Σχοινάς: Ιστορικός επιταχυντής ο πόλεμος για την κοινή Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα
Εξέφρασε την εκτίμηση ότι δεν θα ζήσουμε το «χειρότερο σενάριο» και η ρωσική εισβολή δεν θα ξεπεράσει τα σύνορα της Ουκρανίας και δεν θα επιμολύνει την αρχιτεκτονική ασφάλειας σε ευρωπαϊκό ή νατοϊκό επίπεδο
Την εκτίμηση ότι δεν θα ζήσουμε το «χειρότερο σενάριο» και η ρωσική εισβολή δεν θα ξεπεράσει τα σύνορα της Ουκρανίας και θα επιμολύνει την αρχιτεκτονική ασφάλειας σε ευρωπαϊκό ή νατοϊκό επίπεδο, καθώς «και το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη είναι απόλυτες ομπρέλες προστασίας», εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, Μαργαρίτης Σχοινάς, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8
«Το χειρότερο θα ήταν η παγιοποίηση των πολεμικών επιχειρήσεων σε βάθος χρόνου, η λογική ενός μακροχρόνιου πολέμου που θα μετακυλήσει σε βάθος χρόνου όλες τις αρνητικές συνέπειες που ζούμε και το ενδεχόμενο να αργήσει να έρθει μια συμφωνημένη λύση για το μέλλον της Ουκρανίας. Όσο το γρηγορότερο, τόσο το καλύτερο, τόνισε.
Σύμφωνα με τον ίδιον, δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν στις Βρυξέλλες, αλλά είναι εξαιρετικά πιθανή. «Ίσως η πιο άμεση συνέπεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι η δημιουργία αυτού του αρραγούς μετώπου στην Ευρώπη και των 27 κρατών-μελών χωρίς καμία διαφωνία, χωρίς καμία “χαραμάδα” αμφισβήτησης για την αξία της κοινής δράσης. Αυτό ήταν κάτι πρωτοφανές, είμαι πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική, δεν θυμάμαι ανάλογη περίπτωση. Δημιουργείται σιγά-σιγά κάτι που δεν είχαμε ποτέ στην Ευρώπη, μια ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ένας ευρωπαϊκός δημόσιος χώρος, ο οποίος έχει σταθεί ανεπιφύλακτα στο πλευρό της Ουκρανίας και νομίζω ότι είναι ίσως η πιο ελπιδοφόρα εξέλιξη για το μέλλον», επισήμανε.
Ερωτηθείς εάν αυτό το αρραγές μέτωπο θα μας μείνει “κληρονομιά” και μετά τη λήξη του πολέμου, αντέτεινε ότι ο ίδιος φόβος υπήρχε στην αντίστοιχη στιγμή της ευρωπαϊκής διαχείρισης της πανδημίας. «Και εκεί όταν η Ευρώπη προχώρησε αποφασιστικά στη μαζική αγορά εμβολίων, στη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης και στην έκδοση κοινού πιστοποιητικού, και εκεί είχαμε την έγνοια αν αυτή η ενότητα των Ευρωπαίων θα μείνει και στον μετα-πανδημικό ορίζοντα. Φαίνεται ότι όχι μόνο έμεινε, αλλά ήταν και η “μαγιά” για αυτή τη νέα επίδειξη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στο Ουκρανικό. Πιστεύω ότι, όπως είπε σωστά ο πρωθυπουργός, η Ευρώπη έχει “ενηλικιωθεί βιαίως”, δηλαδή πέρασε τον “Ρουβίκωνα της ωριμότητας” μέσα από αυτές τις μεγάλες κρίσεις. Πιστεύω ότι όντως σφυρηλατεί σιγά-σιγά αυτή την ενότητα της δράσης, όχι πια την Ευρώπη της ανάλυσης και της ομφαλοσκόπησης, του τι πρέπει να κάνουμε, αλλά μιας Ευρώπης που δρα στο πεδίο. Και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο, πολύ παρήγορο», εξήγησε.
Αναφορικά με την κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ, σημείωσε ότι αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο, δηλαδή στο βιβλίο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, υπάρχουν ακόμα δυο κεφάλαια που δεν έχουν γραφτεί. «Το ένα είναι η κοινή φορολογική πολιτική και το άλλο είναι η κοινή πολιτική για την Άμυνα και τις Εξωτερικές σχέσεις. Και σε αυτά τα δυο τελευταία οχυρά υπάρχουν ακόμη αντιστάσεις, βέτο, αρνησικυρία, δεν έχουμε τα αντανακλαστικά μιας ενιαίας κοινοτικής δράσης. Η βίαιη ενηλικίωση της Ευρώπης δρα και ως ιστορικός επιταχυντής για να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πρόσφατη άτυπη Σύνοδο των Βερσαλλιών, αυτές οι συζητήσεις ήταν στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων των ηγετών της Ευρώπης. Κοιτάξτε τον κόσμο γύρω μας, γύρω-γύρω από την Ευρώπη υπάρχει ένας ωκεανός αβεβαιότητας και ανασφάλειας που πιέζει τους Ευρωπαίους για συναντίληψη και κοινή δράση. Τα επόμενα χρόνια αυτός ο ιστορικός επιταχυντής θα δώσει αποτελέσματα και σε αυτό το πεδίο», ανέφερε.
