Οι «Ιστορίες ενός Γιατρού» αποτελούνται από δεκατρείς από τις ιστορίες του Ουίλιαμς (άμεσες απορίες για τις εμπειρίες του ως γιατρός), έξι ποιήματα και ένα κεφάλαιο από την αυτοβιογραφία του που συνδέει τους κόσμους της ιατρικής και της λογοτεχνίας, μια εισαγωγή του Robert Coles, και μια τελευταία σημείωση του γιου του Williams για τον διάσημο πατέρα του. Ο Γιάννης Ζέρβας καθηγητής της ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών υπογράφει τον πρόλογο  και μιλά στην Σάσα Σταμάτη για τις ιστορίες αυτές  αλλά και τι πραγματεύονται

 

 

 

 

 

 

 

  • Κύριε Ζέρβα γιατί αποφασίσατε να μεταφράσετε  τις ιστορίες ενός γιατρού του Γουίλιαμ -  Κάρλος Ουίλιαμς;

 

Τις ιστορικές ιστορίες τις μετέφρασε, καταπληκτικά πρέπει να πώ -ευτυχώς για κείνον και για μας - η Ειρήνη Παπαθανασίου, φίλη και συνεργάτις. Εγώ έχω μεταφράσει μια ανθολογία από το σύνολο του ποιητικού του έργου που την δούλευα πολλά χρόνια (για την ακρίβεια τα τελευταία 35 χρόνια, ξανά και ξανά αλλάζοντας πράγματα καθώς αύξανε και η δική μου ποιητική και μεταφραστική εμπειρία). Η έκδοση αυτής της ανθολογίας από τις Ροες/Printa, εκκρεμεί, φαντάζομαι δεν θα καθυστερήσει πολύ και όταν βγεί θα δώσει μια συνολικότερη εικόνα του έργου του στο Ελληνικό κοινό που έχει εκτεθεί ελάχιστα σε αυτό. Στην Αμερικανική λογοτεχνία ό Γουίλλιαμ Κάρλος Γουίλλιαμς είναι ισότιμος του ΤΣ Ελιοτ και κατά κάποιο τρόπο ο αντίποδάς του: ο Έλιοτ ήταν ένας Αμερικανός ποιητής από τον Νότο που πολιτογραφήθηκε Άγγλος με ακαδημαϊκή προσέγγιση στην ποίηση και αριστοκρατικές διασυνδέσεις, και ο Γουίλλιαμς ένας Βρεττανικής καταγωγής ποιητής που έζησε (και πίστεψε) στα φτωχά λαϊκά στρώματα της Αμερικής που τα φρόντισε αδιακόπως ως γιατρός και ήταν βέβαιος ότι εκεί βρίσκεται η ουσία της Αμερικανικής γλώσσας. Επίσης ενώ ο Έλιοτ αναγνωρίστηκε νωρίς ο Γουίλλιαμς βραβεύθηκε με το Πούλιτζερ στο τέλος της ζωής του και έγινε διάσημος πολύ όψιμα, ήδη άρρωστος. Όμως η επίδρασή του διεθνώς είναι τεράστια και διαχρονική. Είχε αλληλογραφία με πολλούς νεότερους ποιητές τους οποίους συμβούλευε και προωθούσε μεταξύ των οποίων και ο δικός μας Νικόλαος Κάλας. Η ιατρική του πλευρά είναι λιγότερο γνωστή και αυτό έρχεται να αποκαταστήσει αυτό το βιβλίο με τις ιατρικές του ιστορίες που ανθολόγησε ο μαθητής του Robert Coles. Εμένα μου είχε χαρίσει το βιβλίο ένας αγαπημένος μου καθηγητής αγγλικών από το σχολείο όταν μπήκα στην ιατρική, ο Jack Matlaga -για όσους παλιούς συμμαθητές τον θυμούνται, και ήταν αγαπημένο μου από τότε. Πάντα ήθελα να το μεταφράσω. Και χαίρομαι πολύ που η Ειρήνη, όταν της το πρότεινα, και το έκανε τόσο καλά!

