Αυτό που κάνετε είναι η προσφορά ενός έργου παιδείας την οποία χρειάζεται όχι μόνο η Ελλάδα, αυτό το έργο το χρειάζεται ολόκληρη η Ευρώπη, γιατί η Ορθοδοξία και η ιστορία της αποτελεί πραγματικά ένα αντικείμενο παιδείας που πρέπει όλοι να το έχουμε υπόψη μας.

Μη ξεχνάμε τα χίλια χρόνια αυτά βιώσεως της ένδοξης βυζαντινής αυτοκρατορίας τα οποία περιλαμβάνονται μέσα σε αυτούς τους τόμους και ο συγκεκριμένος τόμος που προσφέρετε το Σάββατο παρουσιάζει από τη μια πλευρά πληροφορίες και γνώσεις και βιώματα και εμπειρίες από τον ένδοξο μοναχισμό της Ορθοδόξου εκκλησίας και από την άλλη προσφέρει γνώσεις και πληροφορίες για την τέχνη της Ορθοδοξίας.
Αυτά τα δύο έχουν πολύ σημαντικό και διαφορετικό νόημα από οποιοδήποτε άλλο, δηλαδή μοναχοί υπάρχουν σε πολλές θρησκείες όπως και τέχνη υπάρχει σε πολλές θρησκείες, το θέμα είναι ότι ο δικός μας μοναχισμός είναι βαπτισμένος μέσα στο πνεύμα του Θεού δηλαδή είναι κάτι διαφορετικό.

Αν κάποιος έχει πάει στο Άγιο Όρος ή στα Μετέωρα βλέπει κανείς τα πνευματικά πτηνά του ουρανού που σκάλωσαν εκεί για να βρουν το Θεό και να ζήσουν αυτή τη μοναχική ζωή έτσι ώστε σε κρίσιμες περιόδους της εκκλησίας αλλά και του έθνους μας να είναι έτοιμοι να αφιερώσουν τη ζωή τους. Γιατί το μόνο πράγμα που κερδίζουν αυτοί εκεί είναι ότι δεν λογαριάζουν πλέον τη ζωή τους δηλαδή την έχουν αφιερώσει, την έχουν θυσιάσει για τους άλλους και για το Χριστό. Ο μοναχισμός είναι ο εκφραστής της Ορθοδοξίας στην ολότητά της, είναι ο εκφραστής του φρονήματος της εκκλησίας αλλά και του βιώματος και της ευσέβειας, για αυτό είναι πολύ αγαπητός ο μοναχισμός από το λαό μας.
Ο λαός μας σέβεται πάρα πολύ το μοναχισμό. Οποιαδήποτε στιγμή στο Άγιο Όρος μπορεί να συναντήσει κανείς ημερησίως περίπου 3-4 χιλιαδες ανθρώπους... πόσοι χιλιάδες άνθρωποι περνάνε εκεί, οι περισσότεροι έχουν πνευματικούς μέσα στο Άγιο Όρος και εξομολογούνται και παίρνουν οδηγίες.

Θυμάστε τον Άγιο Παϊσιο. Λένε ότι είχε πάνω από 100 χιλιάδες πνευματοπαίδια που πηγαινοέρχονταν και του ζητούσαν συμβουλές που σημαίνει ότι μας οδηγούν στην αλήθεια της ζωής μας. Εκεί ο άνθρωπος μέσα σε από αυτή τη ζωή μπορεί να συναντήσει αλλά και να κερδίσει το Θεό του, δηλαδή δεν παίζει ο μοναχισμός με τα θρησκευτικά φαινόμενα. Ο μοναχισμός είναι ένα κυριολεκτικό αφιέρωμα στο Θεό και όσοι γνωρίζουμε μοναχούς και μιλάμε μαζί τους γεμίζουμε από χαρά γιατί μας δίνουν την ουσία και το νόημα της ζωής.

Ως προς την τέχνη, η ορθόδοξη τέχνη είναι γεμάτη από πνεύμα, είναι πνευματικό το περιεχόμενό της και για αυτό θέλει μέσα από την τέχνη, μέσα από μια εικόνα, να μας αναβιβάσει όπως λεει και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο πρωτότυπο της εικόνας που είναι οι Άγιοι, που είναι ο τριαδικός Θεός, που είναι δηλαδή τα πρότυπά μας. Άρα οι εικόνες αλλά και η λειτουργία γιατί και αυτή είναι η τέχνη, η βυζαντινή μουσική η υμνογραφία, η υμνολογία είναι τέχνη, όπως και όλα τα άλλα από τη μικροτεχνία μέχρι τις αγιογραφίες, όλα αυτά που με το που τα βλέπουμε μας ανεβάζουν, μας γεμίζουν από πνεύμα. Κάθε σημείο στη ζωγραφική είναι ένα σκαλί που μας ανεβάζει προς τον ουρανό. Για αυτο είναι πολύ σημαντική η βυζαντινή τέχνη που την έχουμε εμείς οι Έλληνες μέσα στην ιστορία μας, μέσα στη ζωή μας.

Δεν πρέπει να τα ξεχνάμε αυτά τα πράγματα ούτε να τα ειρωνευόμαστε ούτε να τα περιθωριοποιούμε, είναι ο πλούτος μας, είναι οι θησαυροί μας, είναι το πνευματικό μας χρυσάφι.