Η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που επαίρεται ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε ένα εκκρεμές, επί πολλά χρόνια, ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής, οφείλει, τουλάχιστον απέναντι στον ελληνικό λαό, ο οποίος αντιτίθεται, να απαντήσει σε δύο ερωτήματα.

Πρώτον, αν γνωρίζει τι υπέγραψε και, δεύτερον, τι κενά έχει η Συμφωνία αυτή, η οποία ευλόγως πλέον μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ημιτελής. Υπό την έννοια αυτή, ήταν δικαιολογημένη η απαίτηση της αντιπολίτευσης να καταθέσει η κυβέρνηση το ενιαίο κείμενο του (αναθεωρημένου) Συντάγματος του γειτονικού κράτους, που να συμπεριλαμβάνει και τις τροποποιήσεις που ψηφίστηκαν από το Σκοπιανό Κοινοβούλιο. Διότι στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είχε απλώς καταθέσει το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ. Οπως, μάλιστα, αναφέρει ο έγκριτος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Αγγελος Συρίγος, «μας έχουν στείλει τις τροποποιήσεις χωρίς να μας στέλνουν το τελικό κείμενο των τροποποιήσεων. Πώς μπαίνουν αυτές μέσα στο κείμενο. Αυτό είναι εξαιρετικά ύποπτο...».

Οι γκρίζες ζώνες της συμφωνίας, όπως διαμορφώνονται από τις αμφίσημες τροπολογίες του Συντάγματος των Σκοπίων, αλλά και από τις θολές διευκρινίσεις της ρηματικής διακοίνωσης προς τη χώρα μας, είναι τελικώς πολλές.

1η.

Από τις τροπολογίες (ΧΧΧΙΙΙ) του Συντάγματος εξαιρείται το άρθρο 36, το οποίο αναφέρεται στην εγγύηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όσων μετείχαν στους απελευθερωτικούς πολέμους «για τα ιδεώδη της ξεχωριστής ταυτότητας του μακεδονικού λαού και του μακεδονικού κράτους». Αυτό ακυρώνει την ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών περί μη αλυτρωτικού «Μακεδονισμού» από την πλευρά των Σκοπίων και το αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση. Αντιθέτως, αναγνωρίζει μακεδονική ταυτότητα.

2η. 

Στην αμέσως επόμενη τροπολογία η αναφορά στο Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο περιλαμβάνει μνεία της Διακήρυξης της Α' Συνέλευσής του, «προς τον μακεδονικό λαό». Αλλη μία αλυτρωτική αναφορά.

3η.

Σε άλλη τροπολογία (ΧΧΧVI), πέραν της σαφούς αναφοράς στην πολιτιστική κληρονομιά του «Μακεδονικού λαού», περιγράφονται όσοι Σκοπιανοί βρίσκονται στο εξωτερικό ως «Μακεδονικός λαός», για τον οποίον μεριμνά η Πολιτεία (της Βόρειας Μακεδονίας). Η αναφορά αυτή ακυρώνει προηγούμενη παράγραφο, που αναφέρεται στα δικαιώματα των υπηκόων της Βόρειας Μακεδονίας που ζουν στο εξωτερικό. Αυτός είναι ένας ελιγμός που ενδεχομένως ικανοποιεί τους αλβανικής καταγωγής υπηκόους της ΠΓΔΜ, που είναι στο εξωτερικό, συγχρόνως όμως με την άλλη παράγραφο οικειοποιείται μακεδονική εθνότητα.

4η. 

Με τα προβλεπόμενα από την παραπάνω τροπολογία αντικαθίσταται, υποτίθεται, το άρθρο 49 του Συντάγματος, το οποίο μιλάει για τα δικαιώματα όσων ανήκουν στον μακεδονικό λαό σε γειτονικές χώρες (εννοώντας την Ελλάδα αλλά και τη Βουλγαρία). Ομως, η αναφορά σε «μακεδονικό λαό» που ζει στο εξωτερικό δεν εξασφαλίζει την Ελλάδα στο θέμα δήθεν «μακεδονικής μειονότητας» στη χώρα μας, διότι και η Ελλάδα για τους Σκοπιανούς... εξωτερικό είναι.

5η.

Η υιοθέτηση της λέξης «διασπορά», για την οποία μεριμνά η Πολιτεία (της Βόρειας Μακεδονίας), κάνει σαφή αναφορά και πάλι σε μακεδονικό λαό. «Διασπορά του μακεδονικού λαού».

6η.