 

  • Τελικά ποιος ήταν ο Ουίλιαμς;

Ο Γουίλλιαμς ήταν ένας άνθρωπος που πίστεψε στην ποίηση και στην ιατρική, όχι εξαρχής ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση. Η ιατρική εμφυσήθηκε από τους γονείς του και κομβική στην ποιητική του εξέλιξη ήταν η επαφλή του με τον Εζρα Πάουντ, όπως άλλωστε και για τον Ελιοτ. Όμως αγαπούσε τόσο την αληθινή ζωή και τους ανθρώπους την παρατήρηση και την συμμετοχή στον κόσμο που, κατά τη γνώμη μου, αυτή η αγάπη και ο ακατάβλητος ενθουσιασμός του για την αξία της ζωής  τον έκαναν να αγκαλιάσει και τους δύο τομείς. Και να τους υπηρετήσει πιστά και αληθινά με την πλήρη γκάμα της προσοχής και των συναισθημάτων του σε μια διπλή αλλά χορταστική ζωή, όπως μα την περιγράφει ο γιός του, επίσης γιατρός στο επίμετρο του βιβλίου.


  • Τι πραγματεύονται αυτές οι ιστορίες;

Αυτές οι ιστορίες πραγματεύονται την άσκηση της ιατρικής στα χρόνια της οικονομικής κρίσης προπολεμικά στην Αμερική στις φτωχές περιοχές του Βόρειου Νιου Τζέρσεϊ. Ο Γουίολλιαμς ασκούσε οικογενειακή ιατρική, γυναικολογία και παιδιατρική κυρίως, αλλά πήγαινε όπου τον χρειάζονταν. Πιεσμένος πολλές φορές, εκνευρισμένος άλλες τόσες, συγκινημένος από τις μεγάλες ανάγκες και τις αληθινές ζωές των ανθρώπων, ανοιχτός συναισθηματικά απέναντί τους να αστειευτεί, να θυμώσει, να φροντίσει και να γιατρέψει. Η ειλικρίνειά του και η πίστη του στη ζωή τους ανθρώπους και την σχέση είναι παρόμοια με αυτά του Γιάλομ, με τον οποίο έχω ασχοληθεί πολύ, αλλά εδώ από ένα σωματικό γιατρό και ποιητή, όχι ψυχίατρο και πεζογράφο. Οι ιστορίες όμως δείχνουν την δύναμή του στην αφήγηση. Πολλοί ίσως να μην ξέρουν ότι έχει γράψει και θέατρο που έγινε μεγάλη επιτυχία στη Νέα Υόρκη.



  •  Τι μήνυμα θέλει να περάσει αυτό το βιβλίο;

Το μήνυμα του βιβλίου δεν είναι του Γουίλλιαμς γιατί η ανθολόγηση είναι του Coles, ο ίδιος ο Γουίλλιαμς δεν μάζεψε ποτέ ξεχωριστά τις ιατρικές ιστορίες από το υπόλοιπο έργο του. Και ο σκοπός του ήταν να δείξει αυτά που ανέφερα παραπάνω αλλά και να διδάξει τους φοιτητές ιατρικής τι σημαίνει στα αλήθεια να ασκείς την ιατρική σε δύσκολες συνθήκες. Το ίδιο μήνυμα θα ήθελα να περάσω κι εγώ. Πιστεύω ότι οι φοιτητές ιατρικής και οι γιατροί, ειδικά μαιευτήρες, παιδίατροι, γενικοί γιατροί και ψυχίατροι θα βρούν αυτό το βιβλίο συναρπαστικό.

  • Βρίσκετε ότι υπάρχουν αναλογίες ανάμεσα στην άσκηση της εποχής του Ουίλιαμς με την σημερινή;

Οι διαφορές είναι τεράστιες. Όμως μέσα μου ξέρω και βλέπω κάθε μέρα στην ιατρική μου πράξη πως ότι κερδίζουμε σε τεχνολογική αρτιότητα το χάνουμε σε ανθρώπινη επαφή. Και δεν θα ‘πρεπε να είναι έτσι. Το ένα θα έπρεπε να ενισχύει το άλλο.





  • Είστε καθηγητής της ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το βιβλίο έτυχε να βγει σε μια περίοδο όπου ο κόσμος αντιμετωπίζει την πανδημία του κορονοιού με ότι σημαίνει αυτό για την σωματική και την ψυχική του υγεία. Επιπλέον ενδέχεται να έχουμε μεγάλη οικονομική κριση.  Διάβάζοντας   ένας άνθρωπος το βιβλίο «οι ιστορίες ενός γιατρού», θα μπορέσει να βοηθηθεί ;

Οτιδήποτε μας επαναφέρει στην ανθρώπινη διάσταση των πραγμάτων βοηθάει, γιατί μας επαναφέρει στο μέτρο και στη σημασία της αλήθειας, της ανθρωπιάς και της ζωής.