Δεν έχει ακόμη σημειωθεί απολύτως καμία αλλαγή του «πακέτου» των διεκδικήσεων και των διεθνώς καταδικασμένων παρανομιών της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. Αυτό που έχει αλλάξει, όμως, είναι η θέση της Τουρκίας στο διεθνές περιβάλλον της, που έχει καταστεί δυσμενές για το καθεστώς Ερντογάν. Οσο μεγεθύνονται, όμως, τα στρατηγικά αδιέξοδα του Ταγίπ Ερντογάν, τόσο δυναμώνει η επιθετική ρητορεία της Αγκυρας προς την Αθήνα και μαζί δυναμώνουν τα τουρκικά «καλοπιάσματα» προς Ευρωπαίους. Αλλά ο εκνευρισμός του Τούρκου προέδρου οξύνεται αιτιολογημένα, καθώς την ίδια ώρα μεγαλώνει το βάρος και η σημασία των συμμαχιών της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ανατολική Μεσόγειο για την ασφάλεια μιας περιοχής που ενδιαφέρει και την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η ελληνική διπλωματία συναντάται στην Ε.Ε. με τις εκτιμήσεις της συμμάχου της, Γαλλίας, και με τις νεότερες απόψεις Ισπανών και Ιταλών για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα που βρίσκονται «απέναντι» στην Τουρκία στη Μεσόγειο. Σε πολιτικούς κύκλους των Βρυξελλών -ακόμα και στο Βερολίνο- έχει ιδιαίτερα «μετρήσει» τις τελευταίες ημέρες η απόλυτη άρνηση του ισλαμιστή Ερντογάν να αποσύρει στρατιωτικούς και μισθοφόρους τζιχαντιστές από τη Λιβύη, καθώς και η εμμονή της Αγκυρας για λύση δύο κυρίαρχων κρατών στην Κύπρο, αντίθετα με τα ψηφίσματα, τις αποφάσεις του ΟΗΕ και της διπλωματίας του γενικού γραμματέα του Οργανισμού, κ. Γκουτέρες. Οι δύο αυτές κινήσεις του Ερντογάν έδειξαν ότι στόχος του είναι να «εγκατασταθεί» η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο με στρατιωτικά μέσα και έξω από τη διεθνή έννομη τάξη, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τους Ευρωπαίους, ούτε τον ΟΗΕ. Η νεο-οθωμανική συμπεριφορά του ισλαμιστή Τούρκου προέδρου δεν φαίνεται να έχει όρια, αλλά έχει προκαλέσει σύγχυση και σοβαρή αμηχανία και στην ίδια την τουρκική διπλωματία. Και αυτό ενισχύει τη γεωπολιτική της Αθήνας και τις σταθερές, χωρίς διλήμματα, στρατηγικές επιλογές της από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή.

 Οι προσπάθειες της Άγκυρας να κρατήσει τη στρατιωτική δύναμή της στην κατεχόμενη Κύπρο και να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία

Πληροφορίες από έγκυρες διπλωματικές πηγές φέρνουν την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών να εξηγεί ήδη στους εταίρους της Ε.Ε., ενόψει της Συνόδου Κορυφής, και στο ΝΑΤΟ ότι ο «διάλογος» με την Ελλάδα, που η Τουρκία διαφημίζει στην Ευρώπη πως διακαώς επιδιώκει, νοείται απ’ την Άγκυρα μόνον ως εκτός Διεθνούς Δικαίου «διαπραγμάτευση». Παραλλήλως, η
Ασταθής σύμμαχος η Τουρκία για ΗΠΑ, ΝΑΤΟ - Μεγιστοποιούνται τα στρατηγικά αδιέξοδα για Ερντογάν - αποστάσεις πλέον και από Ιταλία, Ισπανία
 Αθήνα στις ιδιαίτερες συναντήσεις υπουργών της με Ευρωπαίους ομολόγους τονίζει ότι αυτό που επιδιώκει σήμερα η Άγκυρα με τη δική της διπλωματία είναι να κρατήσει τη στρατιωτική δύναμή της στην κατεχόμενη Κύπρο, αλλά και να επιτύχει μέσω του Κυπριακού τη διάλυση της παρούσας Κυπριακής Δημοκρατίας, με «λύση» τουρκικής συγκυβέρνησης. Στόχος της Τουρκίας είναι να προκαλέσει μια «ρήξη» στο στρατηγικό πλέγμα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ και, κατ’ επέκταση, στη συμμαχία τους με Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σαουδική Αραβία. Η ελληνική κυβέρνηση, στις διαδρομές της στη γραμμή Αθήνας - Βρυξελλών, έχει στις διπλωματικές αποσκευές της την καταγραφή της επιθετικής έως και υβριστικής προς την Ελλάδα τουρκικής ρητορικής του τελευταίου καιρού. Επιπλέον, έχει πλήρη «φάκελο» των προσπαθειών του Ερντογάν να προκαλέσει αναταραχή με ισλαμική «πατέντα» στα ελληνικά εδάφη στη Θράκη. Η κίνηση αυτή της Τουρκίας έρχεται να ενταχθεί στη «γραμμή» της συστηματικής καλλιέργειας τουρκο-ισλαμικού πνεύματος σε βαλκανικά εδάφη με «αξιοποίηση» των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Και αυτό το γνωρίζουν καλά όλες οι διπλωματικές αντιπροσωπείες στις Βρυξέλλες.

Τα ισχυρά επιχειρήματα στη διεθνή σκηνή

Στην παρούσα φάση πάντως, ο πρόεδρος Μπάιντεν «φρέναρε» τον Ερντογάν, που προσπαθεί τις τελευταίες ημέρες να δείξει «καλό πρόσωπο» στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Και ο κ. Τσαβούσογλου, προσκεκλημένος από τον περασμένο μήνα από τον κ. Ν. Δένδια, θέλει να έρθει στην Αθήνα εντός Μαΐου, πριν δηλαδή από τις κρίσιμες Συνόδους του Ιουνίου. Η διπλωματία της Αθήνας, διαθέτοντας ισχυρά επιχειρήματα στη διεθνή σκηνή, δεν έχει λόγο να μην κρατάει ανοικτή την πόρτα του διαλόγου με την Αγκυρα. Και καλό είναι, βεβαίως, να πιάσουν δουλειά οι επιτροπές των «διερευνητικών» και της μελέτης για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Σημασία έχει για την Αθήνα ότι η Τουρκία βαρύνεται με τις διεθνείς παρανομίες του Ερντογάν σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, που έχουν ανοικτά αποδοκιμάσει Ευρωπαίοι, Αμερικανοί και ΟΗΕ. Τα νερά της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» έχουν θολώσει και το Βερολίνο δυσκολεύεται να κρατήσει τις σχέσεις με τον τυχοδιώκτη Ερντογάν σε κλίμα... καλοκαιρίας. Και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μ. Τσαβούσογλου, δεν είναι σήμερα καθόλου πειστικός όταν προσπαθεί να «αποδείξει» στη διεθνή σκηνή ότι η Αθήνα και η Λευκωσία δεν θέλουν τον «διάλογο» με την Αγκυρα. Ενδιαφέρον θα έχουν, πάντως, τα αποτελέσματα της συνάντησης Δένδια - Τσαβούσογλου στην Αθήνα, από την οποία και θα φανεί αν θα είχε κάποιο πραγματικό νόημα μια συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στη συνέχεια, μέσα στο 2021.