Χαρακόπουλος στη Βουλή: Μέτρα σε βάθος εικοσαετίας για τη στήριξη πληγέντων από σιδηροδρομικά δυστυχήματα
Κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους τους γεωπόνους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Την επέκταση σε βάθος εικοσαετίας των μέτρων για τα θύματα σιδηροδρομικών δυστυχημάτων, την επίλυση των ζητημάτων ασφαλούς διέλευσης των γραμμών εντός του αστικού ιστού της Λάρισας και την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των αποφοίτων Γεωπονικών Τμημάτων μετά τη συγχώνευση των ΤΕΙ με τα Πανεπιστήμια, ζήτησε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος από το βήμα της βουλής.
Ο Θεσσαλός πολιτικός, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης που περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των συγγενών των θυμάτων και των πληγέντων του πρόσφατου σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, επανήλθε στην ομιλία του στο τραγικό δυστύχημα που συνέβη σε αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση της οδού Κάρλας, την 1η Φεβρουαρίου του 2004 στη Λάρισα, αναφέροντας ότι η μόνη από τις τρεις αδελφές που επέζησε, δεν είχε από πλευράς του ΟΣΕ καμία «σοβαρή στήριξη, παρά μόνον ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό μετά από δικαστικό αγώνα του πατέρα του κοριτσιού. Επιπλέον, σε αίτημα του πατέρα, η ενήλικη πλέον κοπέλα να διοριστεί στον ΟΣΕ, η απάντηση του οργανισμού ήταν ψυχρά και γραφειοκρατικά αρνητική σε μια οικογένεια που ξεκληρίστηκε λόγω μιας αφύλακτης διάβασης. Ευελπιστώ», υπογράμμισε ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, «η ρύθμιση που αναμένεται την Μεγάλη Εβδομάδα για την επέκταση των μέτρων στήριξης των πληγέντων από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών να είναι σε βάθος εικοσαετίας, ανακουφίζοντας όλους όσοι βίωσαν τον πόνο τέτοιων ατυχημάτων».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «ένα μέτρο, που πρέπει να ληφθεί, και το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές είναι οι σιδηροδρομικές γραμμές να μη είναι εντός του αστικού ιστού όπου αυτό είναι εφικτό. Όπως συμβαίνει στη πόλη της Λάρισας. Είτε με την υπογειοποίησή τους είτε με την παράκαμψη της πόλης. Είχα και προσωπικά στο παρελθόν συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΣΕ για την δημιουργία ανισόπεδων διαβάσεων εκεί που περνά η γραμμή του τρένου, καθώς υπήρχαν προμελέτες. Τελικά προκρίθηκε η εκπόνηση νέας μελέτης, για τη βέλτιστη λύση, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που θα υποδείξει ποια από τις τρεις λύσεις είναι η ενδεδειγμένη. Επιτέλους, όμως, πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα, για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, να μην κινδυνεύουν άλλοι συμπολίτες μας από τη διέλευση των τραίνων μέσα στην πόλη».
Ο κυβερνητικός βουλευτής αναφέρθηκε και πάλι εκτενώς στο ζήτημα της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νεοσυσταθέντα γεωπονικά τμήματα. Όπως χαρακτηριστικά είπε «όλοι θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ προχώρησε στη συγχώνευση των Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς προεργασία και χωρίς καμία πρόνοια για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νέα Τμήματα. Σε λίγες μέρες επίκειται ορκωμοσία αποφοίτων και, ευτυχώς σήμερα, με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο λύνεται και αυτό το πρόβλημα. Όμως, όπως, επισημαίνουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και φοιτητές αυτών των τμημάτων -μεταξύ των οποίων και από τα νέα τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας- χρειάζεται επαναδιατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου 126 με ονομαστική αναφορά και των Τμημάτων Γεωπονίας Αγροτεχνολογίας, Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής, και Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής, της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπως ακριβώς ισχύει και για τα δύο παλαιότερα Τμήματα της Σχολής». Μάλιστα, κατέθεσε στα πρακτικά το σχετικό ομόφωνο ψήφισμα της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθώς και ανάλογο υπόμνημα του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με το οποίο ζητείται η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ως δασολόγων.
Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο πυρήνας του σημερινού νομοσχεδίου σχετίζεται με το ανείπωτο στην τραγικότητά του γεγονός του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, που συντάραξε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία πριν από ένα περίπου μήνα.
