Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην εκπομπή της ΕΡΤ «10», στους δημοσιογράφους Όλγα Τρέμη, Κατερίνα Γαλανού, Ηλία Κανέλλη και Αντώνη Δελατόλα. Ο κ. Τασούλας ρωτήθηκε και απάντησε για όλα τα θέματα της επικαιρότητας με πρωτεύον το ζήτημα του μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης και την πρόσκληση που απηύθυνε στον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης κ. Aguila Saleh Eissa, τον οποίο θα δεχθεί σήμερα Πέμπτη στις 16:00. Αναφέρθηκε στις τουρκικές διεκδικήσεις στέλνοντας μήνυμα στην Τουρκία, ενώ μίλησε και για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς και για τον νόμο που αφορά την άσκηση εκλογικού δικαιώματος των αποδήμων, ο οποίος υπερψηφίστηκε χθες στη Βουλή με ρεκόρ 288 ψήφων.

Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Βουλής ερωτηθείς για τις ελληνικές θέσεις σχετικά με την εντεινόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας, είπε ότι «Με τα αποτελέσματα του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής αλλά και με τα αποτελέσματα της σημερινής συζητήσεως στη Βουλή για τα εθνικά θέματα, ο Πρωθυπουργός θα πάει πάνοπλος από πλευράς ενότητας στη Σύνοδο Κορυφής, προκειμένου να ζητήσει από τους Ευρωπαίους ακόμη πιο απερίφραστες μορφές καταδίκης της Τουρκίας γι’ αυτήν την αποσταθεροποιητική της συμπεριφορά. Η αποσταθεροποιητική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι και η αιτία που η Ελλάδα έστειλε όχι μόνο στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, αλλά και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επιστολή, γιατί το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει πολύ πιο αποφασιστική αρμοδιότητα εν σχέσει με την αποσταθεροποίηση σε μια περιοχή της υφηλίου. Η Τουρκία λοιπόν, επισήμως πλέον, καταγγέλλεται ως ταραξίας της διεθνούς σταθερότητος σε μία επίμαχη περιοχή του κόσμου και όχι μόνον ως ενοχλούσα την Ελλάδα».

Αναφορικά με το ενδεχόμενο προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ο κ. Τασούλας υπογράμμισε πως «Για να πάει μια υπόθεση χάραξης θαλασσίων συνόρων δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης πρέπει αυτές να υπογράψουν συνυποσχετικό, το οποίο θα περιγράφει τις συμφωνίες και τις διαφωνίες τους. Την Ελλάδα αυτό το συνυποσχετικό την απασχολεί δεκαετίες τώρα, η Τουρκία δεν έχει δείξει καμία διάθεση. Η Ελλάδα θεωρεί ότι η μόνη διαφορά της με την Τουρκία αφορά την υφαλοκρηπίδα. Όλα τα άλλα είναι μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας. Δεν είναι διαφορές, είναι διεκδικήσεις. Η Ελλάδα δεν θεωρεί ότι το Αιγαίο είναι ελληνική λίμνη. Υπάρχουν και διεθνή ύδατα, υπάρχει κι ένα πολύ μικρότερο μέρος του, στο οποίο έχει δικαιώματα και η Τουρκία. Η Τουρκία δεν προσέρχεται σε υπογραφή συνυποσχετικού, γιατί ίσαμε τώρα δεν πάει ούτε με το Δίκαιο, έστω και το Δίκαιο της ευθυδικίας, που εμείς δεν το ασπαζόμαστε, ούτε καν με αυτό, αλλά πάει με το «μακάριοι οι κατέχοντες». Είναι αυτό που έκανε στην Κύπρο κι έχουν περάσει δεκαετίες, όπως κι αυτό που πάει να κάνει εδώ, κόντρα σε κάθε διεθνή συμφωνία, κόντρα σε κάθε Δίκαιο, κόντρα σε κάθε πολιτική αναγνώριση».

Και συνέχισε λέγοντας ότι «Η Ελληνική Πολιτεία δεν έχει αποποιηθεί του δικαιώματος των 12 μιλίων. Μπορεί να τα θέσει. Ο εναέριος χώρος μας είναι στα 10 μίλια. Και πολλοί επικαλούνται το παράδοξο, μεταξύ 6 και 10 μιλίων. Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι τα 10 ναυτικά μίλια στον αέρα έχουν ανακηρυχθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 και η Τουρκία δεν είχε φέρει καμία αντίρρηση, έως πάρα πολύ αργότερα, όταν άρχισε την αναθεωρητική της πολιτική, μετά το ’73, όταν άρχισαν τα προβλήματα των μονομερών διεκδικήσεών της εις βάρος της Ελλάδος. Συνεπώς αν η Τουρκία δεν λογικευθεί και δεν καταλάβει ότι πρέπει να αφήσει στην μπάντα τις διεκδικήσεις της, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συμφωνία. Δεν υποχωρούμε από καμιά πάγια θέση μας».

