Αν επιχειρούσαμε να ερμηνεύσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους την πολιτική του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι επετεύχθη μια καθαρή νίκη ενάντια στη μπαχαλοποίηση και την αναρχοκρατία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι ο αγώνας αυτός έχει τελειώσει ή ότι έχει κριθεί. Το αντίθετο. Χρειάζεται μεγάλη προσήλωση και πολλή επιμονή στην εφαρμογή της πολιτικής αυτής, που από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του, ο νέος Υπουργός έδειξε ότι είναι αυτός ο οποίος επιτέλους «θα τα βάλει» πραγματικά με τον αντιεξουσιαστικό χώρο.

Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε κάποιες επιμέρους μάχες, οι οποίες αν λάβουμε υπόψιν τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, ότι αυτές κερδήθηκαν. Και δεν είναι άλλες από την αντιμετώπιση των δύο επετείων μνήμης, αυτής του Πολυτεχνείου και αυτής του Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου. Και αν η 17η Νοεμβρίου ήταν το πρώτο ημίχρονο του αγώνα, αυτή της 6ης Δεκεμβρίου ήταν το δεύτερο ημίχρονο.

Στην επέτειο του Πολυτεχνείου εστάλη το πρώτο μήνυμα. Το αυτονόητο. Ότι δηλαδή αν η αστυνομία έχει οργανωμένο σχέδιο αλλά και ξεκάθαρη εντολή από την πολιτική ηγεσία μηδενικής ανοχής φαινομένων βίας και ανομίας, μπορεί με μια επιχείρηση ρουτίνας να εξουδετερώσει εύκολα κάποιες δεκάδες παραβατικών και κουκουλοφόρων, οι οποίοι είχαν μάθει στο παρελθόν να δρουν ανεξέλεγκτα. Όσο πρωτόγνωρη και αν ήταν η εικόνα ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, η αστυνομία να αποκλείει την πλατεία Εξαρχείων και να προβαίνει σε εκκενώσεις χώρων αποθήκευσης εκρηκτικής ύλης και άλλων, άλλο τόσο απλή και συγχρόνως αυτονόητη ήταν η εφαρμογή του εν λόγω επιχειρησιακού σχεδίου. Αποτέλεσμα; 28 συλλήψεις, οι οποίες πήραν το δρόμο της δικαιοσύνης και κάποια μεμονωμένα μικροεπεισόδια της τάξης του μονοψήφιου αριθμού ρίψης μολότοφ και μερικών καμμένων κάδων απορριμμάτων.

Και αφού λοιπόν η ομάδα των μπαχαλάκηδων πήγε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ, το δεύτερο ημίχρονο αποτελούσε για αυτούς μονόδρομο πεδίο αντίδρασης ώστε να ανατρέψουν το σε βάρος τους αποτέλεσμα. Για αυτό μπορεί η επέτειος μνήμης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, λίγες ημέρες μετά αυτής του Πολυτεχνείου, να χαρακτηριστεί στη μάχη της κυβέρνησης με τους αντιεξουσιαστές, ως δεύτερο ημίχρονο.

Η αντίδραση του αντιεξουσιαστικού χώρου την 6η Δεκεμβρίου περιορίστηκε σε μερικές μολότοφ και κλεφτοπόλεμο μικρής έντασης και

διάρκειας σε κάποια στενά των Εξαρχείων, και λίγο μεγαλύτερης σε κάποιες άλλες πόλεις. Δεν ήταν αρκετή όμως η αντίδραση αυτή για να αλλάξει το τελικό σκορ.

Επρόκειτο για το πρώτο «κρας τεστ» του κυρίου Χρυσοχοΐδη, το πρώτο στην ουσία κρίσιμο αξιολογικό κριτήριο της πολιτικής που έχει επιλέξει η κυβέρνηση κατά του αναρχικού χώρου και του άβατου των Εξαρχείων. Και αυτό στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Το πιο σημαντικό κατόρθωμα, όμως, μέχρι το τελικό, δηλαδή την ολοκληρωτική εξάλειψη των φαινομένων αυτών, και την παράδοση της περιοχής των Εξαρχείων στους κατοίκους της, είναι ότι έχει σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους τους ταραξίες. Ότι η κυβέρνηση αυτή δεν αστειεύεται. Ότι είναι αποφασισμένη να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, και ότι δεν λογαριάζει κανένα πολιτικό κόστος. Ήταν μια δέσμευση η οποία έχει διατυπωθεί σε όλους τους τόνους προεκλογικά και προς το παρόν δείχνει στην πράξη να υλοποιείται. Δεν πρόκειται να γίνει ούτε μισό βήμα πίσω, και αυτό έχουν αρχίσει να το νιώθουν στο πετσί τους, όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν ως χόμπι το μπάχαλο, και απολαμβάνουν να καίνε και να σπάνε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Γνωρίζουν καλά και οι ίδιοι, ότι στο εξής οι πράξεις τους θα έχουν άλλη βαρύτητα και κατ’ επέκταση νομικές συνέπειες. Με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται για την ψυχοσύνθεση και τις έκνομες προθέσεις τους.

Ας μη γελιόμαστε, η ανομία και η εγκληματικότητα δεν μπορεί να εξαλειφθεί απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε περιορίζεται μόνο στα Εξάρχεια. Είναι πολλές οι περιοχές της Αθήνας στις οποίες το οργανωμένο και μη έγκλημα αναπτύσσεται καθημερινά. Η αρχή όμως που γίνεται από την περιοχή των Εξαρχείων, έχει πέρα από πολιτικό πρόσημο, και έναν μεγάλο συμβολισμό. Δείχνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, να συγκρουστεί με αυτό, που δεν τόλμησε ή δεν θέλησε κανείς άλλος στο παρελθόν να το κάνει.

Ο πρώτος αγώνας με τους μπαχαλάκηδες κερδήθηκε, το πρωτάθλημα έχει όμως δρόμο ακόμα...

Στέλιος Λεριός
Υπεύθυνος Πολιτικής Ακαδημίας ΟΝΝΕΔ
Μέλος ΔΣ Ένωσης Ασκουμένων & Νέων Δικηγόρων Αθηνών