«Σύννεφα» στο ΠΑΣΟΚ: Οι χειρισμοί του Ανδρουλάκη στην υπόθεση της Καϊλή και η προσπάθειά του να «χρεώσει» τη δράση της στη ΝΔ έχουν προκαλέσει τριγμούς
Από το περιβάλλον του προέδρου διαμηνύεται πως «η αυτόνομη πορεία του κόμματος είναι αδιαπραγμάτευτη»
Γιωργος Κατσιγιαννης
Στη δίνη μιας άνευ προηγουμένου εσωστρέφειας στροβιλίζεται το ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την άστοχη διαχείριση εκ μέρους του Νίκου Ανδρουλάκη της υπόθεσης της ευρωβουλευτού Εύας Καϊλή.
Κι αυτό γιατί μέσα από την απροκάλυπτη προσπάθειά του να χρεώσει τη δράση της στη Νέα Δημοκρατία έδειξε σαν να θέλει να κατοχυρώσει ένα πολιτικό άλλοθι για το ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα να βρει έξοδο διαφυγής μέσα από έναν πολιτικό αρραβώνα του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα σενάριο που «ψήνεται» εδώ και καιρό στο παρασκήνιο από πρόσωπα και των δύο κομμάτων στο όνομα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Αν και από το περιβάλλον του Ν. Ανδρουλάκη διαμηνύεται πως «η αυτόνομη πορεία του κόμματος είναι αδιαπραγμάτευτη και το ΠΑΣΟΚ κρατά ίσες αποστάσεις από ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.», εντούτοις η σχετική διαβεβαίωση, που θυμίζει τη φράση «Δεν είναι αυτό που νομίζετε», έρχεται μετά την ένταση που προκάλεσε η τοποθέτηση του ιδίου στην Κ.Ε. του κόμματος, όπου μεταξύ άλλων ζητούσε «να στείλουμε τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση, καθώς έχουμε χρέος για μια προοδευτική διακυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή».
Μάλιστα, στενοί συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, συνδέοντας την αναφορά αυτή του Ν. Ανδρουλάκη με την υπόθεση της Ε. Καϊλή, την οποία αποκήρυξε ως «Δούρειο ίππο» της Νέας Δημοκρατίας, σημείωναν πως με τη στάση του αυτή ευνοεί την αποκατάσταση των σχέσεων ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, ο Ν. Ανδρουλάκης με τις αναφορές που έκανε για την περίπτωση της Ε. Καϊλή αποκαθήλωσε το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο εντός του ΠΑΣΟΚ, που είχε αρχίσει να υφίσταται πλήγματα και με αιχμή την υπόθεση των υποκλοπών. Δεν είναι τυχαίο πως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο Αλ. Τσίπρας εν μέρει υιοθέτησαν τον ισχυρισμό του Ν. Ανδρουλάκη πως η Ε. Καϊλή δρούσε ως «Δούρειος ίππος» της Νέας Δημοκρατίας, ενώ παράλληλα κράτησαν «χαμηλούς τόνους» και δεν εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική «περιπέτεια» του Ν. Ανδρουλάκη ως μια υπόθεση «διαφθοράς» που βαραίνει τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ.
Με βάση τα παραπάνω, το στοίχημα για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ είναι πώς θα καταφέρει στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές να μη μεταβληθεί το κόμμα σε «ένα πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι» κατά πώς λέει το γνωστό τραγούδι. Διότι, εκτός από τους «χτίστες» της προοδευτικής διακυβέρνησης που υπάρχουν εντός του ΠΑΣΟΚ, καλείται να αντιμετωπίσει και τους «γκρεμιστές» ενός τέτοιου σεναρίου, οι οποίοι δεν αποτελούν αμελητέα κοινότητα στο εσωτερικό του κόμματος. Και αυτό γιατί δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν το επονομαζόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο είναι διατεθειμένα, παραμονές εκλογών, να θεωρηθούν «παρακολούθημα» της Ν.Δ., σύμφωνα με τους «τακτικισμούς πανικού» του Ανδρουλάκη.
*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 23 Δεκεμβρίου 2022.
Κι αυτό γιατί μέσα από την απροκάλυπτη προσπάθειά του να χρεώσει τη δράση της στη Νέα Δημοκρατία έδειξε σαν να θέλει να κατοχυρώσει ένα πολιτικό άλλοθι για το ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα να βρει έξοδο διαφυγής μέσα από έναν πολιτικό αρραβώνα του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα σενάριο που «ψήνεται» εδώ και καιρό στο παρασκήνιο από πρόσωπα και των δύο κομμάτων στο όνομα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Αν και από το περιβάλλον του Ν. Ανδρουλάκη διαμηνύεται πως «η αυτόνομη πορεία του κόμματος είναι αδιαπραγμάτευτη και το ΠΑΣΟΚ κρατά ίσες αποστάσεις από ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.», εντούτοις η σχετική διαβεβαίωση, που θυμίζει τη φράση «Δεν είναι αυτό που νομίζετε», έρχεται μετά την ένταση που προκάλεσε η τοποθέτηση του ιδίου στην Κ.Ε. του κόμματος, όπου μεταξύ άλλων ζητούσε «να στείλουμε τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση, καθώς έχουμε χρέος για μια προοδευτική διακυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή».
