O Φοίβος Δεληβοριάς αναφέρεται στις εξελίξεις για τα πνευματικά δικαιώματα. -  Η ΕΔΕΜ είναι η προσπάθεια που έχει γίνει από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων δημιουργών.

Μία από τις προκλήσεις που έχουμε μέσα στη δύσκολη εποχή που ζούμε είναι το λεγόμενο ψηφιακό δικαίωμα, δηλαδή ο τρόπος να εισπράττουμε ψηφιακά», λέει σε επικοινωνία με τη στήλη ο Φοίβος Δεληβοριάς, συνθέτης με μακρόχρονη πορεία στην ελληνική μουσική βιομηχανία.

«Όσο προχωράει η ζωή και η μετάδοση των τραγουδιών κινείται προς τα εκεί, περισσότεροι άνθρωποι ακούνε τα τραγούδια μας από το YouΤube, το Spotify...», συνεχίζει, ερωτηθείς να τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων.

Το θέμα αυτό επανέρχεται στην επικαιρότητα με τη συμφωνία που υπεγράφη πριν από μερικές ημέρες μεταξύ της ΕΔΕΜ (οργανισμός συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων) και της BMAT, που πλέον αναλαμβάνει την αναγνώριση του ρεπερτορίου της πρώτης και χαρακτηρίζεται συνεργασία-σταθμός για
την είσπραξη των πνευματικών δικαιωμάτων από τις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες όπως είναι οι Spotify, Apple Μusic, iTunes, YouTube, YouTube Music, Deezer κ.ά.



«Η ΕΔΕΜ είναι η προσπάθεια που έχει γίνει από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων δημιουργών να διαχειριστούν οι ίδιοι το πνευματικό τους δικαίωμα. Από τότε που κατέρρευσε η ΑΕΠΙ, εν μέσω σκανδάλων και κακής διαχείρισης, μέχρι σήμερα, έγιναν πολλά βήματα ώστε να μπορέσουμε οι ίδιοι οι δημιουργοί να ελέγχουμε και να διοικούμε τον οργανισμό μας», ξεκαθαρίζει ο κ. Δεληβοριάς.

Μέχρι τώρα εισέπρατταν πνευματικό δικαίωμα μόνο από τα ραδιόφωνα;

«Εισπράτταμε από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τα διάφορα μαγαζιά, ξενοδοχεία που παίζουν τη μουσική μας, τα κλαμπ και τα μπαρ. Από τις πλατφόρμες εισπράτταμε πενιχρά ποσά, γιατί δεν είχαν γίνει σημαντικές συλλογικές συμβάσεις με τους μεγάλους παρόχους.

Οπότε, η ΕΔΕΜ συνεργάστηκε με την εταιρεία BMAT, η οποία είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο που παρακολουθούν το YouΤube, τις μεταδόσεις στις μεγάλες πλατφόρμες και φτιάχνει συλλογικές συμβάσεις», απαντά.


ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Για τις εξελίξεις εκφράζει αισιοδοξία και θεωρεί ότι πολύ σύντομα, ακόμα και μέσα στον επόμενο χρόνο, θα έρθουν εντυπωσιακά δείγματα και έσοδα στους Έλληνες δημιουργούς, που ουσιαστικά μέχρι τώρα, όπως λέει, δεν εισέπρατταν σχεδόν τίποτα από τις ψηφιακές τους μεταδόσεις.

«Είναι πολύ πιθανόν μέσα στην επόμενη δεκαετία ένας Έλληνας δημιουργός να ζει πολύ καλύτερα από το πνευματικό ψηφιακό δικαίωμά του απ’ ό,τι από αυτό που μαζεύεται από τους πιο υλικούς φορείς, από την ελληνική αγορά, με τη στενή έννοια.

Αυτό πρέπει να το θωρακίσουμε και να το χτίσουμε σιγά-σιγά. Η συνεργασία με την BMAT είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα».

Στην αρχή της πανδημίας είδαμε πολλές διαμαρτυρίες γύρω από το πνευματικό δικαίωμα. Λύθηκαν, λοιπόν, όλα τα ζητήματα με αυτή τη συμφωνία ή πρόκειται για κάτι άλλο;

«Αυτό που ζητούσαμε τότε ήταν το εξής: Δεδομένου ότι όλες οι πηγές από τις οποίες μπορούσε να εισπράξει ο πνευματικός δημιουργός είναι κλειστές, αυτό που είχαμε ζητήσει τότε ήταν οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης, όπως έγινε παντού σε άλλες χώρες, να επιδοτηθούν και να πάρουν κάποιες φοροαπαλλαγές.

Να μπορέσουν οι στιχουργοί και οι συνθέτες που τα τραγούδια τους παίζονται συνέχεια στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα -και αυτό συνεχίζεται, παρότι όλα είναι κλειστά, και υπάρχει εκμετάλλευση του έργου τους-, με μια βοήθεια από την κυβέρνηση, να ζήσουν λίγο καλύτερα.

Δυστυχώς, παρότι έγιναν επιτροπές από τα υπουργεία Πολιτισμού, Ανάπτυξης και Οικονομικών, για να μελετηθεί το αίτημα, αυτό δεν προχώρησε».



Πρόκειται, επομένως, για μια πρωτοβουλία των δημιουργών;

«Ακριβώς. Η ίδια η ΕΔΕΜ προσπάθησε, συνεργαζόμενη με την BMAT, που είναι μεγάλη εταιρεία, να μετατοπίσει το αντικείμενο των αναζητήσεών μας. Ασφαλώς, θα ήταν ευχής έργον να μπορούσαμε πραγματικά να βοηθηθούμε και από την κυβέρνηση με κάποιον τρόπο, έστω με φοροαπαλλαγές, γιατί, όπως όλοι καταλαβαίνουν, είναι πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολη η χρονιά αυτή.

Αυτό που πρέπει να καταλάβει κανείς είναι ότι οι δημιουργοί των τραγουδιών παράγουν ένα προϊόν το οποίο καταναλώνεται πάρα πολύ και συνεχώς και, κατά κάποιον τρόπο, στηρίζει και την οικονομία γενικότερα.

Είναι πολιτιστικό έργο, που έχει συνεχείς χρήσεις καθημερινά. Οι άνθρωποι βάζουν στο YouΤube δεκάδες τραγούδια που τους συνοδεύουν στη δουλειά τους, στη μελέτη τους κ.λπ. Οι μεγάλες εταιρείες, όπως η YouΤube, ας πούμε, πλουτίζουν με τα έργα αυτά και δεν έχουν αποδώσει τα δικαιώματα στους δημιουργούς.

Όσο πιο πολύ οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης των διαφόρων εθνών καταφέρουν να κάνουν μεγάλες συλλογικές συμβάσεις με τους παρόχους αυτούς, τόσο πιο πολύ και οι άνθρωποι που πραγματικά έκαναν ένα έργο θα μπορούν να ζουν από αυτό. Αλλιώς, πραγματικά πάρα πολλοί από εμάς θα οδηγηθούμε
πολύ γρήγορα σε άτακτη φτώχεια. Και είναι κρίμα», καταλήγει.