Το γεγονός ότι η εξουσία αποτελεί «συγκολλητική ουσία» για κάθε κόμμα, μικρό ή μεγάλο, επιβεβαιώνεται και στην περίπτωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, καθώς η συνοχή του κόμματος του Πάνου Καμμένου φαίνεται να εξασφαλίζεται μόνο όταν λειτουργεί η λογική της «καρέκλας», ενώ, αντίθετα, διαταράσσεται όταν αυτή... εκλείπει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκλογή του Δημήτρη Καμμένου στη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής. Πριν από αυτή την εξέλιξη, ο βουλευτής Β’ Πειραιά των ΑΝ.ΕΛ., αφού είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό από τη θέση του υφυπουργού Μεταφορών λόγω σφοδρών αντιδράσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ -αλλά και από τους ΑΝ.ΕΛ.σχετικά με ρατσιστικά και αντισημιτικά σχόλιά του στα μέσα δικτύωσης, φρόντιζε να βάζει τακτικά στο στόχαστρό του κυβερνητικά στελέχη. Τη μία φορά τα έβαζε με τη Λυδία Κονιόρδου για τις παλινωδίες του υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με την επένδυση στο Ελληνικό.

Την άλλη σχολίαζε με έντονο ύφος τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Βάκη για το γεγονός ότι είχε χαρακτηρίσει «ψευδοθαύμα» το Αγιο Φως. Επίσης, ο ίδιος είχε μιλήσει για παρεμβάσεις στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, καθώς, όπως είχε αναφέρει, υπήρξαν αλλαγές από κάποιο «αόρατο χέρι», ενώ είχε επιτεθεί και στον υφυπουργό Παιδείας που έχει εκλεγεί με τους ΑΝ.ΕΛ., λέγοντας ότι «με τον κ. Ζουράρι έχω θέμα. Με την έννοια ότι δεν μπορεί να έχω έναν τύπου χούλιγκαν υφυπουργό, με μπλουζάκι του ΠΑΟΚ».  

ΤΡΙΓΜΟΙ

Ωστόσο, στο εσωτερικό του συγκυβερνώντος κόμματος προκλήθηκαν τριγμοί μετά την απόφαση του προέδρου των ΑΝ.ΕΛ. να προτείνει για τη θέση του αντιπροέδρου του Κοινοβουλίου τον Δημ. Καμμένο. Ο βουλευτής Αττικής Θανάσης Παπαχριστόπουλος απείχε από τη σχετική ψηφοφορία, στέλνοντας μήνυμα στην ηγεσία του κόμματος. Οι καλά γνωρίζοντας τα παρασκήνια της Βουλής τονίζουν ότι ο ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία να είναι ο εκλεκτός για τη θέση του αντιπροέδρου από πλευράς των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Παρ’ όλα αυτά, ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. επέλεξε τον συνεπώνυμό του για τη θέση αυτή. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Παπαχριστόπουλος μετέφερε τη δυσαρέσκειά του για την επιλογή αυτή στην ηγεσία του κόμματος, παίρνοντας τη διαβεβαίωση από τα προεδρικά χείλη ότι στον επόμενο ανασχηματισμό θα αξιοποιηθεί σε κυβερνητική θέση. Ο γιατρός των ΑΝ.ΕΛ., όμως, θέλοντας να έχει τα νώτα του καλυμμένα, φρόντισε να απόσχει από την ψηφοφορία. Σημειώνεται πως η επιλογή του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων να προωθήσει στη θέση του υφυπουργού Υποδομών τον Δημήτρη Καμμένο τον Σεπτέμβριο του 2015 δεν είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σχετικά με τα αντισημιτικά του σχόλια μόνο στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Η τότε εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Μαρίνα Χρυσοβελώνη, είχε θέσει θέμα παραμονής του κ. Καμμένου στο κόμμα στην περίπτωση που δεν απεδείκνυε ότι είχε πέσει θύμα hacking των λογαριασμών του στο twitter. Τελικά, η υπόθεση ξεχάστηκε, η κ. Χρυσοβελώνη τον Φεβρουάριο του 2016 έγινε υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και όλα... μέλι, γάλα. Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2016 τέθηκε εκτός κυβερνητικού σχήματος, εξέλιξη που προκάλεσε τη δυσαρέσκειά της.