Ιστορικός επιταχυντής ο πόλεμος για την κοινή Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα
Αναφορικά με την κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ, σημείωσε ότι αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο, δηλαδή στο βιβλίο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, υπάρχουν ακόμα δυο κεφάλαια που δεν έχουν γραφτεί. «Το ένα είναι η κοινή φορολογική πολιτική και το άλλο είναι η κοινή πολιτική για την Άμυνα και τις Εξωτερικές σχέσεις. Και σε αυτά τα δυο τελευταία οχυρά υπάρχουν ακόμη αντιστάσεις, βέτο, αρνησικυρία, δεν έχουμε τα αντανακλαστικά μιας ενιαίας κοινοτικής δράσης. Η βίαιη ενηλικίωση της Ευρώπης δρα και ως ιστορικός επιταχυντής για να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πρόσφατη άτυπη Σύνοδο των Βερσαλλιών, αυτές οι συζητήσεις ήταν στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων των ηγετών της Ευρώπης. Κοιτάξτε τον κόσμο γύρω μας, γύρω-γύρω από την Ευρώπη υπάρχει ένας ωκεανός αβεβαιότητας και ανασφάλειας που πιέζει τους Ευρωπαίους για συναντίληψη και κοινή δράση. Τα επόμενα χρόνια αυτός ο ιστορικός επιταχυντής θα δώσει αποτελέσματα και σε αυτό το πεδίο», ανέφερε.
«Το χειρότερο θα ήταν η παγιοποίηση των πολεμικών επιχειρήσεων σε βάθος χρόνου, η λογική ενός μακροχρόνιου πολέμου που θα μετακυλήσει σε βάθος χρόνου όλες τις αρνητικές συνέπειες που ζούμε και το ενδεχόμενο να αργήσει να έρθει μια συμφωνημένη λύση για το μέλλον της Ουκρανίας. Όσο το γρηγορότερο, τόσο το καλύτερο, τόνισε.
Σύμφωνα με τον ίδιον, δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν στις Βρυξέλλες, αλλά είναι εξαιρετικά πιθανή. «Ίσως η πιο άμεση συνέπεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι η δημιουργία αυτού του αρραγούς μετώπου στην Ευρώπη και των 27 κρατών-μελών χωρίς καμία διαφωνία, χωρίς καμία “χαραμάδα” αμφισβήτησης για την αξία της κοινής δράσης. Αυτό ήταν κάτι πρωτοφανές, είμαι πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική, δεν θυμάμαι ανάλογη περίπτωση. Δημιουργείται σιγά-σιγά κάτι που δεν είχαμε ποτέ στην Ευρώπη, μια ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ένας ευρωπαϊκός δημόσιος χώρος, ο οποίος έχει σταθεί ανεπιφύλακτα στο πλευρό της Ουκρανίας και νομίζω ότι είναι ίσως η πιο ελπιδοφόρα εξέλιξη για το μέλλον», επισήμανε.
Ερωτηθείς εάν αυτό το αρραγές μέτωπο θα μας μείνει “κληρονομιά” και μετά τη λήξη του πολέμου, αντέτεινε ότι ο ίδιος φόβος υπήρχε στην αντίστοιχη στιγμή της ευρωπαϊκής διαχείρισης της πανδημίας. «Και εκεί όταν η Ευρώπη προχώρησε αποφασιστικά στη μαζική αγορά εμβολίων, στη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης και στην έκδοση κοινού πιστοποιητικού, και εκεί είχαμε την έγνοια αν αυτή η ενότητα των Ευρωπαίων θα μείνει και στον μετα-πανδημικό ορίζοντα. Φαίνεται ότι όχι μόνο έμεινε, αλλά ήταν και η “μαγιά” για αυτή τη νέα επίδειξη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στο Ουκρανικό. Πιστεύω ότι, όπως είπε σωστά ο πρωθυπουργός, η Ευρώπη έχει “ενηλικιωθεί βιαίως”, δηλαδή πέρασε τον “Ρουβίκωνα της ωριμότητας” μέσα από αυτές τις μεγάλες κρίσεις. Πιστεύω ότι όντως σφυρηλατεί σιγά-σιγά αυτή την ενότητα της δράσης, όχι πια την Ευρώπη της ανάλυσης και της ομφαλοσκόπησης, του τι πρέπει να κάνουμε, αλλά μιας Ευρώπης που δρα στο πεδίο. Και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο, πολύ παρήγορο», εξήγησε.
Αναφορικά με την κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ, σημείωσε ότι αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο, δηλαδή στο βιβλίο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, υπάρχουν ακόμα δυο κεφάλαια που δεν έχουν γραφτεί. «Το ένα είναι η κοινή φορολογική πολιτική και το άλλο είναι η κοινή πολιτική για την Άμυνα και τις Εξωτερικές σχέσεις. Και σε αυτά τα δυο τελευταία οχυρά υπάρχουν ακόμη αντιστάσεις, βέτο, αρνησικυρία, δεν έχουμε τα αντανακλαστικά μιας ενιαίας κοινοτικής δράσης. Η βίαιη ενηλικίωση της Ευρώπης δρα και ως ιστορικός επιταχυντής για να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πρόσφατη άτυπη Σύνοδο των Βερσαλλιών, αυτές οι συζητήσεις ήταν στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων των ηγετών της Ευρώπης. Κοιτάξτε τον κόσμο γύρω μας, γύρω-γύρω από την Ευρώπη υπάρχει ένας ωκεανός αβεβαιότητας και ανασφάλειας που πιέζει τους Ευρωπαίους για συναντίληψη και κοινή δράση. Τα επόμενα χρόνια αυτός ο ιστορικός επιταχυντής θα δώσει αποτελέσματα και σε αυτό το πεδίο», ανέφερε.
