Από την πρώτη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η σκέψη του κατευθυνόταν σε μια μιμητική πολιτική τακτική: να γίνει... Ιζνογκούντ στη θέση του Ιζνογκούντ. Δηλαδή να γίνει Ανδρέας στη θέση του Ανδρέα. Του Παπανδρέου βεβαίως!

Άρχισε κατ’ αρχάς από τη γλώσσα του σώματος που περιείχε αρκετά από τα «ανδρεϊκά» χαρακτηριστικά. Μιμήθηκε και τη φωνή σε ορισμένες περιπτώσεις. Η μίμηση δεν απέδωσε... Διαφορετικά ο λαϊκισμός της πολιτικής Τσίπρα δεν θα αποδοκιμαζόταν τόσο έντονα από τους πολίτες. Ίσως γιατί δεν ήθελαν να θυμούνται καν τον Ανδρέα.

Όμως, η ήττα που έχει προκαλέσει την ανάγκη μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι πιο αστικό, κάτι υβριδικό μεταξύ Αριστεράς με ολίγη από Σοσιαλισμό, έχει καταστήσει, κατά τη λογική Τσίπρα, ακόμη πιο αναγκαία την αφομοίωση από τον ίδιο χαρακτηριστικών του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η μίμηση όμως αποτελεί μια μεγάλη παγίδα για τον κ. Τσίπρα, για μια σειρά λόγων. Άλλωστε τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Όπως και «άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας»:

-Kατ’ αρχάς ο Αλέξης Τσίπρας δεν καταλαβαίνει ότι επιχειρώντας να μιμηθεί κάποιον άλλον ομολογεί την πολιτική του αδυναμία. Γιατί αυτό σημαίνει, μιμούμαι άρα υπάρχω! Ομολογεί ότι από μόνος του είναι ανεπαρκής. Ξεχνάει και κάτι πολύ βασικό που συνιστά για τον ίδιο μειονέκτημα. Κανένας εκ των μετέπειτα αρχηγών του ΠΑΣΟΚ δεν επιχείρησε να μιμηθεί τον Ανδρέα. Ούτε καν ο γιος του Γιώργος, ενώ είναι γνωστή και η αποστροφή Σημίτη προς τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

-Από την άλλη πλευρά η εσωκομματική του δύναμη, ειδικά το τελευταίο διάστημα που του ρίχνει συνεχώς μπηχτές ο Τσακαλώτος, δεν είναι ανάλογη εκείνης που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Ανδρέας υπήρξε ιδρυτής του κόμματος του οποίου ηγήθηκε. Ενώ ο κ. Τσίπρας «σπρώχτηκε» πρώτα για να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα και στη συνέχεια στην προεδρία του κόμματος. Έτσι ενώ κανείς δεν διανοείτο να αποκαθηλώσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, ακόμη και στις πιο δύσκολες πολιτικές στιγμές του, ο Αλέξης Τσίπρας δεν βρίσκεται σε ανάλογο απυρόβλητο. Και το βλέπουμε σήμερα. Ακόμη μία εκλογική ήττα και αποκαθηλώθηκε...

-Ας λάβει και κάτι άλλο υπόψη του ο Αλέξης για να αντιληφθεί τι πάει να μιμηθεί! Η εντυπωσιακή συρρίκνωση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ οφείλεται στην έστω και αργή αξιολόγηση, από την ελληνική κοινωνία, της διαχρονικής ζημιάς που επέφεραν στη χώρα το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κατά συνέπεια ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει επιλέξει και το καταλληλότερο πολιτικό πρότυπο, καθώς το πρότυπο αυτό ανασύρει τις μνήμες για τις οποίες καταδικάστηκε το ΠΑΣΟΚ! Ειδικά μάλιστα όταν απέναντι στα λαϊκίστικα τεχνάσματα που ενσωματώνει η πολιτική Τσίπρα και που παραπέμπουν στον Ανδρέα βρίσκεται ο πολιτικός ρεαλισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη και η αποτελεσματικότητα στην οποία αυτός ο ρεαλισμός οδηγεί.

Στην πιο ακραία απόπειρα να ταυτιστεί ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε δημοσιεύσει άρθρο με το... υπαρξιακό ερώτημα «αν ήταν ψεύτης ο Ανδρέας»! Σωπάστε, καλέ! Η απόπειρα αυτή προσέγγισης από τον κ. Τσίπρα και ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ανέδειξε την ανάγκη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει στον κόσμο ότι πρότυπό του ήταν ο Ανδρέας.

Όμως το πρότυπο αυτό, ανεξαρτήτως της χαρισματικής πολιτικής του ευφυΐας την οποία δεν προσεγγίζει καν ο κ. Τσίπρας, είχε αποτελέσει έναν εξίσου χαρισματικό πολιτικό ψεύτη, τον οποίον σταδιακά αποδόμησε η κοινωνία. Και η αποδόμηση αυτή παρέσυρε και το ΠΑΣΟΚ, έτσι ώστε σήμερα να θεωρείται εκλογική επιτυχία η επίτευξη ενός ποσοστού 8% από τον κομματικό διάδοχό του, το ΚΙΝΑΛ!

Τι επιδιώκει ίσως ακόμη ο Αλέξης; Αναδεικνύοντας ως τεράστια πολιτική προσωπικότητα τον Ανδρέα, και ταυτιζόμενος με αυτόν, ουσιαστικώς θέλει να ακυρώσει τον υπέρτατο λαϊκισμό του μακαρίτη, έτσι ώστε να δικαιολογείται η δική του ασίγαστη ροπή προς την καταστρεπτική δημαγωγία! Ωραίο πάντως ως κόλπο... Πιστεύει ακόμη ότι μπορεί να τον θεωρήσουν ένα σύγχρονο υποκατάστατό του, έτσι ώστε όχι μόνο να παρασύρει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά και να συμβάλει στην ταχύτερη απορρόφηση του αποδυναμωμένου ΚΙΝΑΛ μέσω ενός νέου «προοδευτικού

σοσιαλδημοκρατικού μετώπου». Μόνο που όσοι έχουν μείνει στο ΚΙΝΑΛ (πλην του Γιώργου Παπανδρέου) έχουν αποτάξει τον Ανδρέα και τελούν υπό «σημιτική» επιρροή. Και ο Κώστας Σημίτης κάθε άλλο παρά εκτιμούσε τα όσα έκανε ο Ανδρέας.

Ας διερωτηθεί ο Αλέξης. Η ελληνική κοινωνία που αποδοκίμασε το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αγκαλιάσει μια κακέκτυπη απομίμησή του; Μάλλον όμως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τέτοιες απορίες. Έχει συνηθίσει άλλωστε τη μέθοδο των fakes news και ως γνωστόν η έξις είναι η δευτέρα φύσις...
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