Ο Χρήστος Τσιτρούδης έχει καταφέρει κάτι που λίγοι καλλιτέχνες έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια έγινε διάσημος ως Monsieur Minimal με τα τραγούδια του μέσα από τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις, χωρίς να ξέρουμε πολλά πράγματα για τον ίδιο, ενώ είναι ένας πολύ καλός μουσικός που αποφεύγει τα lifestyle έντυπα και τις πληροφορίες για την προσωπική του ζωή.

Αυτό που έχει καταφέρει ο Monsieur Minimal είναι σχετικά δύσκολο, να μη τον γνωρίζει ο πολύς κόσμος, παρόλα αυτά να ακούει τα τραγούδια του και να απολαμβάνει την επαγγελματική του ευτυχία μέσα από τις συναυλίες του..

Ok, χαλαρά απάντησε ο Χρήστος Τσιτρούδης. «Αρκετά κομμάτια μου έγιναν επιτυχίες, αλλά αυτές δεν πρέπει να προσδιορίζουν το δημιουργικό ενός καλλιτέχνη. Υπάρχουν και έργα που δεν γίνονται επιτυχίες. Κάποια τραγούδια μπορεί να είναι εξίσου σημαντικά, αλλά να μην έγιναν επιτυχίες» τόνισε.

Στην ερώτηση για το πώς ξεκίνησε την καριέρα του ο Monsieur Minimal ήταν πολύ περιγραφικός.

«Μεγάλωσα στα Γιαννιτσά, και εκεί ήταν η πρώτη μου τριβή με τη μουσική. Ήμασταν μία παρέα φίλων που μετά την εφηβεία αποφασίσαμε ότι αυτό που μας εκφράζει είναι να πάμε να πάρουμε μαθήματα κιθάρας για να κάνουμε ένα δικό μας συγκρότημα. Έτσι, ορμώμενοι και από την εποχή που μεσουρανούσαν ξένα συγκροτήματα όπως οι Nirvana από τη σκηνή του Σιάτλ. Φτιάξαμε ένα συγκρότημα και ένα στούντιο το οποίο είχα μονώσει με τις αυγοθήκες, από το μίνι μάρκετ της μητέρας μου, και εκεί παίζαμε ολημερίς και ολονυχτίς για πολλά χρόνια.



Στη συνέχεια συνέχισε ακολούθησαν οι σπουδές, όχι πάνω στη μουσική αλλά σαν ηλεκτρολόγος - μηχανικός. Αφού πήρα το πτυχίο μου αποφάσισα ότι τελικά δεν θα ήθελα να ασχοληθώ μόνο με αυτό που σπούδασα, και πήγα και έκανα σπουδές πάνω στη μουσική τεχνολογία στην Θεσσαλονίκη, όπου βιοπορίζομουνα ασκώντας το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου μηχανικού.

Κάποια περίοδο κατά το 2006 - 2007 υπήρχε ένας διαγωνισμός το «Coca-Cola hand wave» το οποίο μέσα της τότε πλατφόρμας των social media και του myspace μπορούσες να κανείς να δηλώσει συμμετοχή ανεβάζοντας κάποια τραγούδια. Αυτό έκανε ένας φίλος για μένα, που ούτε καν το ήξερα. Έτσι κάποια στιγμή με κάλεσαν για να μου πουν ότι έχουν επιλεγεί τα κομμάτια μου για να τα παίξω ζωντανά.

Έτσι ήρθε η πρώτη εμφάνιση και το πρώτο δισκογραφικό συμβόλαιο. Το 2009 κατέβηκα στην Αθήνα όπου από τότε είμαι εδώ και ασχολούμαι αποκλειστικά με την παραγωγή, τη δημιουργία και τη σύνθεση δικών μου ηχογραφημάτων».



Στην ερώτηση αν αισθάνεται ότι η δουλειά του έπιασε τόπο απάντησε με το χέρι στην καρδιά τονίζοντας ότι «ναι το αισθάνομαι»

«Αυτό όμως το αισθάνθηκα από την αρχή, αν και ήταν μικρό το βεληνεκές, αλλά ήταν κάτι που δεν με ενοχλούσε καθόλου. Ήμουνα πάρα πολύ ευχαριστημένος γιατί ήταν κάτι το οποίο δεν φανταζόμουν ποτέ, ότι δηλαδή θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Από την άλλη όμως μου έδινε μεγάλη μου χαρά το γεγονός ότι μπορούσε και με ζούσε. Αυτό μου έδινε δύναμη για να συνεχίσω, και να αφοσιωθώ περισσότερο σε αυτό το πράγμα».