Πρόκειται για μέτρα που συνιστούν την ελάχιστη οφειλή εκ μέρους της Πολιτείας προς τους συγγενείς των θυμάτων και τους πληγέντες αυτής της καταστροφής. Μέτρα που βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των συγγενών όσων έφυγαν από τη ζωή.
Όμως ως οργανωμένη πολιτεία έχουμε χρέος τόσο σε επίπεδο συμβολικό όσο και πρακτικό να σταθούμε κοντά στους ανθρώπους που πάσχουν, στο βαθμό που είναι αυτό εφικτό.
Και επ’ αυτού θεωρώ ότι είναι λάθος να υπάρχει η οποιαδήποτε μεμψιμοιρία, ισοπεδωτική κριτική ή απαξίωση. Η κριτική ας στραφεί αλλού και όχι σ’ αυτό το σημείο.
Με αφορμή τα μέτρα στήριξης των συγγενών θυμάτων και των πληγέντων, θα ήθελα, να επανέλθω σε ένα θέμα, που έθιξα και στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή. Την ανάγκη δηλαδή οι ευνοϊκές διατάξεις που προβλέπονται για τους συγγενείς θυμάτων και πληγέντες από σιδηροδρομικά δυστυχήματα να επεκταθούν σε βάθος εικοσαετίας.
Έχουμε για παράδειγμα το τραγικό δυστύχημα σε αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση, την 1η Φεβρουαρίου του 2004, δυστυχώς και πάλι στη Λάρισα, στη σιδηροδρομική Γραμμή Λάρισας-Βόλου.
Τότε, ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε μια μητέρα με τις τρεις ανήλικες κόρες της συγκρούστηκε με αμαξοστοιχία. Το αποτέλεσμα ήταν μαζί με την μητέρα να χάσουν τη ζωή τους και οι δύο από τις τρεις κόρες, ηλικίας 15 και 8 ετών και να επιζήσει μόνον η τρίτη, τότε 14 ετών.
Το κορίτσι αυτό νοσηλεύθηκε στην εντατική μεγάλο διάστημα, αλλά η ταλαιπωρία του από τις κακώσεις που είχε υποστεί συνεχίστηκε ακόμη για χρόνια. Δυστυχώς, από πλευράς του
ΟΣΕ δεν υπήρξε καμία σοβαρή στήριξη, παρά μόνον ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό μετά από δικαστικό αγώνα του πατέρα του κοριτσιού.
Επιπλέον, σε αίτημα του πατέρα, η ενήλικη πλέον κοπέλα να διοριστεί στον ΟΣΕ, η απάντηση του οργανισμού ήταν ψυχρά και γραφειοκρατικά αρνητική σε μια οικογένεια που ξεκληρίστηκε λόγω μιας αφύλακτης διάβασης.
Ευελπιστώ η ρύθμιση που αναμένεται την Μεγάλη Εβδομάδα για την επέκταση των μέτρων στήριξης των πληγέντων από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών να είναι σε βάθος εικοσαετίας, ανακουφίζοντας όλους όσοι βίωσαν τον πόνο τέτοιων ατυχημάτων.
Με αφορμή το θλιβερό συμβάν των Τεμπών, που θα μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη μας, καλούμαστε να λάβουμε τα μέτρα που δεν θα επιτρέψουν την επανάληψή του.
Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το ανθρώπινο λάθος οδήγησε στην ολέθρια σύγκρουση, όμως αυτό επιτράπηκε από αδυναμίες στη λειτουργία του συστήματος των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα.
Αδυναμίες που όπως όλοι πληροφορηθήκαμε δημιουργήθηκαν σε βάθος χρόνου. Με ευθύνη της Πολιτείας που τις επέτρεψε να παγιωθούν.
Και πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, με τη δέουσα σοβαρότητα και το αίσθημα ευθύνης που επιβάλλεται και από την τραγικότητα όσων συνέβησαν την αποφράδα ημέρα της 28ης Φεβρουαρίου.
Μακριά από λαϊκισμούς και τοξικότητες, εντασσόμενες μοιραία και στην προεκλογική μάχη. Δεν είναι αυτό το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε στην κοινωνία.
Και ένα μέτρο, που πρέπει να ληφθεί, και το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές είναι οι σιδηροδρομικές γραμμές να μη είναι εντός του αστικού ιστού όπου αυτό είναι εφικτό.
