Σε αναμμένα κάρβουνα φέρεται ότι κάθεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλ. Τσίπρας, εξαιτίας του ορατού κινδύνου να βρεθεί κοινωνικά υπόλογος και πολιτικά εκτεθειμένος για τους αμφιλεγόμενους χειρισμούς που έγιναν επί πρωθυπουργίας του σε τουλάχιστον επτά υποθέσεις δημόσιου ενδιαφέροντος. Η αγωνία του αυτή επιτείνεται και από τη διακηρυχθείσα πολιτική βούληση της Νέας Δημοκρατίας να χυθεί άπλετο φως στη σκοτεινή πλευρά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. διά της συγκρότησης εξεταστικών ή προανακριτικών επιτροπών στη Βουλή.

Πέραν, όμως, των ενεργειών που θα γίνουν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο από τη συμπολίτευση και, ενδεχομένως, με την ενθάρρυνση και άλλων δυνάμεων, όπως του ΚΙΝ. ΑΛ., εκείνο που ανησυχεί πρωτογενώς τον Αλ. Τσίπρα είναι άλλο. Συγκεκριμένα, το να προκύψουν επιζήμια για τον ίδιο αποκαλυπτήρια στο μέτωπο της δικαστικής διερεύνησης κάποιων υποθέσεων, η έκβαση των οποίων μπορεί να είναι απρόβλεπτη, δεδομένου πως οι πρωταγωνιστές σε αυτές δεν διαθέτουν κοινοβουλευτική ασυλία, ούτε υπάγονται σε κανόνες κομματικής πειθαρχίας. Οι πρώτες επτά ανοιχτές υποθέσεις που στο πρόσφατο παρελθόν προκάλεσαν εσωτερικούς τριγμούς στην κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα, αλλά ποτέ δεν ενημερώθηκε η κοινή γνώμη για τις αλήθειες ή τα ψέματα που τις συνόδευαν, καθώς επικρατούσε μια ιδιότυπη ομερτά σε όλα τα επίπεδα, είναι οι εξής:

1. Η Συμφωνία των Πρεσπών, όπου μέχρι σήμερα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σε σχέση με τις καταγγελίες του Π. Καμμένου ότι για την προώθηση και την υπογραφή της διακινήθηκε «μαύρο» πολιτικό χρήμα με αποδέκτες τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, ο οποίος πριν μηνύσει τον πρώην υπουργό Εθνικής Αμυνας για όσα είπε εναντίον του στο Υπουργικό Συμβούλιο έστειλε στον Αλ. Τσίπρα με «απόρρητη» επιστολή την παραίτησή του, για το περιεχόμενο της οποίας δεν ενημερώθηκε ο ελληνικός λαός. Οι Ν. Κοτζιάς και Π. Καμμένος θα λύσουν τις διαφορές τους στις δικαστικές αίθουσες το επόμενο διάστημα, αλλά εκείνο που φοβάται ο Αλ. Τσίπρας είναι μήπως εις εκ των δύο ζητήσει να καταθέσει ως μάρτυρας. Η συγκεκριμένη υπόθεση, όμως, έχει και άλλες αδιαφανείς προεκτάσεις, διότι συνδέεται και με τους υπαινιγμούς του Π. Καμμένου περί «εξαγοράς» βουλευτών ακόμα και από το δικό του κόμμα, που στο τέλος υπερψήφισαν τη συμφωνία, επειδή εξασφάλισαν πολιτικά ανταλλάγματα.

2. Η δεύτερη υπόθεση για την οποία ο Αλ. Τσίπρας δεν ξέρει τι μπορεί να του ξημερώσει, δεδομένου ότι, όπως διαφαίνεται, και ο ίδιος δεν είχε πλήρη εικόνα για την πολυσχιδή δραστηριότητα του πρωταγωνιστή της, αφορά στον «έμπιστο» φίλο και συνεργάτη του πρώην υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππά κ. Μανώλη Πετσίτη, ο οποίος «ανδρώθηκε» ως πολυπράγμων παράγοντας σε πολλά μετερίζια επί των ημερών της πρωθυπουργίας του. Η έως τώρα δημοσιογραφική έρευνα έχει καταγράψει πως ο Μ. Πετσίτης λειτουργούσε ως «άνθρωπος» του Μεγάρου Μαξίμου και όλες οι δουλειές που επιχειρούσε να κάνει διευκολύνονταν από την επίκληση της ιδιότητάς του ως «Μανόλο του Παππά» και του Αλ. Τσίπρα.

