Ο νέος χρόνος έρχεται µε το νοµοσχέδιο για τα µη κρατικά Πανεπιστήµια, που θα έχει ψηφιστεί µέχρι τις αρχές του Φεβρουαρίου. Η κυβέρνηση ανοίγει την ατζέντα των µεταρρυθµίσεων και φέρνει την πολιτική σκακιέρα στο Κέντρο, εκεί όπου οι αλλαγές αυτές θεωρούνται αναγκαίες και αυτονόητες.

Στο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν καλά ότι δηµοσκοπικό «άλµα» χωρίς µέρος της δεξαµενής αυτής δεν πρόκειται να έρθει, καθώς οι εισροές από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αγγίξει τα όρια πλέον και απαιτούνται νέες δυνάµεις.

Ετσι σε καµία περίπτωση -και µε αφορµή τη συζήτηση για τα µη κρατικά Πανεπιστήµια- δεν σκοπεύουν να χαρίσουν τους ψηφοφόρους αυτούς, που συχνά λειτουργούν και σαν διαµορφωτές της κοινής γνώµης, στη Ν.∆. κρατώντας την ίδια, αρνητική δηλαδή, στάση µε τον ΣΥΡΙΖΑ. Το παρελθόν άλλωστε µε τον Γιώργο Παπανδρέου αρχικά να τάσσεται το 2007 υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16, που θα επέτρεπε τη λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστηµίων αν προχωρούσε, αλλά υπαναχώρησε, δεν είναι τόσο µακρινό.


Θετικό στο νομοσχέδιο για την Παιδεία το ΠΑΣΟΚ

Με τα δεδοµένα αυτά επί της αρχής στο επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη λένε ότι είναι θετικοί στη συζήτηση, αν τηρηθούν βέβαια συγκεκριµένοι όροι, ώστε να το ψηφίσουν. ∆ηλαδή το δηµόσιο Πανεπιστήµιο να ενισχυθεί µε επιπλέον πόρους από το 5% του ΑΕΠ που του αναλογεί τώρα, να χρηµατοδοτηθούν επίσης η έρευνα και οι υποδοµές του µε επιπλέον πόρους από το Ταµείο Ανάκαµψης, να συνάδουν οι όροι λειτουργίας των µη κρατικών Πανεπιστηµίων µε την ευρωπαϊκή νοµοθεσία για την κατοχύρωση των επαγγελµατικών δικαιωµάτων των αποφοίτων τους, να αποδεικνύεται ότι δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και τα έσοδα που θα έχουν να µένουν στη χώρα και, τέλος, να λειτουργούν µε υποδοµές ανάλογες αυτών των campus, να µην έχουν σχέση δηλαδή µε ΙΕΚ.

Εφόσον αυτές οι προϋποθέσεις εξασφαλιστούν, το ΠΑΣΟΚ αναµένεται να ψηφίσει το σχετικό νοµοσχέδιο. «∆εν θα µπούµε εµπόδιο στην ίδρυση ενός µη κρατικού, µη κερδοσκοπικού Πανεπιστηµίου, που θα λειτουργεί όµως στη βάση υψηλών ποιοτικών προτύπων όπως λειτουργούν µεγάλα Πανεπιστήµια στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ» δηλώνει χαρακτηριστικά ο Νίκος Ανδρουλάκης.


Το στοίχηµα

Για το ΠΑΣΟΚ η στάση αυτή σχετίζεται άµεσα µε το µεγάλο στοίχηµα του Νίκου Ανδρουλάκη για το 2024, που δεν είναι άλλο από το να αποτυπωθεί η κυριαρχία του επί του ΣΥΡΙΖΑ και στις κάλπες των ευρωεκλογών, ώστε να παγιωθεί ως το πραγµατικό αντίπαλον δέος της Ν.∆. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν µπορεί να εξασφαλιστεί µε ένα 13%-14%, ακόµα και αν αρκεί ως ποσοστό για τη δεύτερη θέση. Ενα ποσοστό µε το 2 µπροστά γνωρίζουν καλά στη Χαριλάου Τρικούπη ότι θα ήταν και το µόνο πειστικό για να προβάλει το ΠΑΣΟΚ ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Εδώ απαιτείται η δεξαµενή του Κέντρου στην οποία κυριαρχεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και από την οποία φιλοδοξεί να τραβήξει δυνάµεις ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Η στρατηγική αυτή επιβάλλει στο ΠΑΣΟΚ µια µεταρρυθµιστική στάση που θα το διαφοροποιεί απολύτως από τον ΣΥΡΙΖΑ και που το ωθεί να είναι επί της αρχής θετικό στη συζήτηση αυτή. Την ίδια ώρα δεν καταγράφονται µέχρι στιγµής ιδιαίτερες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό για τη στάση του κόµµατος. Η κίνηση µατ Μητσοτάκη µε µπροστάρη τον υπουργό Παιδείας, Κυριάκο Πιερρακάκη, που έχει σαφώς κεντρώο προφίλ, να φέρει σε µια µη αναθεωρητική Βουλή νωρίτερα τη λειτουργία µη κρατικών Πανεπιστηµίων, βάζει το ΠΑΣΟΚ σε θέση µάχης. ∆ίνεται έτσι η ευκαιρία για να δείξει ένα εκσυγχρονιστικό, σύγχρονο προφίλ ώστε να διεκδικήσει ψήφους από το Κέντρο, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να ανοίξει διαύλους λόγω των παραδοσιακών θέσεών του, που του επιβάλλουν αρνητική στάση, παρά το ότι ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι κάθετα αρνητικός στο ζήτηµα. Είναι ωστόσο υποχρεωµένος να ακολουθήσει τα αντανακλαστικά του κόµµατός του, στο οποίο τα µη κρατικά Πανεπιστήµια αποτελούν κόκκινο πανί. Συνθήκη που δεν ισχύει για το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη.


Ο κίνδυνος

Το 2024 αποτελεί αφετηρία υπαρξιακού χαρακτήρα για το ΠΑΣΟΚ, καθώς για πρώτη φορά από το 2012 βλέπει τα ποσοστά του να το φέρνουν στη δεύτερη θέση. Οι αρκετοί όµως «παίχτες» στην Κεντροαριστερά φέρνουν τον κίνδυνο του «ταβανιού» στα ποσοστά του, που εδώ και πολύ καιρό, παρά τις ραγδαίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ναι µεν ενισχύονται αλλά όχι µε γρήγορο και δυναµικό ρυθµό. Ετσι το άνοιγµα και η µάχη στο Κέντρο για το πολυπόθητο «άλµα» σε αυτά γίνονται µονόδροµος. Προσωπικό στοίχηµα του Νίκου Ανδρουλάκη αποτελεί και το να ενισχύσει το προσωπικό του προφίλ για να µπορέσει να κάνει πράξη τον στόχο του, να γίνει το αντίπαλον δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στις δηµοσκοπήσεις δείχνει να απέχει πολύ από αυτό, καθώς καταγράφει κατά µέσον όρο ένα 6% στην καταλληλότητα για τη θέση του πρωθυπουργού, µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι στο 40%. Χρονιά διπλού στοιχήµατος, για άνοδο των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και για ισχυροποίηση του προέδρου του. Στις ευρωεκλογές θα γίνει το κρίσιµο «ταµείο».

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής