Πολλά θα µπορούσε να πει κανείς για το ξέσπασµα του Κωνσταντίνου Κυρανάκη, το οποίο είναι αλήθεια ότι έρχεται έπειτα από ένα µεγάλο διάστηµα αυτολογοκρισίας του νεαρού βουλευτή.

Πέραν της ουσίας του πράγµατος, όπου ο καθείς θα µπορούσε να αναγνωρίσει ότι, αν µη τι άλλο, έχει µια βάση η πολυσυζητηµένη τοποθέτησή του για την κωλυσιεργία στο µέτωπο της πανεπιστηµιακής αστυνοµίας και της µη υλοποίησης των νοµικών προβλέψεων όσον αφορά τη δυναµική αντιµετώπιση των φαινοµένων βίας στις δοµές της Τριτοβάθµιας Εκπαίδευσης, είναι ξεκάθαρο ότι η χρονική επιλογή της δήλωσης ήταν λογικό να ενεργοποιήσει τα ανακλαστικά του Μαξίµου.

Βλέπετε, στην τελική ευθεία πριν από τις κάλπες κανείς δεν µπορεί να επιτρέψει αφορµές αµφισβήτησης της εσωκοµµατικής συνοχής, και µάλιστα σε µια τόσο κρίσιµη συγκυρία για την κυβέρνηση και τη χώρα. Ωστόσο, επειδή η στήλη αυτή πάντα επιδιώκει να βλέπει πέρα από το προφανές, δεν θα µπορούσε να µη συνδέσει τις ατάκες Κυρανάκη µε τον επικείµενο ανταγωνισµό στον Νότιο Τοµέα της Αθήνας µε τον άλλο συνοδοιπόρο του στις επικοινωνιακές επάλξεις της Πειραιώς και νυν υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκο.

Ευχέρεια κινήσεων

Εξάλλου, λόγω και του χαρτοφυλακίου του, ο τελευταίος έχει αποκτήσει ευχέρεια κινήσεων σε µια εκλογική δεξαµενή (της λεγόµενης παραδοσιακής ∆εξιάς), στην οποία ο Κυρανάκης απευθύνεται σταθερά και διαχρονικά.

∆εν είναι τυχαίο ότι στην περιβόητη δήλωση ανέφερε µεν ότι η Αστυνοµία κάνει ό,τι µπορεί, αλλά άφησε εντέχνως εκτός εξίσωσης την πολιτική ηγεσία του Σώµατος. Για την ιστορία, ο βουλευτής είχε τερµατίσει στη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου της µεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας της χώρας, πίσω από τον Νίκο ∆ένδια, όµως, όπως γίνεται αντιληπτό, η περίπτωση Θεοδωρικάκου δηµιουργεί άλλα δεδοµένα στον ανταγωνισµό.

*Δημοσιεύτηκε στο Secret την 1η Οκτωβρίου 2022.