;
Νομίζω πάντα ήμουν έτσι. Από παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν ευαίσθητο παιδί. Και πολύ εσωστρεφές και συνεσταλμένο. Σιχαινόμουν τη βία και την αδικία από παιδί. Μεγαλώνοντας προσπάθησα να γίνω λίγο πιο σκληρός. Αλλά τελικά είδα πως δεν είμαι εγώ αυτός. Οπότε τώρα απενοχοποιημένα είμαι αυτό που είμαι. Έχω πολύ μεγάλες ευαισθησίες που μεγαλώνουν συνεχώς. Είμαι πολύ ευαίσθητος και με τα ζώα, που αγαπώ πολύ γι’αυτό είμαι vegan τα τελευταία εννέα χρόνια.
Γιατί σας διαλέγουν όμως για τους ρόλους του σκληρού άντρα;
Μάλλον λόγω φάτσας, δεν ξέρω… επειδή είναι πολύ έντονη με ιδιαίτερες γωνίες.
Πως αποφασίσατε να αλλάξετε διατροφικές συνήθειες;
Είχα συνηθίσει να τρώω αυτά που με έμαθαν και τα έτρωγα χωρίς να έχω ψάξει τι συμβαίνει από πίσω. Και πριν από εννέα χρόνια άρχισα να το ψάχνω βλέποντας ντοκυμαντέρ και βίντεο με ζώα και έπαθα τεράστιο σοκ γιατί δεν είχα ιδέα.
Πιστεύετε πως η άποψη ότι πρέπει να γίνεται ότι λέει ο άντρας γιατί αυτός είναι ο πιο δυνατός, αλλάζει σιγά- σιγά;
Εύχομαι να αλλάζει. Γιατί σκέφτομαι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δεκάδες γυναικοκτονίες. Και αναρρωτιέμαι τι γίνεται. Αυτό που χρειάζεται από τα σπίτια μας είναι να δίνουμε και να παίρνουμε περισσότερη αγάπη. Γιατί αυτοί που ασκούν βία προφανώς δεν έχουν πάρει την αγάπη, την αποδοχή, την αγκαλιά που χρειάζονταν όταν ήταν παιδιά. Δεν έχουν ακούσει τις δυο μαγικές λέξεις "σε αγαπώ" και "μπράβο". Αν ένα παιδί δεν έχει βιώσει καλά παιδικά χρόνια, πως θα δώσει αγάπη αργότερα; Το παιδί μέχρι τα εφτά του χρόνια σχηματίζει την εικόνα του για το σύμπαν.
Εσείς θυμάστε τον εαυτό σας να έχετε ξεπεράσει τα όρια με μια γυναίκα; Έχετε ποτέ χτυπήσει γυναίκα;
Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω γίνει βίαιος με μια γυναίκα. Να θυμώσω και να τσακωθώ, ναι μου έχει συμβεί πολλές φορές. Με τη βία όμως έχω τεράστιο θέμα. Δεν την δέχομαι με τίποτα. Η λύση απέναντι στη βία είναι η αγάπη και η αποδοχή. Αυτό συνδέεται και με την Vegan διατροφή που κάνω. Γιατί όταν τρως ένα ζώο που πριν το σκοτώσουν έχει φοβηθεί, έχει τρομοκρατηθεί, έχει θυμώσει, έχει στρεσαριστεί, αυτό όλο επιστρέφει ενεργειακά σε εσένα. Καταναλώνουμε βία και πόνο και παράγουμε βία και πόνο! Στην ανθρώπινη ιστορία δεν έχει υπάρξει ακόμα ούτε ένα δευτερόλεπτο που να μην γίνεται κάπου πόλεμος. Και όπως είπε και ο Τολστόι : «Όσο υπάρχουν σφαγεία ζώων, θα υπάρχουν πεδία μαχών».
