Μιχάλης Πιτένης: Εμπνεύστηκα το νέο μου μυθιστόρημα από μια απάτη

Ο συγγραφέας των γυναικών, όπως πολλοί αποκαλούν τον Κοζανίτη Μιχάλη Πιτένη, λόγω του γεγονότος ότι στα έργα του πρωταγωνιστεί σχεδόν πάντα μια γυναίκα, για τη νέα του ιστορία που ακούει στο όνομα «Μετέωρη γυναίκα» εμπνέεται από μια είδηση από αυτές που περνούν στα ψιλά γράμματα.

Η Δομνίκη αντιλαμβάνεται κάποια στιγμή στη ζωή της πως, όσο παραμένουν ανοιχτοί λογαριασμοί, δεν θα πάψει ποτέ να είναι μια μετέωρη γυναίκα. Και η Δομνίκη θέλει όσο τίποτε άλλο να περπατάει με σταθερό και σίγουρο βήμα. Κάτι που πετυχαίνει μόλις συνειδητοποιήσει πως από τις αυταπάτες της και ό,τι την πληγώνει δεν μπορεί να την απαλλάξει κανένας άλλος παρά μόνο ο ίδιος της ο εαυτός.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για την ενηλικίωση μιας σύγχρονης γυναίκας, που από την εφηβεία της κιόλας αναγκάζεται να κουβαλάει και να συμβιώνει με τις πράξεις των άλλων, θύμα ξένων επιλογών και συμπεριφορών. Μέχρι που αποφασίζει, όχι μόνη της μα αναγκασμένη από τα γεγονότα, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Και τότε θα διαπιστώσει πόσο εύκολο είναι να πατήσεις ακόμα και τη σκανδάλη ενός όπλου που σημαδεύει ένα πολύ αγαπημένο σου πρόσωπο, αν έχεις ξεπεράσει τα όριά σου.

Ο ίδιος ο συγγραφέας μιλώντας στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά εξηγεί πως εμπνεύστηκε αυτήν την ιστορία, που χαρακτηρίζεται από στοιχεία που ίσως να μην τα συναντήσεις σε μια μόνο γυναίκα αλλά σε πολλές περισσότερες.

Πως επιλέξατε το θέμα του βιβλίου σας που έχει ως κεντρική ηρωΐδα μια γυναίκα;

Όλα ξεκίνησαν όταν διάβασα μια είδηση απ’ αυτές που λέμε πως περνάνε στα "ψιλά γράμματα". Αφορούσε την περιπέτεια που βίωσε μια γυναίκα όταν στήθηκε μια απάτη εις βάρος της. Ένιωσα να μπαίνω στην θέση της, να την συμπονώ. Η ιστορία που αφηγήθηκα μέσω του βιβλίου είναι φυσικά μυθοπλασία αλλά και μια προσπάθεια να δω καλύτερα τι μπορεί να υποστεί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, ψυχικά και πνευματικά, ακόμα και εξαιτίας δικών του ανθρώπων.

Από πού αντλήσατε έμπνευση για να γράψετε αυτήν την ιστορία;

Από τον άνθρωπο γυναίκα. Έχω ακούσει και έχω δει δεκάδες ιστορίες γυναικών που θυματοποιούνται καθημερινά και υφίστανται άσχημες καταστάσεις λόγω της πραγματικής και αντικειμενικής αδυναμίας τους να αντιδράσουν, να ξεφύγουν. Είναι κάτι που δεν αξίζει σε κανένα, αλλά, δυστυχώς, συμβαίνει σε πάρα πολλές περιπτώσεις και γι’ αυτό υπάρχουν αμέτρητες "χαμένες ζωές". Ένα λογοτεχνικό έργο φυσικά όπως είναι το μυθιστόρημα δεν δίνει ούτε προτείνει λύσεις σ’ αυτό το πρόβλημα, αλλά προσπαθεί να το φωτίσει όσο καλύτερα γίνεται. Κι αυτό προσπάθησα να πετύχω προσδίδοντας στην ηρωίδα μου στοιχεία που ίσως να μην τα συναντήσεις σε μια μόνο γυναίκα αλλά σε πολλές περισσότερες.

