Τον Λένιν φαίνεται ότι ξαναδιαβάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα η κομματική εφημερίδα «Αυγή» μοίρασε την προηγούμενη Κυριακή ένα γνωστό πόνημά του υπό τον τίτλο «O “Αριστερισμός” παιδική ασθένεια του κομμουνισμού». Ο Λένιν, εκτός πολλών άλλων, πέρασε στην Ιστορία για τον πολιτικό κυνισμό του. Άλλωστε, μία από τις αγαπημένες του φράσεις ήταν ότι «στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα». Ο Αλέξης Τσίπρας, ως καλός μαθητής του, έχει υιοθετήσει στο έπακρο πολλές από τις ατάκες του Λένιν, προκειμένου να αιτιολογήσει τις επιλογές του, τους συμβιβασμούς του αλλά και την εγκατάλειψη προσώπων και αρχών.

Επί πολλά χρόνια, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύονταν με κύριο αντίπαλο τις δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Στην Ελλάδα, πολύ πιο σκληρές ήταν οι αντιπαραθέσεις με το ΠΑΣΟΚ και τους ηγέτες του, παρά με τη Ν.Δ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η μόνιμη επωδός αφορούσε τη συμβιβασμένη Σοσιαλδημοκρατία και τους μεταλλαγμένους σοσιαλιστές που έχουν υιοθετήσει πλήρως τις νεοφιλελεύθερες συνταγές.

ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης για πολλά χρόνια συμμαχούσε σε ευρωπαϊκό επίπεδο με δυνάμεις της εξτρεμιστικής Αριστεράς και συγχρωτιζόταν με προσωπικότητες που η απήχησή τους ήταν πολύ χαμηλή στις χώρες τους. Κορύφωση μάλιστα της σύγκρουσης αυτής με τη σοσιαλδημοκρατία ήταν ότι στις ευρωεκλογές του 2014 ο κ. Τσίπρας διεκδίκησε εκ μέρους της ευρωπαϊκής Αριστεράς την ηγεσία της Κομισιόν απέναντι στους κυρίους Γιούνκερ, Σουλτς και Φέρχοφσταντ.

Τα χρόνια εκείνα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αδελφικές σχέσεις με το Die Linke στη Γερμανία, με την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν και τους Podemos του κ. Ιγκλέσιας στην Ισπανία. Από κοινού, Αλέξης Τσίπρας και Πάμπλο Ιγκλέσιας είδαν το άστρο τους να αναδύεται και για ένα σημαντικό διάστημα ο ένας στήριζε τον άλλον, πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη. «ΣΥΡΙΖΑ - PODEMOS VENCEREMOS», ήταν το εμβληματικό σύνθημά τους, με τον ΣΥΡΙΖΑ να φτάνει τον Ιανουάριο του 2015 στο 36,34% και οι Podemos τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους στο 20,69%. Η εικόνα του κ. Ιγκλέσιας στην Πλατεία Κλαυθμώνος να αγκαλιάζεται το βράδυ των εθνικών εκλογών με τον κ. Τσίπρα και να τραγουδούν συνθήματα έκανε τον γύρο του κόσμου, αλλά και πολλούς να πιστεύουν ότι οι δύο νεαροί ηγέτες μπορούν να μετασχηματίσουν την Ευρώπη.

Το «όνειρο» κράτησε λίγο, μιας και ύστερα από λίγους μήνες ο Αλέξης Τσίπρας όχι απλώς δεν «κατήργησε τη λιτότητα», όπως υποσχόταν, αλλά υπέγραψε και τρίτο Μνημόνιο. Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας μετά την «κωλοτούμπα» του συντρόφου του άρχισε να παίρνει σαφείς αποστάσεις και να μην αναφέρεται στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς για τους αντιπάλους του στην Ισπανία αποτελούσε σημείο κριτικής ο συμβιβασμός του Αλέξη Τσίπρα με τους δανειστές. Την ίδια στιγμή, όμως, άρχισε και η φθορά των Podemos, με αποκορύφωμα την καθίζησή τους στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, όπου είδαν τα ποσοστά τους να φτάνουν στο 14,31%. Πριν, βεβαίως, από τους Ισπανούς ψηφοφόρους, είχε σπεύσει να εγκαταλείψει τους Podemos ο Αλέξης Τσίπρας. Με τον γνωστό του τρόπο, ο πρωθυπουργός με μεγάλη άνεση ξέχασε τους παλιούς τους συντρόφους και αγάπησε τους Ισπανούς σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ. Έστω και αν ο τελευταίος είχε κατά καιρούς στηλιτεύσει τον τρόπο που πολιτευόταν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε κάνει τον Ιούλιο του 2015, όταν είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τwitter: «Ο Τσίπρας είπε ψέματα στους Έλληνες, όπως ο Ραχόι είχε πει ψέματα στους Ισπανούς». Τα προ-αναφερθέντα, βεβαίως, δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία για τον κ. Τσίπρα, μιας και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να εξυπηρετήσει τον σκοπό του. Κάπως έτσι, το βράδυ της Κυριακής των ισπανικών εκλογών πανηγύριζε για τη νίκη των σοσιαλιστών, αγνοώντας τον κ. Ιγκλέσιας και τη μεγάλη πτώση των ποσοστών του κόμματός του.

Ιδεοληψίες

Λάτρης, λοιπόν, του Λένιν και «του σκοπού που αγιάζει τα μέσα», ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι στην πορεία προς τις ευρωεκλογές αλλά και τις εθνικές εκλογές πρέπει να χτίσει το προφίλ του ηγέτη που εγκαταλείπει τις αριστερές ιδεοληψίες και προσεταιρίζεται τη Σοσιαλδημοκρατία. Στην παρούσα φάση, το λαμπερό πρόσωπο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας είναι ο Πέδρο Σάντσεθ, γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας έσπευσε να πάρει κάτι από τη λάμψη του. Χωρίς να τον πολυενδιαφέρει αν οι κινήσεις του αυτές τον φέρνουν σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της Αριστεράς στην Ισπανία και κατ’ επέκταση της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Πώς το είπε ο Λένιν; Στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, μόνο σκοπιμότητα.

* Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