Πως ξεκινήσατε την υποκριτική και σε ποια ηλικία;
Δεν πήγα μόνος μου στο δρόμο της υποκριτικής, με πήγαν άλλοι σχεδόν με το ζόρι. Ήμουν πολύ εσωστρεφές και δειλό παιδί, ντρεπόμουν, κρυβόμουν πολύ. Αλλά έπαιζα μπάσκετ πολλά χρόνια. Και κάποια στιγμή στα 25 μου ένας συμπαίκτης μου μας πήγε όλη την ομάδα σε μια διαφημιστική για να συμμετάσχουμε σε μια ταινία. Κάναμε ένας- ένας τα δοκιμαστικά βίντεο και εγώ τους άρεσα. Αρχισαν να μου λένε ότι έχω ιδιαίτερο στυλ. Και μετά από αυτό άρχισαν να με παίρνουν για διαφημίσεις. Εκεί άρχισαν να μου βάζουν τη σκέψη να πάω να σπουδάσω ηθοποιός με αυτά που μου έλεγαν. Τρία χρόνια από τα 25 έως 28, που έκανα μόνο διαφημιστικά, μου το έλεγαν αλλά εγώ τους έλεγα συνέχεια ότι ντρέπομαι. Μετά άρχισε να μου αρέσει η φάση με τα γυρίσματα και κάποια στιγμή είπα εντάξει θα το δοκιμάσω. Και στα 28 μου άφησα το μπάσκετ και άρχισα μαθήματα υποκριτικής στο Επι Κολωνώ και μετά στο θέατρο των Αλλαγών. Ετσι διαπίστωσα ότι μου άρεσε πολύ, ότι μου ανοίχτηκε ένας πολύ μαγικός κόσμος. Άρχισα, ενώ σπούδαζα, να δουλεύω. Και μετά γνώρισα τον Δημήτρη Παπαϊωάνου όπου συνεργαστήκαμε για δύο χρόνια στην παράσταση «Δυο», μια μαγική στιγμή για μένα. Στη συνέχεια μου ήρθαν όλα σαν καταιγίδα. Τηλεόραση, θέατρο και σινεμά. Δουλεύω 20 χρόνια ανελλιπώς. Δεν το βλέπω σαν δουλειά. Είναι η χαρά μου. Είμαι ευγνώμων για αυτό που μου συμβαίνει. Μέχρι να το βρω είχα αλλάξει περίπου 20 δουλειές πρωινές που μετά από λίγο τις βαριούμουν και έφευγα. Την υποκριτική δεν την βαριέμαι με τίποτα.
Έχετε ποτέ κατά το παρελθόν δεχθεί κάποιου ειδους κακοποίηση στη δουλειά σας;
Δεν μου έχει συμβεί ποτέ συμπεριφορά περίεργη ή κάποια άλλη κακοποίηση. Αυτό έχει να κάνει με ποια όρια βάζεις. Κανείς δεν βάζει το πιστόλι στο κρόταφο σε κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει. Εγώ δεν είχα όνειρο να γίνω ηθοποιός, μου προέκυψε. Αν συναντούσα τέτοιες συμπεριφορές, θα έλεγα ευχαριστώ δεν θα πάρω. Οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας, δεν γίνεται τυχαία. Το έχουμε τραβήξει εμείς. Οπότε από κάποιες δύσκολες συνεργασίες που έχω κάνει, έχω οφεληθεί γιατί έχω δουλέψει πράγματα δικά μου.
Πως σας αρέσει να ξοδεύετε τα λεφτά σας;
Στα ταξίδια κυρίως! Θέλω να γυρίσω ολόκληρο τον πλανήτη κάποια στιγμή!! Επίσης μου αρέσει να ξοδεύω χρήματα σε ότι έχει να κάνει με την προσωπική μου ανάπτυξη και αυτοβελτίωση.
Πρωταγωνιστούν:
με τη σειρά που εμφανίζονται
Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Δημήτρης Σταρόβας,
Γιώργος Κοψιδάς, Υακίνθη Παπαδοπούλου.
Διάρκεια παράστασης: 90’ (χωρίς διάλειμμα)
Κατάλληλο άνω των 16 ετών
Το τραγούδι της παράστασης είναι σε μουσική Γιώργου Σαμπάνη και στίχους Νίκου Γρίτση.