Όπως συμβαίνει στη πόλη της Λάρισας. Είτε με την υπογειοποίησή τους είτε με την παράκαμψη της πόλης. Είχα και προσωπικά στο παρελθόν συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΣΕ για την δημιουργία ανισόπεδων διαβάσεων εκεί που περνά η γραμμή του τρένου, καθώς υπήρχαν προμελέτες.
Τελικά προκρίθηκε η εκπόνηση νέας μελέτης, για τη βέλτιστη λύση, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που θα υποδείξει ποια από τις τρεις λύσεις είναι η ενδεδειγμένη.
Επιτέλους, όμως, πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα, για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, να μην κινδυνεύουν άλλοι συμπολίτες μας από τη διέλευση των τραίνων μέσα στην πόλη.
Τέλος, κ. πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ζήτημα για το οποίο έχω ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο, και έχω αναφερθεί και πάλι από το βήμα της Βουλής.
Μιλώ για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νεοσυσταθέντα γεωπονικά τμήματα.
Όπως όλοι θυμόμαστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ προχώρησε στη συγχώνευση των Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς προεργασία και χωρίς καμία πρόνοια για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νέα Τμήματα.
Σε λίγες μέρες επίκειται ορκωμοσία αποφοίτων και, ευτυχώς σήμερα, με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο λύνεται και αυτό το πρόβλημα.
Όμως, όπως, επισημαίνουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και φοιτητές αυτών των τμημάτων -μεταξύ των οποίων και από τα νέα τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-χρειάζεται επαναδιατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου 126 με ονομαστική αναφορά και των Τμημάτων Γεωπονίας Αγροτεχνολογίας, Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής, και Επιστήμης
Τροφίμων και Διατροφής, της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπως ακριβώς ισχύει και για τα δύο παλαιότερα Τμήματα της Σχολής.
Καταθέτω στα πρακτικά το ομόφωνο ψήφισμα της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Επιπλέον, με ανάλογο υπόμνημα του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ζητείται η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ως δασολόγων.
Καταθέτω τη σχετική επιστολή.
Νομίζω ότι η επαναδιατύπωση είναι αναγκαία ώστε να μην παραμείνει καμία ασάφεια, που προκαλεί ανασφάλεια και καχυποψία. Οι φοιτητές δικαιούνται να είναι σίγουροι για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Ο Θεσσαλός πολιτικός, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης που περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των συγγενών των θυμάτων και των πληγέντων του πρόσφατου σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, επανήλθε στην ομιλία του στο τραγικό δυστύχημα που συνέβη σε αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση της οδού Κάρλας, την 1η Φεβρουαρίου του 2004 στη Λάρισα, αναφέροντας ότι η μόνη από τις τρεις αδελφές που επέζησε, δεν είχε από πλευράς του ΟΣΕ καμία «σοβαρή στήριξη, παρά μόνον ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό μετά από δικαστικό αγώνα του πατέρα του κοριτσιού. Επιπλέον, σε αίτημα του πατέρα, η ενήλικη πλέον κοπέλα να διοριστεί στον ΟΣΕ, η απάντηση του οργανισμού ήταν ψυχρά και γραφειοκρατικά αρνητική σε μια οικογένεια που ξεκληρίστηκε λόγω μιας αφύλακτης διάβασης. Ευελπιστώ», υπογράμμισε ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, «η ρύθμιση που αναμένεται την Μεγάλη Εβδομάδα για την επέκταση των μέτρων στήριξης των πληγέντων από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών να είναι σε βάθος εικοσαετίας, ανακουφίζοντας όλους όσοι βίωσαν τον πόνο τέτοιων ατυχημάτων».
Μελέτη ΑΠΘ για γραμμές στη Λάρισα
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «ένα μέτρο, που πρέπει να ληφθεί, και το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές είναι οι σιδηροδρομικές γραμμές να μη είναι εντός του αστικού ιστού όπου αυτό είναι εφικτό. Όπως συμβαίνει στη πόλη της Λάρισας. Είτε με την υπογειοποίησή τους είτε με την παράκαμψη της πόλης. Είχα και προσωπικά στο παρελθόν συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΣΕ για την δημιουργία ανισόπεδων διαβάσεων εκεί που περνά η γραμμή του τρένου, καθώς υπήρχαν προμελέτες. Τελικά προκρίθηκε η εκπόνηση νέας μελέτης, για τη βέλτιστη λύση, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που θα υποδείξει ποια από τις τρεις λύσεις είναι η ενδεδειγμένη. Επιτέλους, όμως, πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα, για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, να μην κινδυνεύουν άλλοι συμπολίτες μας από τη διέλευση των τραίνων μέσα στην πόλη».