Στην επισήμανση ότι όταν ακούσαμε πρώτη φορά τραγούδια του στο ελληνικό ραδιόφωνο θεωρήσαμε ότι ήταν ξένος καλλιτέχνης απάντησε χωρίς δισταγμό.

Ναι αυτό ισχύει απάντησε. Ίσως είναι από το ψευδώνυμο, για να μας εξηγήσει ότι «Όταν βγήκε το πρώτο του άλμπουμ το 2008 - 2009 το "Lollipop" πού από το πουθενά έκανε μία παγκόσμια επιτυχία με το "Love Story" και το "Smile" που έντυσαν πολλές διαφημίσεις, διάφορες παραγωγές σε σειρές του εξωτερικού από την Αμερική και τον Καναδά ως την Τουρκία.

Αυτό από ένα μικρό label δεν το περίμενε κανένας, και φυσικά από έναν άγνωστο καλλιτέχνη τότε. Έτσι όταν βγήκε το επόμενο άλμπουμ που ήταν η "Πάστα Φλώρα" τότε κατάλαβε το κοινό ότι πρόκειται για Έλληνα καλλιτέχνη» εξήγησε.



Όσο για την ενασχόληση του με τα live και τις παραγωγές αυτό το χρονικό διάστημα εκμυστηρεύτηκε ότι τα live πάνε συμπαθητικά συγκρατημένα όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

«Το καλοκαίρι ήταν μόλις άνοιξαν τα πράγματα, και η όλη κατάσταση ήταν ενθουσιώδης. Υπήρχαν αρκετές συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν, αλλά με το που έγινε το lockdown στην Μύκονο θορυβήθηκαν πολύ και άρχισε πάλι να υποχωρεί η κατάσταση. Τώρα ζούμε μία υβριδική κατάσταση πάλι.



Αυτό το Σάββατο θα εμφανιστούμε στο "Gazarte" στο Γκάζι. Εκεί έχουμε βρει το χώρο μας, και μία φορά το μήνα πραγματοποιούμε εμφανίσεις. Συγκεκριμένα και αυτό το Σάββατο 20 Νοεμβρίου θα είμαστε εκεί μαζί με την μπάντα μου, και ενίοτε έχουμε και κάποιους καλεσμένους.



Όσον αφορά την παραγωγή μόλις πραγματοποίησα μία διασκευή στο γνωστό έργο που ερμήνευσε ο Στέλιος Καζαντζίδης το "Υπάρχω" σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Πυθαγόρα.

«Επέλεξα αυτό το τραγούδι γιατί όλοι στο σπίτι μεγαλώσαμε με αυτά τα τραγούδια. Οι γονείς μου, το λέω αυτό γιατί είμαι πλέον 40 ετών, ακούγανε αυτά τα τραγούδια τότε, και αυτά τα ακούσματα πότισαν τον εγκέφαλό μου, τη συνείδησή και τα συναισθήματά μου.

Δεν είχα ποτέ σκοπό να διασκεδάσω αυτό το τραγούδι, αλλά όταν μου ζητήθηκε να συμμετέχω στην εκπομπή "Μουσικό Κουτί" της ΕΡΤ και να προσπαθήσω να πειράξω πράγματα τα οποία δεν ήταν στο μουσικό μου ύφος, τότε σκέφτηκα αυτό το τραγούδι που το αγαπούσα πολύ από την εκτέλεση του Δημήτρη Πουλικάκου. Έτσι μπήκα στην διαδικασία να το κάνω. Το έφερα στα δικά μου μέτρα, με μία φωνή αγαπημένη της Μαρίας Παπαγεωργίου η οποία είναι μία εξαιρετική τραγουδοποιός».



Αυτό που θα πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι ο Χρήστος Τσιτρούδης σαν "Monsieur Minimal" είναι από τους λίγους Έλληνες καλλιτέχνες που κυκλοφορεί τα νέα του τραγούδια και σε βινύλιο.

«Αυτό είναι κάτι που αγαπάω. Ανήκω στη γενιά που πρόλαβε το βινύλιο. Μπήκαμε ενθουσιασμένοι στην μουσική βιομηχανία αγοράζοντας βινύλια, τότε στην αρχή των '90s. Κάποια στιγμή αυτό έφυγε, ήρθε το CD και μετά το mp3. Εγώ σαν παραγωγός, γιατί δεν σας κρύβω ότι έχω και την δική μου δισκογραφική εταιρεία είμαι ελεύθερος να κάνω ότι θέλω.