«Αυτή τη στιγμή, η σχέση μου μαζί του βρίσκεται υπό αναθεώρηση», είχε δηλώσει τότε, αναφερόμενη στον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛ. Ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε τότε ήταν όταν τον Νοέμβριο του 2016, στο ΣΕΦ, στο 3ο Συνέδριο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο Πάνος Καμμένος την ευχαρίστησε από μικροφώνου, με την πρώην υφυπουργό να υποδέχεται τα σχόλια αυτά με έναν αρνητικό μορφασμό. Αλλο αντίστοιχο παράδειγμα ήταν όταν τον Δεκέμβριο του 2016 προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων από τις δηλώσεις του υφυπουργού Παιδείας, εκλεγμένου με τους ΑΝ.ΕΛ., Κώστα Ζουράρι. Ο τελευταίος κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο υπουργείο ανέφερε ότι «και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει». Ωστόσο, αντί να καταθέσει την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας με νέες διευκρινιστικές δηλώσεις, παραδέχθηκε ότι είπε τη συγκεκριμένη φράση, ωστόσο επιχείρησε να ρίξει τους τόνους, επισημαίνοντας ότι είναι κατανοητό από όλους ότι δεν εννοούσε όσα είπε, με το Μέγαρο Μαξίμου αλλά και τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ. να «προσπερνούν» το περιστατικό αυτό.  

Το «κράξιμο» της Ξουλίδου και οι αποχωρήσεις στελεχών

  Πριν από λίγα χρόνια, το ρεπορτάζ ήθελε τον Πάνο Καμμένο να έχει ζητήσει την υπουργοποίηση του Νίκου Νικολόπουλου (όταν εκείνος ήταν ακόμα στην Κ.Ο. των ΑΝ.ΕΛ.) και την τοποθέτηση του Τέρενς Κουίκ στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τις οποίες αρνήθηκε -όπως λέγεταιο ίδιος ο πρωθυπουργός. Από την άλλη, οι πληροφορίες ήθελαν την πρώην βουλευτή Σταυρούλα Ξουλίδου, που δεν πρόλαβε να καταθέσει τα χαρτιά της για να είναι υποψήφια -όπως ανακοινώθηκε επισήμωςστις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, να είχε δεσμεύσεις ότι θα τοποθετούνταν σε θέση στο υπουργείο Παιδείας, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ. Από τότε η Στ. Ξουλίδου δεν χάνει ευκαιρία να επιτίθεται στον Πάνο Καμμένο. Παλιότερα, τον Δεκέμβριο του ’16 αποχώρησε από τους ΑΝ.ΕΛ. ο πρώην βουλευτής Χ. Κατάνας καθώς λέγεται ότι δυσαρεστήθηκε από τη μη αξιοποίησή του.

Ανάλογη περίπτωση θεωρείται και αυτή του Μ. Ουζουνίδη που αποχώρησε από το κόμμα τον Σεπτέμβριο του ’15. Αυτά είναι μερικά από τα δείγματα του τυχοδιωκτισμού με τον οποίο δημιουργήθηκαν κόμματα τον καιρό των Μνημονίων, όπως σχολιάζεται από βουλευτές στο παρασκήνιο του Κοινοβουλίου. Αλλωστε, ο πρώτος διδάξας είναι ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., Πάνος Καμμένος, καθώς δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς την υπόθεση με το non paper στην Προεδρία της Δημοκρατίας τον Μάιο του 2012. Τότε ο κ. Καμμένος είχε δώσει επιστολή στον Κάρολο Παπούλια με τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, στις οποίες περιλαμβανόταν μεταξύ άλλων και ο ορισμός από τους ΑΝ.ΕΛ. της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Αμυνας. Μια υπόθεση που ξεχάστηκε, αν και ο κ. Καμμένος είχε δεσμευτεί τότε να κάνει μήνυση για να βρεθεί η αλήθεια, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Ωστόσο, ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. έγινε εκείνο που ζητούσε, μεταξύ άλλων, σε εκείνο το non paper, έστω και με συγκυβερνήτη τον Αλέξη Τσίπρα