Σχετικά με την σημερινή επίσκεψη του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης ο κ. Τασούλας τόνισε ότι «Πρώτα να καταλάβουμε τι συμβαίνει στη Λιβύη. Η Λιβύη είναι μία χώρα που σπαράσσεται από επαναλαμβανόμενους εμφυλίους σπαραγμούς. Από τον Δεκέμβριο του 2015 έχει γίνει η λεγόμενη πολιτική συμφωνία μεταξύ των παραγόντων της Λιβύης και των φυλών, γιατί και οι φυλές εκεί είναι παράγοντες που έχουν νομιμοποίηση. Αφ’ ενός η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, με έδρα την Τρίπολη, της οποίας Πρωθυπουργός είναι ο υπογράφων αυτή τη συμφωνία με την Τουρκία, και αφ’ ετέρου το Λιβυκό Κοινοβούλιο, με έδρα στην Ανατολική Λιβύη, στο Τομπρούκ, που έχει νομιμοποίηση βάσει της συμφωνίας που έκαναν οι παράγοντες της Λιβύης, και το οποίο υποστηρίζει τον στρατηγό Χαφτάρ. Αυτοί οι δύο θεσμικοί παράγοντες της Λιβύης, ακόμη και αν είναι σε κόντρα, είναι αναγνωρισμένοι. Και έχουν νομιμότητα, αλλά μέσα στην έννοια της εκκρεμότητας που έχει η Λιβύη, γιατί είναι σε μεταβατική φάση και κατάσταση σύγκρουσης. Αυτό είναι ίσως δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αλλά είναι αυτοί οι οποίοι θα παίξουν ρόλο και μετά, όχι απαραίτητα από την ίδια θέση ισχύος».

«Εμείς θέλουμε να ξέρουμε τις θέσεις όλων στη Λιβύη. Η Κυβέρνηση που υπέγραψε τη συμφωνία ελέγχει αυτή τη στιγμή το 2% του εδάφους, το υπόλοιπο το ελέγχουν οι υπόλοιποι και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές δεν είναι στο 2%. Τα πράγματα είναι επισφαλή για τη σημερινή Κυβέρνηση. Δεν θέλω να προτρέξω ούτε να πάρω θέση πώς θα εξελιχθούν. Έχει όμως νόημα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διπλωματίας –η οποία είναι μια μορφή υποβοηθήσεως της κυβερνητικής διπλωματίας– η Βουλή των Ελλήνων σε αυτή τη φάση υπερέντασης των σχέσεών μας με την Τουρκία να παίξει έναν υποβοηθητικό ρόλο, ο οποίος προφανώς δεν είναι αυτόνομος» είπε ο κ. Τασούλας.

«Η συμφωνία του Δεκεμβρίου 2015, που συνήφθη στο Μαρόκο, γιατί η Λιβύη δεν μπορούσε να φιλοξενήσει τις αντιμαχόμενες μερίδες, προβλέπει αυτούς τους δύο φορείς και δεσμεύει την Κυβέρνηση να μη λαμβάνει με τον ξένο παράγοντα καμία πρωτοβουλία με την οποία να δεσμεύεται υπέρμετρα η χώρα. Να μην κάνει δηλαδή αυτό που λέμε συμφωνίες, γι’ αυτό και μπορεί να κάνει μόνο MOU. Kαι εδώ είναι το κλειδί, γι’ αυτό και το Κοινοβούλιο της Λιβύης, διά του Προέδρου του, αποκαλύπτει στην επιστολή προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, με νομικά επιχειρήματα, επικαλούμενο και τη συμφωνία του 2015, ότι πρόκειται για μνημόνιο (MOU) που δεν δεσμεύει το έθνος της Λιβύης. Και αυτό δεν το κάνει, βεβαίως, μόνο για την Ελλάδα, αλλά αναφέρει ότι εκτός των επιπτώσεων σε γειτονικές φιλικές χώρες (Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος) έχει βαρύτατες επιπτώσεις και στα συμφέροντα της Λιβύης, η οποία έχει εκτεταμένη θαλάσσια ζώνη 200 μιλίων και το ότι βάζει την Τουρκία μέσα σε αυτή τη θαλάσσια ζώνη υπονομεύει τα δικά της συμφέροντα».