«Ομολογία»
Τη θέση του αυτή δεν την εξέλαβαν μόνο στο Μέγαρο Μαξίμου ως «κλείσιμο του ματιού» στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που το επεσήμανε ο Κ. Μητσοτάκης στη Βουλή, κάνοντας λόγο για «σοσιαλ-Καμμένους», αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ εισέπραξαν ως «ομολογία πίστεως» στην προοδευτική διακυβέρνηση, αναγνωρίζοντας πως έπειτα από αρκετό καιρό ο Ν. Ανδρουλάκης προχώρησε σε ένα γενναίο βήμα προσχώρησης στο «αντι-δεξιό» μέτωπο.Μάλιστα, στενοί συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, συνδέοντας την αναφορά αυτή του Ν. Ανδρουλάκη με την υπόθεση της Ε. Καϊλή, την οποία αποκήρυξε ως «Δούρειο ίππο» της Νέας Δημοκρατίας, σημείωναν πως με τη στάση του αυτή ευνοεί την αποκατάσταση των σχέσεων ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, ο Ν. Ανδρουλάκης με τις αναφορές που έκανε για την περίπτωση της Ε. Καϊλή αποκαθήλωσε το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο εντός του ΠΑΣΟΚ, που είχε αρχίσει να υφίσταται πλήγματα και με αιχμή την υπόθεση των υποκλοπών. Δεν είναι τυχαίο πως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο Αλ. Τσίπρας εν μέρει υιοθέτησαν τον ισχυρισμό του Ν. Ανδρουλάκη πως η Ε. Καϊλή δρούσε ως «Δούρειος ίππος» της Νέας Δημοκρατίας, ενώ παράλληλα κράτησαν «χαμηλούς τόνους» και δεν εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική «περιπέτεια» του Ν. Ανδρουλάκη ως μια υπόθεση «διαφθοράς» που βαραίνει τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ.
«Για την επιείκεια»
Σε αντίθεση, δηλαδή, με ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, όταν «κανονιοβολούσε» συλλήβδην εναντίον του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου και των στελεχών του. «Ο Ν. Ανδρουλάκης φάνηκε πως, για να εξασφαλίσει την επιείκεια του Αλ. Τσίπρα στο σκάνδαλο διαφθοράς που χτύπησε την πόρτα του με την περίπτωση της Ε. Καϊλή, πρόσφερε ως αντάλλαγμα τη δήλωση ετοιμότητάς του να συνδράμει στη συγκρότηση προοδευτικής διακυβέρνησης». Η ερμηνεία αυτή αποκτά χαρακτήρα δεσπόζουσας ανάλυσης στις εσωκομματικές συζητήσεις, κυρίως των στελεχών εκείνων που δεν θέλουν καμία απολύτως επαφή του ΠΑΣΟΚ με τον Αλ. Τσίπρα και την ηγετική του ομάδα, γεγονός που καταδεικνύει την γκρίνια που εκδηλώνεται στους κόλπους του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος.Οι συζητήσεις
Συγκεκριμένα, διαπιστώνουν και μια ευθυνόφοβη στάση του Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος, για να μην ανοίξει μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ για την Ε. Καϊλή, επιλέγει την οδό ενός ιδιότυπου συμβιβασμού με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να αποφύγει την κριτική προς το πρόσωπό του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.Με βάση τα παραπάνω, το στοίχημα για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ είναι πώς θα καταφέρει στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές να μη μεταβληθεί το κόμμα σε «ένα πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι» κατά πώς λέει το γνωστό τραγούδι. Διότι, εκτός από τους «χτίστες» της προοδευτικής διακυβέρνησης που υπάρχουν εντός του ΠΑΣΟΚ, καλείται να αντιμετωπίσει και τους «γκρεμιστές» ενός τέτοιου σεναρίου, οι οποίοι δεν αποτελούν αμελητέα κοινότητα στο εσωτερικό του κόμματος. Και αυτό γιατί δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν το επονομαζόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο είναι διατεθειμένα, παραμονές εκλογών, να θεωρηθούν «παρακολούθημα» της Ν.Δ., σύμφωνα με τους «τακτικισμούς πανικού» του Ανδρουλάκη.
«Ουρά»
Από την άλλη, τα στελέχη του αντιδεξιού μετώπου στο ΠΑΣΟΚ δεν δέχονται να βρεθούν χωρίς όρους ως «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ. Το «μείγμα» δείχνει εκρηκτικό για τον επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, που σε μια τέτοια ταραχώδη διαδικασία μπροστά στις κάλπες μπορεί να καταλήξει αυτός «Δούρειος Ιππος» για το Κίνημα.*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 23 Δεκεμβρίου 2022.
