Το parapolitika.gr βρέθηκε στην συνέντευξη τύπου της παράστασης και μίλησε με τον Χρήστο Φερεντίνο, ο οποίος επιλέχθηκε από τον Γιάννη Κακλέα, να «ενσαρκώσει» τον ρόλο του αφηγητή.

Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής αναφέρθηκε στην απόφαση του να πει το μεγάλο ναι: «Το έργο μου άρεσε πολύ. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και εγώ στον Γιάννη Κακλέα ,ως σκηνοθέτη, τον παρακολουθώ χρόνια, μου αρέσουν πολύ οι δουλειές του. Ήθελα να ζήσω την εμπειρία. Μου είχαν ξαναγίνει και άλλες προτάσεις, όμως δε ήταν κάτι, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον» και συνέχισε: «Είναι  ένα σύγχρονο έργο, με πολύ ωραία μηνύματα, με πολύ ωραία αφήγηση. Μιλάει για μια μικρή πόλη, για την ζωή των ανθρώπων, τις καθημερινές, απλές στιγμές, που με τον χρόνο χάνονται όλα αυτά, σβήνουν και τις ακουμπάει ο συγγραφέας, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ώστε να μπορείς να ταυτιστείς. Στο τέλος του έργου, ουσιαστικά το θέμα που τίθεται είναι αν ο άνθρωπος ζει πέρα ως πέρα την ζωή, όσο την ζει, την καταλαβαίνει, την νοιώθει ; Και η απάντηση που την δίνει τελικά ο συγγραφέας είναι όχι!».


O Χρήστος Φερεντίνος με παιδιά της σχολής Ίασμος που συμμετέχουν επίσης στην παράσταση «Η μικρή μας πόλη»-Αποκλειστικές φωτογραφίες

Ο ρόλος του στο θέατρο έχει κάποια κοινά σημεία με τον ίδιο:  «Ο αφηγητής είναι ένας ρόλος που μπορεί να τον φορέσεις με ένα τρόπο, δηλαδή να τον προσαρμόσεις με έναν τρόπο. Διαβάζοντας τον εγώ, έτσι όπως τον περιγράφει ο συγγραφέας, αμέσως  ένοιωσα ότι μπορούμε να συνδεθούμε. Γιατί αυτός περιγράφει  μια κατάσταση, είναι το μυαλό του συγγραφέα κατά κάποιο τρόπο και ένοιωσα ότι μπορώ να το κάνω», δηλώνει στο parapolitika.gr

Ο Χρήστος Φερεντίνος με την ηθοποιό Ιφιγένεια Αστεριάδη που συμμετέχει επίσης στην παράσταση «Η μικρή μας πόλη»-Αποκλειστικές φωτογραφίες

O ίδιος θα άφηνε την  παρουσίαση, για να ασχοληθεί μόνο με την υποκριτική;: «Η δημοσιογραφία  και ο χώρος των ΜΜΕ  μου κέρδισε περισσότερο των ενδιαφέρον , γι’ αυτό το ακολούθησα. Άφησα, την νομική για να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία και την παρουσίαση. Το θέατρο από την άλλη, ήταν αυτό που λένε “θαυμάζω”. Θαύμαζα τους ανθρώπους που ήταν πάνω στην σκηνή, που έπαιζαν στο θέατρο και έτσι απλά μπήκε το μικρόβιο, όταν ήμουν μικρός. Πάντως η σκηνή έχει μια μαγεία, ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα. Βέβαια δεν είναι κάτι εύκολο. Σαφώς σε αυτή την παράσταση κάνω κάτι που είναι κοντά σε εμένα, είμαι ο αφηγητής, μιλάω στο κοινό ουσιαστικά, αλλά και αυτό έχει πολλούς κανόνες, πολύ δουλειά», ενώ  ολοκληρώνει τονίζοντας πως δεν θα άλλαξε επάγγελμα: «Δεν νομίζω να το έκανα, βέβαια  ποτέ δεν ξέρεις… τι σου ξημερώνει. Πολλές φορές λες πράγματα, τα οποία αργότερα μπορούν να αναιρεθούν. Και δεν βάζω πλέον,  μακρινούς στόχους, για πολλούς λόγους. Ακολουθώ  πάντα τα πράγματα, έτσι όπως έρχονται, τι ανάγκες έχω μέσα μου, αυτό που βιώνω να το διασκεδάζω».