«Ο παλιός είναι αλλιώς». Ο ένας το λέει µέσω τρίτων, ο άλλος το δείχνει µε τις συχνότερες πλέον παρεµβάσεις του, ενώ και οι δύο προσδοκούν την επιστροφή τους είτε ως «σωτήρια λύση» είτε ως υπερκοµµατική επιλογή. Η απλή αναλογική αποτελεί για τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραµανλή και Αντώνη Σαµαρά µοναδική ευκαιρία επανόδου τους στην κεντρική πολιτική σκηνή, ιδίως τώρα µε τόσα διακεκαυµένα ζητήµατα, όπως τα Ελληνοτουρκικά, οι υποκλοπές, η ενεργειακή αβεβαιότητα και ο πόλεµος.

Εκτιµούν ότι ενδεχοµένως οι κάλπες δεν θα αναδείξουν αυτοδύναµο νικητή και ότι σε µια τέτοια περίπτωση θα απαιτηθεί πολιτική συνεργασία, τουλάχιστον έως τις ευρωεκλογές του 2024. Αµφότεροι τους τελευταίους µήνες σταµάτησαν να εµφανίζονται στα συλλογικά όργανα, παρά µόνο µία φορά στη ∆ιεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, όπου µετά την οµιλία του πρωθυπουργού, Κυρ. Μητσοτάκη, οι δυο τους συνέφαγαν, φροντίζοντας µάλιστα να δηµοσιοποιήσουν τη βραδινή τους έξοδο.

 ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Ο Κ. Καραµανλής, ο οποίος αύριο «ανεβαίνει» στη Λάρισα, στη βιβλιοπαρουσίαση κι άλλων «απόρρητων φακέλων» του από τον δηµοσιογράφο Μ. Κοττάκη, συνοµιλεί καθηµερινά µε πολλούς βουλευτές - µεταξύ αυτών µε την Ντ. Μπακογιάννη. Εχει χάσει κάποια κιλά, όπως έκανε και στο παρελθόν, όταν, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης ή ως πρωθυπουργός, ετοιµαζόταν για εκλογές.

Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν αποκοµίζουν την εντύπωση ότι θέλει να συνεχίσει την κοινοβουλευτική του θητεία, που χρονολογείται αδιαλείπτως από το 1989, και από το 2009 έχει µπει στον... αυτόµατο πιλότο. Εστιάζει την προσοχή του στην Τουρκία, θεωρώντας ότι όσο πλησιάζουν οι κάλπες του Ιουνίου στη γείτονα τόσο θα εντείνεται η προκλητικότητα από πλευράς Ερντογάν. Και µάλιστα κρούει «κώδωνα κινδύνου», βασιζόµενος στο όχι και τόσο µακρινό παρελθόν, όταν, το καλοκαίρι του 1974, ο διεθνής παράγοντας και το καθεστώς Ιωαννίδη υποτίµησαν τους Τούρκους, µε συνέπεια τον τεµαχισµό της µαρτυρικής νήσου.

Πριν από λίγο καιρό, στα Ανώγεια της Κρήτης, όπου παρέστη και µίλησε στην επέτειο των 10 ετών από τον θάνατο του Ι. Κεφαλογιάννη, απάντησε στους επικριτές της δήθεν «σχολής της ακινησίας» ότι είναι προτιµότερη η ακινησία που διατηρεί το status quo υπέρ της χώρας παρά µια κινητικότητα που εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώµατα. Θύµισε το Σχέδιο Ανάν, που, αν δεν είχε αποτραπεί, θα είχε µετατρέψει την Κύπρο σε δορυφόρο της Τουρκίας. Για τις δε υποκλοπές έχει ξεκαθαρίσει ότι «σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται µόνο εφόσον αποσαφηνιστούν πλήρως. Το θέµα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό, που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να µείνουν σκιές ιοβόλες για τη δηµοκρατική οµαλότητα. Φως λοιπόν! Απλετο φως!».

Το… ενδοπαραταξιακό µήνυµά του, εξάλλου, ήταν επίσης σαφές: «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά (σ.σ.: της επισύνδεσης στο τηλέφωνο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., Ν. Ανδρουλάκη) από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι, εκτός από αντιδηµοκρατικό και παράνοµο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο». Κατά πάγια τακτική, προτιµά να ακούει τους συνοµιλητές του, αποφεύγει τους πικρόχολους σχολιασµούς, ακόµα και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, και επίσης αφήνει πολλούς να πιστεύουν ότι αποτελούν µέρος ενός «κλειστού κύκλου».

 ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ

Από την πλευρά του, ο Αντώνης Σαµαράς ετοιµάζει ηχηρή τοποθέτηση στις 7 ∆εκεµβρίου σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας, µε αφορµή τα εγκαίνια του οµώνυµου ιδρύµατός του. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις ότι παρακολουθούνταν ο ίδιος και στενοί συνεργάτες του από κακόβουλα λογισµικά πιθανόν να µην τον εξέπληξαν και αποφάσισε να παρατείνει την... αφωνία του για µερικές εβδοµάδες ακόµα, έως ότου δηµοσιοποιηθούν και άλλα ονόµατα παρακολουθούµενων. Σε κάθε περίπτωση, η στάση του χαρακτηρίζεται απρόβλεπτη σε τέτοια θέµατα.

Η µικρή οµάδα βουλευτών γύρω του θεωρείται συµπαγής και υιοθετεί πλήρως τη ρητορική του, ότι δηλαδή «η επαναφορά στη διακυβέρνηση του τόπου µπορεί να γίνει µόνο µέσα από το εκλογικό σώµα», όπως συνέβη πρόσφατα µε την επιστροφή του 73χρονου Μπέντζαµιν Νετανιάχου στην κυβέρνηση του Ισραήλ, του 85χρονου Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και πιο πριν του Μπόικο Μπόρισοφ στη Βουλγαρία. «Ενας πρώην», λέει ο στενότερος συνεργάτης του, «επιστρέφει πιο σοφός και πιο υπερβατικός. Εχει µεγαλύτερο κύρος και αξιοπιστία απέναντι σε φίλους και εχθρούς». Κι αν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο το ακροατήριό του είναι επιλεγµένο, σε κοµµατικό-στελεχιακό διευρύνεται και ανανεώνεται. 

Τέλος, στα εθνικά η «σκληρή γραµµή» έναντι της Τουρκίας σκλήρυνε περισσότερο όταν στις 5 Νοεµβρίου, σε πάνελ στην Κύπρο, δήλωσε: «∆εν πρόκειται, πλέον, για διάλογο ανάµεσα σε δύο κράτη που έχουν διαφορές και είναι φυσικό να τα συζητάνε και να τα βρίσκουν µεταξύ τους - ή αλλιώς να τα πηγαίνουν σε “διαιτησία”. Τώρα µοιάζει περισσότερο... “διάλογος µε πειρατή”, που προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεσή µας για να µας αρπάξει τα πάντα! Τέτοια συναίνεση δεν θα δώσει ποτέ ελληνική κυβέρνηση! Γιατί “διάλογο” µε πειρατή δεν κάνε ι κανείς».

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