Ο Γιώργος Μυζάλης είναι μουσικολόγος, μουσικοκριτικός, δημοσιογράφος, και μας παρουσιάζει ένα υπέροχο τραγούδι για το πιο ιερό πρόσωπο της ζωής και της ύπαρξής μας τη Μάνα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Από πολύ μικρός μαγεύτηκε από το ελληνικό τραγούδι και τη μουσική ακολουθώντας όλες τις δυνατές βαθμίδες μουσικής εκπαίδευσης: μαθήματα κιθάρας, ωδείο, μουσικό γυμνάσιο, μουσικό λύκειο, τμήμα Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών, μεταπτυχιακό στα Μ.Μ.Ε και τη Μουσική και τέλος διδακτορικό στην Εθνομουσικολογία.

Παράλληλα, αρθρογραφούσε σε μουσικά sites και έντυπο τύπο, ενώ είχε και ένα σύντομο πέρασμα από τη δισκογραφία ως υπεύθυνος ελληνικού ρεπερτορίου στη Virging Records του Γιάννη Πετρίδη.

Εργάστηκε για πολλά χρόνια (2006-2018) στα Πνευματικά Δικαιώματα διατελώντας διευθυντής του Αρχείου
Ελληνικής Μουσικής της ΑΕΠΙ και για ένα σύντομο διάστημα διευθυντής του τμήματος μελών της ΕΥΕΔ.

Έχει γράψει ένα βιβλίο για το «Πολιτικό τραγούδι στην Ελλάδα (1974 –2002), ενώ διατηρεί στο Youtube τη μουσική εκπομπή με τίτλο «Θα πεις κι ένα τραγούδι;»

Στην ερώτηση, πως ένας μουσικολόγος, μουσικοκριτικός, δημοσιογράφος γίνεται δημιουργός ήταν πολύ εύκολο να απαντήσει, γιατί έχει το know-how.

«Αν προηγουμένως (που συνήθως έτσι είναι) έχει υπάρξει μουσικός, είναι σχεδόν μοιραίο. Λένε ότι μουσικολόγοι γίνονται οι μέτριοι ή ατάλαντοι μουσικοί, που δεν κατάφεραν να διακριθούν στο original πεδίο δράσης και για να εξιλεωθούν επέλεξαν την έρευνα και την καταγραφή.

Δεν ξέρω αν είναι έτσι, πάντως, προσωπικά δεν διεκδικώ δάφνες τραγουδοποιού, παρότι έχω ευτυχήσει στο παρελθόν ως στιχουργός να τραγουδήσουν τραγούδια μου πραγματικά σπουδαίοι ερμηνευτές».

Πίσω από κάθε επιτυχημένο τραγούδι βρίσκεται και μια μικρή ιστορία, αλλά η ιστορία του «Μάνα» είναι αληθινή και κουβαλάει επάνω της συναισθηματική φόρτιση, που ερμήνευσε υποδειγματικά ο μετρ του είδους Γιώργος Νταλάρας.

«Το τραγούδι αυτό γράφτηκε πριν από πέντε χρόνια ως προϊόν αυτοψυχανάλυσης και συνθηκολόγησής μου με τη μητέρα μου που είχε "φύγει" δυο χρόνια νωρίτερα.

Μου βγήκε ένα βράδυ και λειτούργησε ως ξόρκι και ως κάθαρση του (όποιου) πένθους. Έλυσε
εκκρεμότητες και άνοιξε (ή επίσης έκλεισε) λογαριασμούς. Εκείνη η πολύ προσωπική στιγμή, μετά από πέντε χρόνια εσωτερικής «χρήσης», ήρθε η ώρα να έρθει στο φως της δημοσιότητας».



Η αγάπη για την «Μάνα» αυτή τη φορά εκφράστηκε με πολύ τρυφερά λόγια, όπως εξηγεί ο δημιουργός του τραγουδιού.