Το να ακούς μουσική από βινύλιο είναι πραγματικά μία ιδιαίτερη στιγμή για αυτόν που αγαπάει τη μουσική. Έτσι, αποφάσισα τις δουλειές μου από το 2015 και μετά να της κυκλοφορώ σε βινύλιο και μάλιστα υπάρχει φοβερή άνοδος αυτή τη στιγμή στις πωλήσεις βινυλίου. Δεν υπάρχει στην αγορά το cd και το MP3 είναι απλά ένα είδος για γρήγορη κατανάλωση. Θέλω να πω ότι αυτός που ακούει μουσική από από mp3 είναι ένα είδος fast food η μουσική για αυτόν, δεν του μένει. Δεν το κατηγορώ, είναι σημείο των καιρών. Απλά, αυτός που είναι πιο ερωτευμένος με τη μουσική, μπορεί να αγοράσει το βινύλιο και να το γουστάρει».



Στην ερώτηση αν πιστεύει στην ουσιαστική ανάκαμψη του βινυλίου ο "Monsieur Minimal" απάντησε με το χέρι στην καρδιά.

«Πιστεύω πολύ, και θέλω να σας εξομολογηθώ ότι αυτή τη στιγμή όποιος πάει να βγάλει ένα βινύλιο για να το κυκλοφορήσει στην αγορά θέλει 9 μήνες αναμονής στα εργοστάσια. Αυτή τη στιγμή γίνεται χαμός.

Η παραγωγή των βινυλίων γίνεται στο εξωτερικό Τσεχία - Γερμανία και σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα δεν γινόντουσαν κοπές βινυλίου. Τώρα υπάρχουν κάποιες προσπάθειες, ωστόσο επειδή υπάρχει μεγάλος όγκος σε όλα αυτά τα εργοστάσια του εξωτερικού η αναμονή είναι 9 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πάρα πολλές παραγγελίες και υπάρχει πλέον συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό. Δεν θα γίνει ποτέ commercial στο βαθμό που ήταν, αλλά θα φτάσει σε ένα σημείο ώστε να είναι ένα βασικό είδος, και να συντηρεί πιο πολύ ανεξάρτητους καλλιτέχνες, γιατί αυτοί προβαίνουν σε αυτές τις διαδικασίες και σε δευτερεύοντα βαθμό τις μεγάλες γραφικές οι οποίες πραγματικά δεν έχουν καμία ανάγκη».



Για τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για την πανδημία, και την κόντρα ανάμεσα σε εμβολιασμένος και ανεμβολίαστους ο Χρήστος Τσιτρούδης υποστήριξε ότι ότι αυτό το πρόβλημα υπάρχει και θα υπάρχει και τώρα με τα social media έχει γιγαντωθεί. «Η ανθρώπινη βλακεία είναι ατελείωτη, οπότε δεν χρειάζεται να αναφερθώ παραπάνω. Είναι κρίμα που κάποιος δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον γιατρό του και την επιστήμη, και μπαίνει στην διαδικασία να γίνει ο ίδιος κριτής.

Πέρα από τις περιπτώσεις των ανθρώπων που μπορεί να φοβούνται για λόγους υγείας και δεν μπορούν να εμβολιαστούν, οι υπόλοιποι είναι ανεπίτρεπτο να μην το κάνουν. Εγώ επικοινώνησα με τον γιατρό μου, αν και έχω κάποιο πρόβλημα υγείας, για να τον ρωτήσω και μου απάντησε να το κάνω. Ήταν τόσο απλή για μένα η διαδικασία.

Γενικότερα δεν είναι μόνο το εμβόλιο. Βλέπουμε, ότι και να γίνει υπάρχει μία παραφιλολογία, υπάρχουν υπάρχουν δεισιδαιμονίες, τρελή καχυποψία, και όλο αυτό είναι κάτι που παράγεται κυρίως μέσα από τα social media.

Παλαιότερα νομίζω ότι δεν υπήρχε σε τέτοιο μεγάλο βαθμό, και σε συνδυασμό με την ατελείωτη ανθρώπινη βλακεία φτάνει σε ένα σημείο όπου πλέον είναι επικίνδυνο για όλους» κατέληξε.