Επαγγελματικά δικαιώματα γεωπόνων
Ο κυβερνητικός βουλευτής αναφέρθηκε και πάλι εκτενώς στο ζήτημα της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νεοσυσταθέντα γεωπονικά τμήματα. Όπως χαρακτηριστικά είπε «όλοι θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ προχώρησε στη συγχώνευση των Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς προεργασία και χωρίς καμία πρόνοια για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νέα Τμήματα. Σε λίγες μέρες επίκειται ορκωμοσία αποφοίτων και, ευτυχώς σήμερα, με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο λύνεται και αυτό το πρόβλημα. Όμως, όπως, επισημαίνουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και φοιτητές αυτών των τμημάτων -μεταξύ των οποίων και από τα νέα τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας- χρειάζεται επαναδιατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου 126 με ονομαστική αναφορά και των Τμημάτων Γεωπονίας Αγροτεχνολογίας, Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής, και Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής, της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπως ακριβώς ισχύει και για τα δύο παλαιότερα Τμήματα της Σχολής». Μάλιστα, κατέθεσε στα πρακτικά το σχετικό ομόφωνο ψήφισμα της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθώς και ανάλογο υπόμνημα του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με το οποίο ζητείται η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ως δασολόγων.
Η ομιλία του βουλευτή Λάρισας Μάξιμου Χαρακόπουλου
Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο πυρήνας του σημερινού νομοσχεδίου σχετίζεται με το ανείπωτο στην τραγικότητά του γεγονός του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, που συντάραξε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία πριν από ένα περίπου μήνα.
Πρόκειται για μέτρα που συνιστούν την ελάχιστη οφειλή εκ μέρους της Πολιτείας προς τους συγγενείς των θυμάτων και τους πληγέντες αυτής της καταστροφής. Μέτρα που βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των συγγενών όσων έφυγαν από τη ζωή.
Όμως ως οργανωμένη πολιτεία έχουμε χρέος τόσο σε επίπεδο συμβολικό όσο και πρακτικό να σταθούμε κοντά στους ανθρώπους που πάσχουν, στο βαθμό που είναι αυτό εφικτό.
Και επ’ αυτού θεωρώ ότι είναι λάθος να υπάρχει η οποιαδήποτε μεμψιμοιρία, ισοπεδωτική κριτική ή απαξίωση. Η κριτική ας στραφεί αλλού και όχι σ’ αυτό το σημείο.
Με αφορμή τα μέτρα στήριξης των συγγενών θυμάτων και των πληγέντων, θα ήθελα, να επανέλθω σε ένα θέμα, που έθιξα και στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή. Την ανάγκη δηλαδή οι ευνοϊκές διατάξεις που προβλέπονται για τους συγγενείς θυμάτων και πληγέντες από σιδηροδρομικά δυστυχήματα να επεκταθούν σε βάθος εικοσαετίας.
Έχουμε για παράδειγμα το τραγικό δυστύχημα σε αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση, την 1η Φεβρουαρίου του 2004, δυστυχώς και πάλι στη Λάρισα, στη σιδηροδρομική Γραμμή Λάρισας-Βόλου.
Τότε, ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε μια μητέρα με τις τρεις ανήλικες κόρες της συγκρούστηκε με αμαξοστοιχία. Το αποτέλεσμα ήταν μαζί με την μητέρα να χάσουν τη ζωή τους και οι δύο από τις τρεις κόρες, ηλικίας 15 και 8 ετών και να επιζήσει μόνον η τρίτη, τότε 14 ετών.
Το κορίτσι αυτό νοσηλεύθηκε στην εντατική μεγάλο διάστημα, αλλά η ταλαιπωρία του από τις κακώσεις που είχε υποστεί συνεχίστηκε ακόμη για χρόνια. Δυστυχώς, από πλευράς του
ΟΣΕ δεν υπήρξε καμία σοβαρή στήριξη, παρά μόνον ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό μετά από δικαστικό αγώνα του πατέρα του κοριτσιού.
