Σε συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά», ο Χρήστος Σταϊκούρας τόνισε µε νόηµα ότι «Τσίπρας και Καµµένος θα πιουν µαζί και την τελευταία γουλιά εξουσίας». Ο βουλευτής Φθιώτιδας και τοµεάρχης Οικονοµίας στη Ν.∆. δηλώνει ότι καθαρή έξοδος από τα Μνηµόνια δεν υπάρχει, καθώς η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσµεύσεις για πολλά χρόνια ακόµη. Αποκαλύπτει, µάλιστα, ότι η Νέα ∆ηµοκρατία ως κυβέρνηση θα διεκδικήσει από τους δανειστές µια «νέα ρήτρα µεταρρυθµίσεων και ανάπτυξης» και θα την πετύχει.  

Η Ν.∆. χαρακτήρισε προ ηµερών τον κ. Τσίπρα ως «µετρ της διαπλοκής». Τι θα κάνει το κόµµα σας για να φέρει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της για τους «διαπλεκόµενους φίλους της», όπως ο κ. Σαββίδης;  

Η κυβέρνηση έχει ως πάγια τακτική τη δηµιουργία «γκρίζων ζωνών» σε όλα τα πεδία της δηµόσιας σφαίρας, µε σκοπό τη χειραγώγηση και τον έλεγχό τους. Και όταν αυτές αναδεικνύονται, επιδίδεται σε ασκήσεις συγκάλυψης, αποπροσανατολισµού και αντιπερισπασµού. Οι πολίτες, όµως, έχουν αντιληφθεί το «παιχνίδι». Η Ν.∆. ασκεί, και θα συνεχίσει να το κάνει, υπεύθυνη και σκληρή αντιπολίτευση. Αναδεικνύει «δυσώδεις υποθέσεις» και επιδιώκει τη διαλεύκανσή τους. Παράλληλα, στο πλαίσιο του καταστατικού εκσυγχρονισµού της χώρας, θα καταθέσει προτάσεις για την ενδυνάµωση των θεσµών. Σε αυτήν τη γενική προσέγγιση, όλοι και όλες αντιµετωπίζονται µε ενιαία κριτήρια.  

Εκτιµάτε ότι η τριβή µεταξύ Μεγάρου Μαξίµου και Πάνου Καµένου θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές και, αν ναι, πότε;

Οι εταίροι της συγκυβέρνησης, χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισµό, κάνουν τα πάντα προκειµένου να «πιουν» και την τελευταία «γουλιά» εξουσίας, χωρίς να προσφέρουν στη χώρα. Εκτιµώ ότι η συσσώρευση «εκρηκτικών υλών», ως συνέπεια της πολιτικής τους, θα τους εξαναγκάσει να προσφύγουν στην κάλπη, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες να τη µεταθέσουν όσο γίνεται για αργότερα.  

Στο δίληµµα που διαµορφώνεται, «καθαρή έξοδος από τα Μνηµόνια ή προληπτική πιστωτική γραµµή;» πώς απαντάτε;

Είναι δεδοµένο ότι πλήρης «καθαρή έξοδος» δεν µπορεί να υπάρξει. Αλλωστε, για να λέµε την αλήθεια, δεν είναι και εφικτή. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει νέα µέτρα λιτότητας για µετά τη λήξη του τρέχοντος προγράµµατος, έχει δεσµευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα για πολλά χρόνια µετά το 2018, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεµβάσεων για τη ρύθµιση του χρέους όχι µόνο έχει µετατεθεί για µετά το καλοκαίρι, αλλά θα γίνει στον βαθµό που αυτό θα κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσµούς και θα συνοδευτεί από κάποιον αυστηρό µηχανισµό επιτήρησης και εποπτείας. Ελπίζω η κυβέρνηση να µην παρασυρθεί από το «πάθος για δόξα» και µετά µας µιλά, έτσι απλά, για µια «νέα αυταπάτη». Η χώρα αρκετά πληρώνει τις διαδοχικές «αυταπάτες» της.  

Αυτό µπορεί να γίνει µε το ταµειακό απόθεµα που χτίζει η κυβέρνηση;

Η χώρα θα πρέπει να διαθέτει χρηµατοδοτική επάρκεια και ασφάλεια, µε χαµηλό κόστος δανεισµού από τις διεθνείς αγορές και µε «δίχτυ προστασίας», χωρίς να επιβαρύνεται η πραγµατική οικονοµία. ∆υστυχώς, όµως, σήµερα, η κυβέρνηση προσπαθεί να φτιάξει ταµειακό απόθεµα «στείβοντας» την πραγµατική οικονοµία: χρησιµοποιεί εις βάρος της ρευστότητας τις «κουτσουρεµένες δόσεις» του δανείου, επιβάλλει εσωτερική στάση πληρωµών, υπερφορολογεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις και προχωρά σε σχετικά ακριβές εκδόσεις χρέους, όταν οι διαθέσιµοι από το πρόγραµµα πόροι, οι οποίοι -µε ευθύνη τηςδεν αντλούνται, προσφέρονται µε πολύ χαµηλότερο επιτόκιο. Ενώ και οι επιτοκιακές διαφορές (spreads) εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλότερες και πιο ευµετάβλητες από αυτές των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.    

Η δέσµευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα επί πολλά χρόνια είναι ασφυκτική για τη χώρα και την οικονοµία. Θα την επαναδιαπραγµατευτεί ως κυβέρνηση η Ν.∆. και, αν ναι, τι θα ζητήσει;  

Θα προτείνουµε, θα διεκδικήσουµε και εκτιµώ ότι θα επιτύχουµε µια «νέα ρήτρα µεταρρυθµίσεων και ανάπτυξης». Θα δεσµευθούµε στην υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράµµατος µεταρρυθµίσεων για µετά το 2018, η επιτυχής υλοποίηση του οποίου θα οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ρυθµών ανάπτυξης από τις σηµερινές εκτιµήσεις των θεσµών. Η αύξηση του πλούτου θα οδηγήσει στη βελτίωση της βιωσιµότητας του δηµόσιου χρέους. Και αυτή, µε τη σειρά της, στη σταδιακή µείωση του πρωτογενούς πλεονάσµατος. Η πρόταση είναι ρεαλιστική, ιστορικά επιβεβαιωµένη και επιστηµονικά τεκµηριωµένη.  

Ζήσατε ως υπουργός το µοντέλο της συγκυβέρνησης Ν.∆. ΠΑΣΟΚ. Πιστεύετε ότι η Ν.∆., εφόσον είναι πρώτο κόµµα µετά τις επόµενες εκλογές, πρέπει να συνεργαστεί κυβερνητικά µε το Κίνηµα Αλλαγής;

Η Ν.∆. επιδιώκει να αποτελέσει την ορθολογική επιλογή µιας πλατιάς κοινωνικής συµµαχίας. Οσο πλατύτερη αυτή είναι, τόσο καλύτερα. Ακόµα, όµως, και µε αυτοδυναµία, που φαίνεται πιθανή, θα αναζητήσει τις µέγιστες δυνατές κοινωνικές συναινέσεις και πολιτικές συνεννοήσεις. Συνεννοήσεις και συναινέσεις που θα χτιστούν µε όρους εθνικής ευθύνης, αµοιβαίου σεβασµού και ειλικρίνειας. Ολες και όλοι θα κριθούµε στον κατάλληλο χρόνο, αρχικά από τους πολίτες.