Απόλυτη ανάγκη καθίσταται πλέον μια δημόσια τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή σχετικά με τις δραματικές όσο και πρωτοφανείς αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, στις οποίες πρωταγωνιστούν πρόσωπα που σε κάθε ευκαιρία επικαλούνταν το όνομά του, προκειμένου να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους. Ο λόγος για τον Πάνο Καμμένο και τον ∆ημήτρη Παπαγγελόπουλο, οι οποίοι στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχειρούσαν να δώσουν «καραμανλικό» άλλοθι στα πεπραγμένα τόσο των ιδίων όσο και συνολικά της διακυβέρνησης Τσίπρα, σε μια προσπάθεια να ακυρώσουν τη ρητορική του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκου Μητσοτάκη. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πως τα έργα και οι ημέρες του άλλοτε συγκυβερνήτη της χώρας και του πρώην αναπληρωτή υπουργού ∆ικαιοσύνης όχι μόνο δεν συνάδουν με την παρακαταθήκη του «καραμανλισμού», αλλά, κατά κοινή ομολογία, συνιστούν βαρύ πλήγμα στην καρδιά της Ελληνικής ∆ημοκρατίας.

ΕΞΩΘΕΣΜΙΚΑ

Από τη μια, ο πάλαι ποτέ πολιτικός επικεφαλής των Ενόπλων ∆υνάμεων και η σύζυγός του καταστρατηγούν κάθε έννοια διάκρισης των εξουσιών, δίνοντας εντολές σε υψηλόβαθμους αξιωματικούς της Αστυνομίας για συλλήψεις δημοσιογράφων και συνομιλώντας εξωθεσμικά με ένα δίκτυο στο οποίο περιλαμβάνονται μία εισαγγελέας, άνθρωποι με αμφιλεγόμενη δράση, μέχρι και ένας ισόβια καταδικασμένος κρατούμενος, προκειμένου να απαλλαγούν από ενοχλητικούς αντιπάλους. Από την άλλη, ο επί πρωθυπουργίας Καραμανλή επικεφαλής της ΕΥΠ, ο οποίος βρέθηκε να λύνει και να δένει στο σύστημα ως απόλυτος εκφραστής του δόγματος Πολάκη που συνοψίστηκε στη φράση «Nα βάλουμε κάποιους φυλακή για να ξανακερδίσουμε τις εκλογές» είναι υπόλογος για το στήσιμο σκευωρίας εις βάρος πολιτικών αντιπάλων της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και για την πιθανότητα ύπαρξης εγκληματικής οργάνωσης, που, σύμφωνα με τις καταγγελίες του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή και το κατηγορητήριο της Προανακριτικής, είχε ως αντικείμενο δράσης της τις εκβιαστικές πρακτικές με αντάλλαγμα την ευνοϊκή μεταχείριση σε δικαστικές υποθέσεις.

«Ο Καραμανλής επέλεξε να μιλά πολύ λιγότερο από άλλους πρώην πρωθυπουργούς και αυτό είναι εν μέρει σεβαστό. ∆εν μπορεί να σιωπήσει όμως τώρα, που εμπλέκονται στην πιο δυσώδη υπόθεση που έχει αναδειχθεί στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό εδώ και δεκαετίες εκείνοι που σπίλωναν πριν και πέρα απ’ όλα το όνομα του ιδίου με τις συ νεχείς επικλήσεις στο πρόσωπό του», τονίζουν έμπειροι «γαλάζιοι» κοινοβουλευτικοί, ανάμεσα στους οποίους και κάποιοι που συνομιλούν διαχρονικά και σταθερά με τον μακροβιότερο αρχηγό στην ιστορία της Ν.∆.Ηταν ο Πάνος Καμμένος αυτός που τον Σεπτέμβριο του 2018 δήλωνε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αποκλίνει από τις παραδοσιακές αρχές και αξίες του κόμματος, τονίζοντας πως «η Νέα ∆ημοκρατία είμαι εγώ και οι ΑΝ.ΕΛ. Εμείς εκφράζουμε τις αρχές του Κώστα Καραμανλή». Λίγους μήνες αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2019, κι ενώ είχε προχωρήσει το «διαζύγιο» με τον Αλέξη Τσίπρα, ζητούσε συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών και επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό, ενώ τον Ιούλιο του 2016 χαρακτήριζε τον κ. Καραμανλή «εθνικό κεφάλαιο».

Οσο για τον ∆ημήτρη Παπαγγελόπουλο, τον Μάρτιο του 2017, «χτίζοντας» το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα περί δήθεν μάχης με τη διαπλοκή και το πολιτικό κατεστημένο, σημείωνε χαρακτηριστικά: «Τους λαοπρόβλητους ηγέτες τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής, οι λακέδες και τα γιουσουφάκια της ενημέρωσης προσπαθούν να τους εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο. Αυτό συνέβη με τον Κώστα Καραμανλή, αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα». Τον Ιούλιο του ίδιου έτους διεμήνυε τεχνηέντως πως η απόφασή του να συμπορευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ έτυχε θερμής αποδοχής από τον πρώην πρωθυπουργό. «Φυσικά και έχω επαφές με τον Κώστα Καραμανλή. Ενα από τα πολλά ελαττώματά μου είναι ότι παραμένω πιστός στις φιλίες μου. Οταν ανέλαβα υπουργός, ο πρώην πρωθυπουργός με συνεχάρη και μου συνέστησε να κάνω ό,τι μπορώ για το καλό της πατρίδας μας».

ΠΑΡΑΓΩΝ «ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ»

Οι εντός Ν.∆. θερμοί υποστηρικτές της προοπτικής ξεκάθαρης καταδίκης από τον Κώστα Καραμανλή των «ηθών» που έφεραν στην πολιτική ζωή της χώρας πρακτικές τύπου Καμμένου και Παπαγγελόπουλου, θέτουν στη σχετική εξίσωση ακόμα έναν σημαντικό παράγοντα προκειμένου να υπογραμμίσουν αυτή την αναγκαιότητα. Πρόκειται, φυσικά, για τον τέως Πρόεδρο της ∆ημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, η επιλογή του οποίου από τον Αλέξη Τσίπρα θεωρήθηκε αποτέλεσμα συνεννόησής του με τον πρώην πρωθυπουργό (αφού στο μεταξύ αυτός είχε αρνηθεί την άνοδό του στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα) και ταυτόχρονα ο θεμέλιος λίθος για την καλλιέργεια του μύθου του «τσιπροκαραμανλισμού», «που τόσο πλήγωσε τους Νεοδημοκράτες», με βάση τα λεγόμενα των εν λόγω κύκλων.

Εκτός των άλλων, είναι γνωστή η διαχρονική πολιτική και προσωπική φιλία του τέως Προέδρου της ∆ημοκρατίας με τον ∆ημήτρη Παπαγγελόπουλο, που βεβαίως σφυρηλατήθηκε με τις κοινές αναφορές τους στο πεδίο της ∆ικαιοσύνης, καθώς και οι στενές σχέσεις που δημιούργησε με τον Νίκο Παππά, ο οποίος ως υπουργός Επικρατείας συνεργάστηκε στενά με τον Προκόπη Παυλόπουλο για τη συγκρότηση του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες. Εκτοτε, οι δυο τους φέρονταν να βρίσκονται πολύ κοντά μέχρι και την πρόσφατη αποχώρηση του υπερυπουργού της «γαλάζιας» διακυβέρνησης της περιόδου 20042009 από την Ηρώδου Αττικού.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Ιουνίου