Του Σταύρου Παπαντωνίου

Τα ραντεβού στην Παναγή Κυριακού δεν έχουν μειωθεί. Όποιος περίμενε ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα «φρέναρε» το ενδιαφέρον στελεχών του πολιτικοεπιχειρηματικού κόσμου να συνομιλήσει με τον επί 5,5 χρόνια πρωθυπουργό της χώρας μάλλον έπεσε έξω. Ο Καραμανλής συνεχίζει σταθερά στο ίδιο προεκλογικό μοτίβο , καθώς όποιος θέλει να τον δει και να συνομιλήσει μαζί του είναι ανοιχτός. Πολλές φορές φεύγει μάλιστα από την Παναγή Κυριακού αργά το απόγευμα καθώς τα ραντεβού είναι συνεχόμενα.

«Δεν έχει αλλάξει κάτι»

Ο πρώην πρωθυπουργός σε αντίθεση με τα όσα έχουν γραφτεί από την μέρα της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη , δεν θεωρεί ότι υπέστη κάποια εσωκομματική ήττα καθώς τα διακυβεύματα εξακολουθούν να είναι τα ίδια. «Η άποψη μου για την χώρα δεν αλλάζει. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι πολύ δύσκολο και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την εκλογή του Κυριάκου ή του Βαγγέλη στην ηγεσία της ΝΔ» λέει χαρακτηριστικά σε όποιον τον ρωτάει για τα εσωκομματικά του κόμματος και τα νέα δεδομένα. Ο Καραμανλής εστιάζει πάντα στα μεγάλα προβλήματα που έχει μπροστά η χώρα και αφορούν στην διαχείριση του  τρίπτυχου «πιέσεις δανειστών- κοινωνική αναταραχή- εθνικά θέματα».

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει κάποτε «συνιστώ σε λαό, πολιτική ηγεσία και Τύπο ψυχραιμία». Κάπως έτσι απαντά και ο Κώστας Καραμανλής στα πολλά ερωτήματα που του θέτουν οι συνομιλητές του και σε πολλές περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα δυσοίωνα. Η χώρα θεωρεί πως έχει μπει σε μία δίνη χωρίς τέλος και αυτό για τον Καραμανλή δεν έχει να κάνει μόνο με τα πρόσωπα που είναι σε θέσεις κλειδιά, αλλά με την ευρύτερη νοοτροπία που κυριαρχεί στην Ελλάδα. «Το βίωσα προσωπικά» λέει ενίοτε πάνω στην κουβέντα, όταν επί της μακρόχρονης διακυβέρνησης του, είχε να αντιμετωπίσει τελείως αντικρουόμενα συμφέροντα.

Οι πρώτες εντυπώσεις που έχει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι θετικές καθώς θεωρεί ότι ο νέος πρόεδρος έχει δώσει όντως έναν νέο αέρα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό είναι το μικρό κάδρο όμως. Στο μεγάλο δεν έχει μετακινηθεί καθόλου από την θέση που έχει σχεδόν διαχρονικά στην πολιτική του διαδρομή και συνοψίζεται στην φράση «στα μεγάλα και εθνικά πρέπει να σχηματίζουμε μαζί ένα αρραγές και ενιαίο εθνικό μέτωπο» που υπερβαίνει τις κομματικές διαφορές. Αυτό δεν τον βλέπει στο ορίζοντα από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό.

Το λάθος «Τζιτζικώστα»

Μπορεί ο κ. Καραμανλής να εμμένει στην ανάλυση της κεντρικής πολιτικής σκηνής, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως δεν συζητά και για τα όσα συνέβησαν στις εσωκομματικές εκλογές και πως το κόμμα «του» πέρασε στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο πλαίσιο αυτό έχει αντιληφθεί πως κάποιοι δικοί του άνθρωποι ειδικά στην Μακεδονία, τράβηξαν πιο πολύ από όσο έπρεπε το σχοινί στα άκρα με τον Απόστολο Τζιτζικώστα. «Η στρατηγική θα έπρεπε να είναι να περάσει ο Απόστολος στον δεύτερο γύρο με τον Μειμαράκη» λέει κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ της Θεσσαλονίκης, που είδε τον καραμανλικό μηχανισμό να να δίνει όλα ώστε να συμπιέσει τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. «Η στόχευση εναντίον του Απόστολου Τζιτζικώστα, άφησε χώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος τον εκμεταλλεύτηκε με αριστοτεχνικό τρόπο» λένε πλέον στα καραμανλικό στρατόπεδο, που έχουν αντιληφθεί το στρατηγικό λάθος τους.

Το αδιέξοδο και το στοίχημα του «νέου καραμανλισμού»

Στο εσωτερικό πεδίο, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πλέον στην λεγόμενη «καραμανλική πτέρυγα», είναι η έλλειψη αφηγήματος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξελέγη και γιατί ενσάρκωσε την πίστη μιας μερίδας του κόσμου σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που βάζει μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον λαικισμό των περασμένων δεκαετιών και την ανάγκη η χώρα να εξευρωπαισθεί επί της ουσίας. Αντίθετα η καραμανλική πτέρυγα, με ένα προσωπικό φθαρμένο, αναπαρήγαγε συνεχώς μία ρητορική που εξακολουθούσε να έχει επίκεντρο τον ιδρυτή του κόμματος και τα όσα έκανε πριν πολλά χρόνια. Το όραμα όμως του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ολοκλήρωσε τον κύκλο του πετυχαίνοντας τους δύο μεγάλους στόχους της εποχής: 1) Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας και 2) Ένταξη στην Ευρώπη.

Τα δεδομένα είναι πλέον τελείως διαφορετικά και η μεγάλη πρόκληση του καραμανλισμού, είναι να βρει - αν μπορέσει-  ποιο είναι το νέο μεγάλο διακύβευμα για την Ελλάδα της επόμενης μέρας και την σύνδεση ξανά με την κοινωνία. Ο καραμανλισμός με τον τρόπο που λειτουργεί είναι γερασμένος.

«Οι βασικές του αρχές, που έχουν να κάνουν με την εθνική συνεννόηση , το εθνικό συμφέρον , την άμβλυνση των διαχωριστικών γραμμών και μία γενικότερη οριζόντια νοοτροπία που διαπερνά όλους τους τομείς του δημόσιου βίου, πρέπει να εκφραστούν με νέο λόγο σε μία νέα εποχή» εισηγούνται οι «πιστοί» του καραμανλισμού στον Κώστα Καραμανλή και όσοι πιστεύουν πως η συγκεκριμένη πολιτική τάση έχει όχι μόνο σημαντικό παρελθόν αλλά και μέλλον.