Η αναφορά στη δέσμευση ότι η Βόρεια Μακεδονία δεν θα αναμειγνύεται στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και στις εσωτερικές τους υποθέσεις είναι δεσμευτική και για την ελληνική πλευρά, βάσει της Συμφωνίας. Οπότε οποιαδήποτε υπαναχώρηση στο εσωτερικό των Σκοπίων από τη Συμφωνία θα συνιστά εσωτερική υπόθεση, για την οποία δεν θα έχουμε δικαίωμα παρέμβασης.

7η.

Η ιθαγένεια των Σκοπιανών είναι «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Οταν ερωτάται ένας Σκοπιανός ποιας εθνικότητας είναι, θα λέει απλώς «είμαι Μακεδόνας» ή «έχω ιθαγένεια μακεδονική/ είμαι πολίτης κ.λπ. κ.λπ.»;

8η.

Σε άλλη τροπολογία αναφέρεται ότι επίσημη γλώσσα του Δεύτερου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977. Ομως, σε αναλυτικό άρθρο του ο κ. Μπαμπινιώτης, που μετείχε τότε της ελληνικής αντιπροσωπίας, αναφέρει ότι «ουδέποτε ετέθη σε εκείνη τη Διάσκεψη θέμα αναγνώρισης της ονομασίας της γλώσσας των Σκοπίων ως Μακεδονικής».

9η.

Μείζον ζήτημα προκύπτει από την ικανοποίηση της κυβέρνησης από τις ερμηνευτικές διαβεβαιώσεις μιας ρηματικής απλώς διακοίνωσης, που είναι ένα διπλωματικό έγγραφο που ελάχιστα δεσμεύει την άλλη πλευρά στα καίρια σημεία που μας ενδιαφέρουν, όπως η μακεδονική εθνότητα.

10η.

Το πρόβλημα αυτό είναι επίσης μείζον και το ανέδειξε, ως προς τις παράτυπες νομικές διαδικασίες που ακολούθησε η κυβέρνηση Ζάεφ, επίσης ο καθηγητής Αγγελος Συρίγος. Ειδικότερα, το Σύνταγμα της γείτονος ορίζει ότι οι εσωτερικές νομικές διαδικασίες ολοκληρώνονται με τη δημοσίευση της κυρώσεως και των συνταγματικών τροποποιήσεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Για τη δημοσίευση απαιτείται η προηγούμενη υπογραφή από τον πρόεδρο της χώρας, Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο οποίος αρνείται να υπογράψει την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και έχει δηλώσει ότι δεν θα υπογράψει τις τροποποιήσεις.

11η.

Ενα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών εξασφαλίζεται η σταθερότητα στην περιοχή. Ας δούμε τι είδους σταθερότητα: Οι Ελληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν δέχονται «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα», γιατί αυτό συνιστά ακύρωση της δικής τους εθνικής ταυτότητας. Οι Βούλγαροι δεν μπορούν να δεχθούν «μακεδονική γλώσσα», γιατί απλούστατα οι Σκοπιανοί μιλάνε βουλγαρική διάλεκτο. Οι Σέρβοι -ακόμα και την περίοδο που ήταν κομμουνιστές- έχουν αρνηθεί εδώ και 83 χρόνια την ύπαρξη «Μακεδονικού έθνους». Οι Ρώσοι, που έχουν βλέψεις στην περιοχή και δυσανασχετούν με την προοπτική ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, απορρίπτουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία θεωρούν προϊόν πιέσεων. Και, τέλος, οι Τούρκοι παίζουν το δικό τους παιχνίδι, μέσω Αλβανίας.

12η.

Είναι γνωστή η αναξιοπιστία των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων που επανειλημμένα έχουν παραπλανήσει την ελληνική πλευρά και υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι είναι πιθανό να πέσουμε και πάλι θύματα της αναξιοπιστίας τους.

13η.

Η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε τη σύσταση επιτροπής για την αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας και αναλόγου βοηθητικού υλικού. Το υλικό αυτό περιλαμβάνει χάρτες και ιστορικούς Ατλαντες! Προς τι αυτή η παραχώρηση; Θα αλλάξει και η Ιστορία της Ελλάδας στη βάση του τι δεν θα αρέσει στους Σκοπιανούς; Προς τι αυτή η ισοτιμία, όταν, μάλιστα, έχει ήδη κάνει τη δουλειά της η σκοπιανή προπαγάνδα «πριν αλέκτορα φωνήσαι...».

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 26/1/2019