3. Ο τρίτος μεγάλος εφιάλτης του Αλ. Τσίπρα σχετίζεται με όσα θα επακολουθήσουν στην υπόθεση Novartis. Οι καταγγελίες της Ν.Δ. περί σκευωρίας άρχισαν να επιβεβαιώνονται πριν από τις εθνικές εκλογές και τα πρόσωπα που επλήγησαν δηλώνουν αποφασισμένα να φτάσουν μέχρι τέλους την υπόθεση, προκειμένου να αποκαλυφθεί το πώς ενορχηστρώθηκε σε βάρος τους αυτή η ιστορία. Η δικαστική και κοινοβουλευτική διερεύνηση των γεγονότων επί της συγκεκριμένης υπόθεσης μπορεί να φέρει στο φως «τρομακτικές λεπτομέρειες» για την εμπλοκή του Μεγάρου Μαξίμου κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Αλ. Τσίπρα.

4. Ακόμα ένα αδιαφανές κεφάλαιο στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που επίσης προβληματίζει τον Αλ. Τσίπρα, έχει να κάνει με τη διεθνή έρευνα σε δημοσιογραφικό, και όχι μόνο, επίπεδο των σχέσεων της Ελλάδας ως κρατικής οντότητας με το καθεστώς του Ε. Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Οι υπαινιγμοί του αναγνωρισμένου, πλέον, από την κυβέρνηση της Ν.Δ. «αντικαθεστωτικού» ηγέτη της Βενεζουέλας Χ. Γκουαϊδό για «χρηματικές και επενδυτικές δοσοληψίες» του Ε. Μαδούρο με κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και εθνικές κυβερνήσεις δεν έχουν χαροποιήσει την Κουμουνδούρου.

5. Επί των ημερών της διακυβέρνησης του Αλ. Τσίπρα αναδείχτηκαν και άλλες περιπτώσεις παρασκηνιακών ενεργειών εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου με σκανδαλώδες υπόβαθρο, διότι είχαν ως προφανές κίνητρο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων στον χώρο των ΜΜΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τακτικής αποτελεί η διαδικασία προκήρυξης των τηλεοπτικών αδειών, κατά την οποία «ενεπλάκησαν» επιχειρηματικοί παράγοντες που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο «έπαιζαν» με «αέρα» για λογαριασμό του Μεγάρου Μαξίμου.

6. Σε ακόμα μία υπόθεση όπου ο Αλ. Τσίπρας θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις, εφόσον προκύψουν νέα στοιχεία, είναι αυτή της πώλησης αμυντικού υλικού με αμφιλεγόμενους μεσάζοντες προς τη Σαουδική Αραβία. Το συγκεκριμένο θέμα είχε συζητηθεί εκτενώς και στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλ. Τσίπρα να μην έχει προβεί σε κάποια δήλωση αποδοκιμασίας σε βάρος του άμεσα εμπλεκόμενου Π. Καμμένου, που εκείνη την περίοδο ήταν υπουργός Εθνικής Αμυνας.

7. Η πιο «μαύρη» σελίδα της διακυβέρνησης του Αλ. Τσίπρα σχετίζεται με το πρώτο εξάμηνο της πρωθυπουργίας του. Η Ν.Δ. τον κατηγορεί πως έπαιξε «κορώνα-γράμματα» την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Ταυτόχρονα, χρεώνεται τη στρατηγική της ρήξης με τους δανειστές, που οδήγησε σε κλείσιμο των τραπεζών, στην επιβολή των capital controls και στο τέλος στη σύναψη ενός αχρείαστου Μνημονίου. Εσχάτως, όμως, η πρώτη περίοδος της διακυβέρνησής του αποκτά χαρακτήρα πολιτικού και οικονομικού θρίλερ, με δημόσιες αναφορές από τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη για εμπλοκή στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 18/8/2019