Αναφορικά με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τη διευκόλυνση άσκησης εκλογικού δικαιώματος των αποδήμων, που ολοκληρώθηκε χτες το βράδυ στην Ολομέλεια της Βουλής ο Πρόεδρος της Βουλής σχολίασε ότι «Θα ήταν άδικο να υπήρχε άλλο αποτέλεσμα, κυρίως για τους αποδήμους. Είναι μια μεταρρύθμιση, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, γιατί το θέμα εκκρεμεί 44 χρόνια, και τώρα λύνεται με έναν τρόπο που δεν είναι γενναιόδωρος, όπως θα έπρεπε, επειδή ακριβώς ο συμβιβασμός αποκλείει αρκετούς. Τουλάχιστον είναι μία αρχή, η οποία προδικάζει μια επόμενη διόρθωση που θα διευρύνει τον αριθμό των δικαιούμενων να ψηφίσουν».

Ερωτηθείς για την επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας υπογράμμισε ότι «Ας μην φανταζόμαστε ότι το κύρος του επομένου Προέδρου της Δημοκρατίας εξαρτάται από τον αριθμό των ψήφων. Το κύρος της θητείας του εξαρτάται από την προσωπικότητά του και από τον τρόπο που θα ασκήσει τα ρυθμιστικά του καθήκοντα. Έχουμε παραδείγματα Προέδρων που εξελέγησαν περίπου οριακά, αλλά λόγω προσωπικότητος και τρόπου ασκήσεως, κανείς δεν θυμάται το 153.. Δεν είναι δηλαδή το 250 που θα σε καθορίσει. Αυτό είναι μια στιγμή. Από εκεί και πέρα εξαρτάται από σένα πώς θα ασκήσεις τα καθήκοντά σου».

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκπροσωπεί τη χώρα στο εξωτερικό κι επειδή η χώρα βρίσκεται σε μία κρίσιμη φάση των εξωτερικών της σχέσεων, ιδίως με την εξ ανατολών απειλή, θα πρέπει αυτός ο Πρόεδρος να είναι ένας άνθρωπος ο οποίος όχι μόνο γνωρίζει ακαδημαϊκά ή εγκυκλοπαιδικά ιστορία και διεθνείς σχέσεις, αλλά καλό θα είναι να έχει και μια τριβή γύρω απ’ αυτά τα θέματα. Γιατί δεν είναι μόνον οι γνώσεις, είναι και οι εμπειρίες, είναι και ο τρόπος με τον οποίον αυτές οι γνώσεις μετατρέπονται σε πολιτική πράξη. Άρα θα ήταν για εμένα προτιμότερο να έχει και αυτά τα εφόδια προκειμένου να βοηθήσει την Κυβέρνηση. Θα είναι ο Πρόεδρος μιας χώρας η οποία διάγει βίο απόκρημνο και στις εξωτερικές της σχέσεις και στην οικονομία της, μέχρι να ξεφύγουμε από τις απόκρημνες περιοχές».

«Περιγράφω πρόσωπο το οποίο να έχει πολιτικό αισθητήριο, αίσθηση της ιστορικότητας και της πολιτικής συγκυρίας. Ένα πρόσωπο όχι απαραίτητα από τη χορεία των πολιτικών, αλλά με πολιτικό αποτύπωμα. Πρόσωπο που να αντιλαμβάνεται την πολιτική, πρόσωπο που να γνωρίζει σε βάθος ποιες είναι οι εξελίξεις στην περιοχή μας και ποιες είναι οι διακυμάνσεις των συμφερόντων μας, ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».

Τέλος σε ερώτηση αν θα μπορούσε μια γυναίκα να έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και να είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Βουλής απάντησε πως «Με βάση την πολιτική ορθότητα, θα έπρεπε να απαντήσω «ναι, θα έπρεπε να είναι γυναίκα, να είναι για πρώτη φορά γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας» και θα είχα ίσως και πολλά «like». Δεν μας λείπουν τα επιχειρήματα. Μας λείπουν οι προσωπικότητες. Άρα ας βρούμε μια προσωπικότητα και ας είναι είτε άνδρας είτε γυναίκα. Μια προσωπικότητα που να ταιριάζει στον ρόλο αυτόν».