Οι πάντες θυμούνται εκείνο το απόγευμα με τον Πάνο Καμμένο στο μπαλκόνι του ελληνικού κοινοβούλιο με το τσιγάρο και το ποτήρι το ουίσκι ανα χείρας. Ήταν ημέρα που ο επί τέσσερα χρόνια συγκυβερνήτης των νεοκομμουνιστων, έδινε την συγκατάθεση του, στους Αλέξη Τσίπρα και Νίκο Κοτζια, να πάνε στις Πρεσπες για να υπογράψουν το ξεπούλημα της Μακεδονίας.

Και το έκανε για να κρατήσει για λίγους μήνες την καρεκλα του υπουργού, προφανώς αδιαφορώντας (τότε) για το εθνικό έγκλημα. Σήμερα έξω απο το Μαξίμου και ενώ προηγουμένως ο Τσιπρας τον ειχε «τελειώσει» με συνοπτικές διαδικασίες, ο Κ. Καμμενος, εμφανίστηκε ως «μακεδονομαχος» που θυσιάζει την καρεκλα του υπουργού Άμυνας για την Μακεδονία. Ωστόσο είναι πολύ αργα, αφου πλέον η συμφωνία των Πρεσπών εχει περάσει -και μάλιστα πανηγυρικά- απο την Βουλή των Σκοπίων και όπως όλα δείχνουν θα περάσει με την ψήφο πολλών βουλευτών των ΑΝΕΛ και απο την ελληνική.

Ο Κ. Καμμενος πανικόβλητος αναζητά σωσίβιο, επενδύοντας στην ασθενή μνήμη των Ελλήνων. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο οτι πριν παει στο Μαξίμου για να συναντήσει τον πρωθυπουργό, βρέθηκε στην μητρόπολη για να κοινωνήσει. Προφανώς θεωρεί οτι ο κόσμος της εκκλησίας θα του συγχωρέσει το γεγονός οτι συμμετείχε στην πιο εχθρική κυβέρνηση που γνώρισε η ελληνορθόδοξη εκκλησία. Ο κ. Καμμενος θα προσπαθήσει να εμφανίσει εαυτόν ως θύμα. Όμως, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι πολιτικός αυτουργός του εγκληματικού ξεπουλήματος της Μακεδονίας. Και δυστυχώς για τον ίδιο αυτο θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος.