Οταν οι γνωρίζοντες τα παρασκήνια της γενικότερης διπλωµατικής δράσης του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, στέκονταν ιδιαίτερα όλο αυτό το διάστηµα στους κώδικες επικοινωνίας που έχει αναπτύξει µε τον Τούρκο οµόλογό του, Χακάν Φιντάν, άπαντες έθεταν το ερώτηµα αν η χηµεία αυτή µπορούσε να έχει σαφή αντίκτυπο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η απάντηση δόθηκε την Παρασκευή. Μπορεί, βλέπετε, από τη µια να φάνηκε ξεκάθαρα πως σε ό,τι αφορά τη βαριά ατζέντα των δύο χωρών είναι πολύς ο δρόµος που θα πρέπει να διανύσουν για να βρεθεί κοινός τόπος, από την άλλη όµως είναι πανθοµολογούµενο ότι η βελτίωση των διµερών επαφών σε σχέση µε το παρελθόν ήταν, αν µη τι άλλο, εµφανής. Σε αυτό το στοιχείο, εξάλλου, οφείλονται οι συµφωνίες που προχώρησαν µε την αντίπερα όχθη του Αιγαίου για θέµατα της καθηµερινότητας και όχι µόνο, αλλά και η προσδοκία που δηµιουργήθηκε για πιθανή υιοθέτηση ενός modus operandi σχετικά µε τις συζητήσεις για τις διαχρονικές διαφορές Αθήνας και Αγκυρας. Ειδικά µάλιστα για το πρώτο κοµµάτι, επρόκειτο για ένα στοίχηµα, όπως το χαρακτήριζαν στις κατ’ ιδίαν συνοµιλίες τους οι δύο υπουργοί Εξωτερικών, το οποίο µε τη διακήρυξη φιλίας και καλής συνεργασίας κερδήθηκε, τουλάχιστον σε ό,τι είχε να κάνει µε τις βραχυπρόθεσµες στοχεύσεις που είχαν τεθεί. Σε αυτό συνέβαλαν, φυσικά, και οι υφυπουργοί Φραγκογιάννης και Ακτσαπάρ, που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας σηµαντικές λεπτοµέρειες, καθώς και το σύνολο των διπλωµατικών παραγόντων που επιστρατεύθηκαν.

Για την ιστορία, υπενθυµίζεται πως, όταν µετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία επελέγησαν οι Γεραπετρίτης και Φιντάν από τους Μητσοτάκη και Ερντογάν, αντίστοιχα, οι µυηµένοι στα µυστικά της διπλωµατίας έκαναν λόγο για µια κίνηση µε ισχυρή σηµειολογία και ουσία, αφού είναι η πρώτη φορά που στη συγκεκριµένη εξίσωση µπαίνουν δύο πρόσωπα που θεωρούνται στον απόλυτο βαθµό ως... δεξιά χέρια των δύο ηγετών.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 9/12