Έντονα υπόγεια ρεύματα κινούνται στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ μετά την πληγή που άνοιξαν το «Qatar-gate» και η Εύα Καϊλή.

Στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, την παραμονή της ψήφισης του Προϋπολογισμού, επικράτησε άκρα του τάφου σιωπή. Μετά την ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη, δεν πήρε τον λόγο κανείς. Αυτό, εκτός από ασυνήθιστο, είναι και δηλωτικό υπόκωφης έντασης, όπως μου εξήγησε έμπειρος κοινοβουλευτικός.

Δύο μέρες πριν, στα εγκαίνια του πολιτικού γραφείου του Μανώλη Χριστοδουλάκη στις Αχαρνές, έγινε χαμός. Πολύς κόσμος, με πράσινα σημαιάκια στα χέρια, σαν τις παλιές μέρες του ένδοξου ΠΑΣΟΚ, και ανάμεσά τους (έκπληξη!) ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Ανδρέα Λοβέρδου.

Ισορροπίες

Μα, τι δουλειά είχε σε μια σύναξη «γεννηματικών» - «παπανδρεϊκών»; Φαίνεται ότι δεν είναι πια ακριβώς έτσι τα πράγματα. Οι εσωκομματικές συμμαχίες αλλάζουν και όποιος έχει απήχηση πέραν της εκλογικής του περιφέρειας θεωρείται πολύτιμος εσωκομματικός σύμμαχος στη μάχη για την κατάκτηση του σταυρού προτίμησης. Ήταν και η Νάντια Γιαννακοπούλου εκεί, η οποία είχε υποστηρίξει τον Λοβέρδο στη μάχη για την ηγεσία. Και μάλιστα κάθισε πρώτη σειρά.

Κινητικότητα

Ενδιαφέροντα όλα αυτά, όχι βέβαια γιατί συνιστούν οποιοδήποτε είδος αμφισβήτησης της ηγεσίας, αλλά γιατί δείχνουν ότι υπάρχει κινητικότητα και μια δυναμική, την οποία ο πρόεδρος οφείλει να αξιοποιήσει ενωτικά για το κοινό συμφέρον. Όλοι θα τρέξουν προεκλογικά, ό,τι κι αν τους χωρίζει, οπότε είναι δική του ευθύνη να τους ακούσει, να εμπνεύσει και να τους ενώσει.

*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 23 Δεκεμβρίου 2022.