«Η μητρική υπόσταση δεν μπορεί παρά να ανασύρει τέτοια λόγια από τα έγκατα της ψυχής. Ειδικά όταν απουσιάζει από τα εγκόσμια, αλλά και γενικότερα καθώς αποτελεί την αρχή των πάντων».

Η επαφή με τον Γιώργο Νταλάρα

Για το πως έγινε η επαφή με τον Γιώργο Νταλάρα, και αποφάσισε να το ερμηνεύσει η εξήγηση είναι απλή. Ο καταξιωμένος ερμηνευτής έχει πάντα τις "κεραίες" του ανοιχτές για κάθε δημιουργό που έχει κάτι να πει, και επέλεξε το τραγούδι.

«Η επαφή έγινε με έναν πολύ απλό και ανθρώπινο τρόπο. Ο κύριος Νταλάρας άκουσε το τραγούδι και δέχτηκε να το πει. Έτσι, συναντήθηκε η μητέρα μου μέσα σε ένα τραγούδι με τον αγαπημένο της τραγουδιστή όλων των εποχών.

Ο κύριος Νταλάρας μού έκανε δώρο το όνειρο και για αυτό – και ένα εκατομμύριο λόγους – θα τον ευγνωμονώ παντοτινά».



Παρα του ότι είναι συγγραφέας του βιβλίου «Το πολιτικό τραγούδι στην Ελλάδα 1974- 2002» (εκδόσεις Fagotto) εν τουτοις έγραψε ένα τραγούδι (κοινωνικό) για την μάνα, που έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του Έλληνα.

«Η δημιουργία δεν ρωτάει, ούτε προϋποθέτει, ούτε προαπαιτεί. Η δημιουργία αντλεί απευθείας από το συναίσθημα και την ψυχή».

Στην ερώτηση αν η «Μάνα» είναι ο απόλυτος ορισμός της αγάπης, απάντησε με ειλικρίνεια.

«Οπωσδήποτε. Η αγάπη, βέβαια, ως έννοια, εμπεριέχει τη μάνα. Συμπορεύονται. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, όλες εκείνες τις γυναίκες των Ανωγείων που ανέθρεψαν «ξένα παιδιά» μετά την καταστροφή του χωριού από τους Γερμανούς;

Δεν ήταν μανάδες τους. Ήταν θείες, γειτόνισσες, συγχωριανές. Ήταν Μανάδες».

Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει ότι τα τραγούδια όταν φύγουν από τους δημιουργούς έχουν ανεξάρτητη πορεία στην κοινωνία και στον χρόνο, ή κάπως έτσι, χωρίς να θέλω να παραφράσω την ρήση του. Έτσι, όταν ζητήθηκε από τον Γιώργο Μυζάλη να κάνει μια ευχή για το τραγούδι του απάντησε σχεδόν μονολεκτικά.

«Να συγκινήσει τους ανθρώπους».

Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το τραγούδι κυκλοφορεί την Κυριακή 10 Μαΐου, ημερομηνία που φέτος αντιστοιχεί στη γιορτή της μητέρας, εκφράζει, όμως, και επικοινωνεί, την καθημερινή αγάπη προς το πιο σημαντικό πρόσωπο στις ζωές όλων μας. Άλλωστε και η δική της αγάπη μας ακολουθεί παντού και πάντα.



INFO

Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
Μουσική - στίχοι: Γιώργος Μυζάλης
Βιολί: Μάριος Παπούλιας
Ενορχήστρωση, μπάσο, κρουστά, ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες: Κώστας Παρίσσης
Ηχοληψία - μίξη: Κώστας Παρίσσης
Master: Κώστας Παρίσσης

Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Studio Praxis τους μήνες Φεβρουάριο - Μάρτιο 2020. Η επιμέλεια παραγωγής είναι του Κώστα Παρίσση.

Παραγωγή: Γιώργος Μυζάλης
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος του Θανάση Συλιβού.