Τι σας δυσκόλεψε;

Το να μην γίνει το μυθιστόρημα μια μελό, απλώς, ιστορία. Λόγω του θέματος κατάλαβα πόσο εύκολο και συνάμα επικίνδυνο ήταν αυτό και αναγκάστηκα να αλλάξω πολλά πράγματα στην πορεία για να μην πέσω σ’ αυτή την παγίδα. Θέλω να πιστεύω πως το πέτυχα.

Με ποιους τρόπους καταφέρατε να εμβαθύνεται τόσο καλά στον γυναικείο ψυχισμό;

Το κατάφερα; Αν ναι, χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό. Άρα θα βοήθησε η έρευνα που έκανα και οι πολλές συζητήσεις με γυναίκες που γνωρίζω. Ίσως βοήθησε ακόμα και το γεγονός πως πάντα ενδιαφέρομαι για την ισότιμη σχέση της γυναίκας στην ζωή μου και αυτό με οδηγούσε πάντα στο να προσέχω τις όποιες κινήσεις της αλλά και να ρωτάω πώς νιώθει, τι είναι αυτό που ενδεχομένως την ενοχλεί, για να μπορώ να στέκομαι όπως πραγματικά της αξίζει απέναντι της. Όλα, μάλλον, με καθοδήγησαν σωστά.

Κάποια στιγμή τα πράγματα παίρνουν απροσδόκητη τροπή και η ηρωϊδα φτάνει να ξεπεράσει τα όριά της. Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει κάποιος τα όρια του;

Νομίζω πως τα όρια του καθενός είναι διαφορετικά. Κάποιος τα ξεπερνά πολύ εύκολα και κάποιος άλλος ποτέ. Εξαρτάται απ’ τα βιώματα του καθενός, τις αντοχές του, τα θέλω του. Υπάρχει, πιστεύω, ένα κρίσιμο σημείο για όλους που όταν το ξεπεράσουμε τότε πλέον σπάνε τα όποια δεσμά μας, καταλύονται οι αναστολές μας και περνάμε απέναντι. Δεν γινόμαστε άλλοι άνθρωποι, όπως συνηθίζεται να λέμε, αλλά οι άνθρωποι που ξεσπάνε και εκτονώνουν με όποιο τρόπο μπορούν ό,τι κρατούσαν μέσα τους και τους καταπίεζε.

Ποιοι είναι οι 2-3 κυριότεροι λόγοι που οδηγούν γενικά μια γυναίκα σε ψυχολογικό αδιέξοδο;

Ειλικρινά δεν ξέρω. Θεωρώ πάντως πως δεν ισχύουν οι ίδιοι λόγοι για κάθε γυναίκα. Εξαρτώνται απ’ την ψυχοσύνθεση της, την μόρφωση της, το περιβάλλον και τον τρόπο με τον οποίο ζει.

Πότε μια γυναίκα πρέπει να ζητήσει βοήθεια για τα προβλήματά της;

Το συντομότερο δυνατόν. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα είδαμε να πληθαίνουν οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν. Λογικά και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν φτάνουν σ’ αυτή την τραγική κατάληξη απ’ την μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι το αποτέλεσμα συστηματικής και χρόνιας κακοποίησης της γυναίκας. Καμιά γυναίκα δεν θα πρέπει ν’ ανέχεται οποιαδήποτε κακοποιητική συμπεριφορά, αλλά είναι εξίσου και ευθύνη κάθε κοινωνίας να την προστατεύει, να την στηρίζει αποτελεσματικά και να τιμωρεί όπως χρειάζεται κάθε περιστατικό κακοποίησης.