Επιπλέον, σε αίτημα του πατέρα, η ενήλικη πλέον κοπέλα να διοριστεί στον ΟΣΕ, η απάντηση του οργανισμού ήταν ψυχρά και γραφειοκρατικά αρνητική σε μια οικογένεια που ξεκληρίστηκε λόγω μιας αφύλακτης διάβασης.
Ευελπιστώ η ρύθμιση που αναμένεται την Μεγάλη Εβδομάδα για την επέκταση των μέτρων στήριξης των πληγέντων από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών να είναι σε βάθος εικοσαετίας, ανακουφίζοντας όλους όσοι βίωσαν τον πόνο τέτοιων ατυχημάτων.
Με αφορμή το θλιβερό συμβάν των Τεμπών, που θα μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη μας, καλούμαστε να λάβουμε τα μέτρα που δεν θα επιτρέψουν την επανάληψή του.
Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το ανθρώπινο λάθος οδήγησε στην ολέθρια σύγκρουση, όμως αυτό επιτράπηκε από αδυναμίες στη λειτουργία του συστήματος των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα.
Αδυναμίες που όπως όλοι πληροφορηθήκαμε δημιουργήθηκαν σε βάθος χρόνου. Με ευθύνη της Πολιτείας που τις επέτρεψε να παγιωθούν.
Και πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, με τη δέουσα σοβαρότητα και το αίσθημα ευθύνης που επιβάλλεται και από την τραγικότητα όσων συνέβησαν την αποφράδα ημέρα της 28ης Φεβρουαρίου.
Μακριά από λαϊκισμούς και τοξικότητες, εντασσόμενες μοιραία και στην προεκλογική μάχη. Δεν είναι αυτό το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε στην κοινωνία.
Και ένα μέτρο, που πρέπει να ληφθεί, και το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές είναι οι σιδηροδρομικές γραμμές να μη είναι εντός του αστικού ιστού όπου αυτό είναι εφικτό.
Όπως συμβαίνει στη πόλη της Λάρισας. Είτε με την υπογειοποίησή τους είτε με την παράκαμψη της πόλης. Είχα και προσωπικά στο παρελθόν συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΣΕ για την δημιουργία ανισόπεδων διαβάσεων εκεί που περνά η γραμμή του τρένου, καθώς υπήρχαν προμελέτες.
Τελικά προκρίθηκε η εκπόνηση νέας μελέτης, για τη βέλτιστη λύση, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που θα υποδείξει ποια από τις τρεις λύσεις είναι η ενδεδειγμένη.
Επιτέλους, όμως, πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα, για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, να μην κινδυνεύουν άλλοι συμπολίτες μας από τη διέλευση των τραίνων μέσα στην πόλη.
Τέλος, κ. πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ζήτημα για το οποίο έχω ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο, και έχω αναφερθεί και πάλι από το βήμα της Βουλής.
Μιλώ για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νεοσυσταθέντα γεωπονικά τμήματα.
Όπως όλοι θυμόμαστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ προχώρησε στη συγχώνευση των Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς προεργασία και χωρίς καμία πρόνοια για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων από τα νέα Τμήματα.
Σε λίγες μέρες επίκειται ορκωμοσία αποφοίτων και, ευτυχώς σήμερα, με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο λύνεται και αυτό το πρόβλημα.
Όμως, όπως, επισημαίνουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και φοιτητές αυτών των τμημάτων -μεταξύ των οποίων και από τα νέα τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-χρειάζεται επαναδιατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου 126 με ονομαστική αναφορά και των Τμημάτων Γεωπονίας Αγροτεχνολογίας, Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής, και Επιστήμης
Τροφίμων και Διατροφής, της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπως ακριβώς ισχύει και για τα δύο παλαιότερα Τμήματα της Σχολής.
Καταθέτω στα πρακτικά το ομόφωνο ψήφισμα της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Επιπλέον, με ανάλογο υπόμνημα του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ζητείται η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ως δασολόγων.
Καταθέτω τη σχετική επιστολή.
Νομίζω ότι η επαναδιατύπωση είναι αναγκαία ώστε να μην παραμείνει καμία ασάφεια, που προκαλεί ανασφάλεια και καχυποψία. Οι φοιτητές δικαιούνται να είναι σίγουροι για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
