Στην αιωνιότητα πέρασε ο σπουδαίος Έλληνας και κορυφαίος ζωγράφος, Αλέκος Φασιανός.

Ο ξεχωριστός καλλιτέχνης «έφυγε» σε ηλικία 87 ετών και η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 2 το μεσημέρι το τελευταίο αντίο από το Νεκροταφείο Παπάγου.

Ο Αλέκος Φασιανός, το 2012 είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην Εφημερίδα Παραπολιτικά και τη Μαριάνθη Κουνιά, όπου είχε μιλήσει για 

την έκθεσή του στην Grosvenor Gallery στο Λονδίνο, με θέμα «Ο μύθος του καθημερινού», όπου παρουσιάστηκαν ακρυλικά και ελαιογραφίες των τελευταίων ετών, οι οποίες συνδέουν το παρελθόν με το παρόν.

Ο μεγάλος δημιουργός είχε μιλήσει στα Παραπολιτικά για τον Μύθο που όλοι έχουμε ανάγκη, για τη ζωή του, το έργο του και είχε στείλει μήνυμα στους Έλληνες για τις δυσκολίες αντιμετωπίζουν.

Η συνέντευξη του Αλέκου Φασιανού στα Παραπολιτικά

Στις 6 Δεκεμβρίου ανοίγει η έκθεσή σας «Ο μύθος του καθημερινού» στο Λονδίνο. Εχετε πει ότι ο μύθος δεν είναι παραμύθι, αλλά πραγματικότητα…

Όχι, δεν είναι πραγματικότητα, αλλά ο μύθος σχετίζεται με την πραγματικότητα, γιατί όλα τα κράτη έχουν ανάγκη από μυθολογία. Και οι Αμερικάνοι, που είναι καινούργιο κράτος, έχουν φτιάξει τον Superman και τον Batman να πετάνε και να σώζουν τον κόσμο από το κακό. Εμείς έχουμε πλήθος μυθολογίες από την αρχαιότητα, τον Ηρακλή, τον Ερμή… Με τον μύθο αναπτερωνόμαστε και η αδυναμία γίνεται δύναμη.

Το λονδρέζικο κοινό θα έχει την ευκαιρία μέσα από 10 έργα σας να δει τον μύθο της ελληνικότητας. Ποιος είναι αυτός;

Ο μύθος δίνει φτερά στους ανθρώπους να πετάνε, όπως πέταξαν ψηλά ο Ικαρος και ο Δαίδαλος για να ξεφύγουν από τη φυλακή τους, την καθημερινότητά τους. Αυτό δεν γίνεται με την πραγματικότητα… Ολοι έχουν ανάγκη τον μύθο, ο οποίος παρουσιάζει γεγονότα που δεν έχουν γίνει. Για παράδειγμα, η ενδομαχία των αρχαίων Ελλήνων ήταν ότι σηκώθηκε το όρος Σπήλαιο, όπου κατοικούσαν γίγαντες, οι οποίοι έσχισαν το όρος για να φτάσουν μέχρι τους θεούς. Και έτσι άρχισε ο πόλεμος και τιμωρήθηκαν. Τα πράγματα στην αρχαιότητα ήταν μυθικά, θεϊκά και ιερά, τα οποία έχουν ξεχαστεί σε αυτήν την υλιστική εποχή που ζούμε σήμερα. Το σημαντικότερο είναι η ύλη και το χρήμα πια. Αλλά με τον μύθο μπορείς να επανέλθεις στον σωστό δρόμο, κοντά στις αξίες.

 Από ποια γεγονότα, εικόνες ή καταστάσεις εμπνέεστε;

 Αυτό είναι το μυστήριο. Ο Ομηρος επιζητεί τη μούσα να τον εμπνεύσει. Υπάρχουν ιδέες που ίπτανται και τις λαμβάνει ο καλλιτέχνης. Αλλά δεν ξέρεις πότε θα έρθει μια έμπνευση. Και η έλλειψη έμπνευσης είναι αυτή που δημιουργεί το κακό έργο.

Εχετε ταξιδέψει πάρα πολύ λόγω της δουλειάς σας.

 Ποτέ δεν ταξιδεύω για τουρισμό, παρά μόνο για να μεταφέρω τα μηνύματα των έργων μου σε όλο τον κόσμο. Αλλοι πάνε για τουρισμό και δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Γιατί ένα πράγμα μπορεί να το βλέπεις, αλλά να μην το κατανοείς.

 Τι μήνυμα στέλνετε για τις δυσκολίες των Ελλήνων;

Ο μύθος είναι και πολιτικά πολύ σημαντικός. Δείχνει πώς εκφράζεται η σημερινή εποχή. Πρέπει να τον ακολουθούμε. Δεν πρέπει να τον θεωρούν κάποιοι παραμύθι και βλακείες. Οπως και η θρησκεία, που έχει τα σύμβολα, τα εξαπτέρυγα. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να έρθεις σε επαφή με το θείο. Ο μύθος είναι σύμβολο για την αναπτέρωση του ανθρώπου. Μέσα από αυτόν θα μπορέσει ο άνθρωπος να φύγει από την υλιστική κατάστασή του και να φτάσει στο θείο. Πολλές φορές οι άνθρωποι απομακρύνονται από τα εγκόσμια. Πάνε στα βουνά για να μπορέσουν να ηρεμήσουν και να μιλήσουν με τον εαυτό τους. Θέλουν να φύγουν από τις επιρροές και τις επιδράσεις της καθημερινότητας. Εκεί βλέπουν οράματα, αγγίζουν τα όρια του μύθου και του παράλογου, αλλά έτσι μπορούν να εκφράσουν την πραγματικότητα και να τη δείξουν και στους άλλους γύρω τους. Οι σημερινοί νέοι δεν έχουν οράματα, τους λείπει η φαντασία, γιατί είναι μπλεγμένοι στην πραγματικότητα… Παλιά οι άνθρωποι δημιουργούσαν με τα κεριά και τα λυχνάρια. Δεν χρειάζεται να έχεις παροχές για να δημιουργήσεις, γιατί αυτές τις πληρώνεις… Παλιά, ήταν λιγότερα τα έξοδα των ανθρώπων. Τώρα όλοι θέλουν ανέσεις… Τις πληρώνουν για να τις έχουν και μετά φωνάζουν επειδή δεν έχουν λεφτά.... Τα κεριά είναι πιο φτηνά από το ηλεκτρικό ρεύμα. Εχω ζήσει με αυτά τα λιτά μέσα και δεν αισθανόμουν κατώτερος. Απεναντίας, ήμουν πιο ελεύθερος. Η Τέχνη παράγεται με λίγα έξοδα. Τώρα, οι νέοι θέλουν να πάνε στο Παρίσι, αλλά δεν μπορούν, επειδή είναι πανάκριβο. Εμείς ζούσαμε με λιγότερα μέσα, η ζωή ήταν πιο φτηνή.

Πιστεύετε πως θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε πάλι σε τέτοιες καταστάσεις;

Εγώ ζω σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν ξεφεύγω πολύ, για να είμαι πάντα αυτόνομος. Περιορίζω τα πάντα. Οπωσδήποτε θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε. Πρέπει να παίρνουμε μαθήματα από αυτές τις λιτές εποχές. Πρέπει να το καταλάβουν οι άνθρωποι.

alekos_fasianos_2