Δημήτρης Μάρκος στα «Π»: Είχα πολλές δυσκολίες, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω
Ο ταλαντούχος κολυμβητής μιλάει για το χρυσό μετάλλιο στο Δουβλίνο και την μάχη για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσ, ενώ αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του
Σασα Σταματη
Ο Δημήτρης Μάρκος αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες της ελληνικής κολύμβησης.
Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα ελεύθερο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Κ23) στο Δουβλίνο. Με επίδοση 1:46.65 κατέρριψε και το πανελλήνιο ρεκόρ, ενώ, παράλληλα, έκλεισε θέση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα, το 2024, καθώς έπιασε το όριο (1:47.06), ενώ άγγιξε και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο αθλητής μιλάει για τη μεγάλη του νίκη και την παιδική του ηλικία, ενώ αφιερώνει το μετάλλιό του σε όσους πέρασαν δύσκολα εξαιτίας των πυρκαγιών.
Πώς αξιολογείς την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23;
Νιώθω πάρα πολύ όμορφα. Νομίζω ότι η δουλειά που είχα κάνει όλη τη σεζόν μού βγήκε σε αυτόν τον αγώνα και κατάφερα να βρεθώ στην κορυφή της Ευρώπης, οπότε είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την επιτυχία, αλλά και για το πανελλήνιο ρεκόρ που αποτελεί αυτή η επίδοση.
Πού θα ήθελες να αφιερώσεις αυτή τη σπουδαία νίκη;
Αυτή τη νίκη την αφιερώνω σε όλους τους Ελληνες που το τελευταίο διάστημα βιώνουν δύσκολες καταστάσεις με τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές. Ζήσαμε μια πολύ θλιβερή κατάσταση και εύχομαι να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές. Ελπίζω, μέσα από τη νίκη μου, να προσέφερα έστω και μια μικρή στιγμή χαράς σε κάποιους ανθρώπους.
Περίμενες να πάρεις το χρυσό;
Η αλήθεια είναι ότι, όταν πηγαίνω σε έναν αγώνα, τουλάχιστον εγώ σκέφτομαι μόνο θετικά. Δεν αφήνω το μυαλό μου να κάνει αρνητικές σκέψεις. Πέρασα στον τελικό με τον τρίτο χρόνο και, επομένως, όλα ήταν δυνατά. Με αυτό το σκεπτικό κατέβηκα στον τελικό και τα κατάφερα.
Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την κολύμβηση;
Ξεκίνησα την κολύμβηση σε ηλικία 4 ετών, με την παρακίνηση των γονιών μου, και όσο περνούσαν τα χρόνια διαπίστωνα ότι μου αρέσει το άθλημα και το αγαπάω. Στην ηλικία περίπου των 16 χρόνων αποφάσισα να βάλω τον πρώτο μου στόχο. Ηταν να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε μια διεθνή διοργάνωση και σε ηλικία 18 ετών πήγα στην πρώτη μου αποστολή με την εθνική ομάδα. Από εκείνη τη στιγμή και μετά η κολύμβηση έγινε η ζωή μου.
Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Οχι, δεν έχω σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσω. Εχω περάσει πολλές δυσκολίες στην αθλητική μου καριέρα. Υπήρχαν πολλές φορές αρνητικές σκέψεις, αλλά με τους σωστούς ανθρώπους γύρω μου δεν αφήσαμε ποτέ περιθώριο για μια σκέψη να τα εγκαταλείψω.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
Ο επόμενος στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Μετά τη συμμετοχή μου στο Τόκιο, η σκέψη μου ήταν μια καλύτερη διάκριση στο Παρίσι, οπότε αυτός είναι ο μεγάλος μου στόχος.
Εχεις κάποια χόμπι;
Μου αρέσει πολύ το ψάρεμα και πηγαίνω συχνά στο εξοχικό μου στην Αμάρυνθο.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πάρα πολύ όμορφα. Εχω έναν αδελφό πέντε χρόνια μεγαλύτερο, τον Γιώργο. Πάντα ήμασταν μαζί από μικροί, ενωμένοι, και περνούσαμε καλά. Και η οικογένειά μας πάντα μας στήριζε και τους δύο.
Τι μουσική ακούς;
Ακούω κυρίως ελληνική μουσική. Ολα τα είδη, δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου.
Χορεύεις ζεϊμπέκικο;
Ναι, χορεύω και μου αρέσει.
Εχεις δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση;
Οχι, δεν έχω δεχτεί. Εχω δεχτεί πολλά μηνύματα στα social media, κάποια ακραία, κάποια πιο αθώα.
Θέλεις να πεις σε κάποιον δημόσια «ευχαριστώ»;
Θέλω να πω δημόσια «ευχαριστώ» στην οικογένειά μου, που με στηρίζει από μικρό παιδί. Θέλω να πω «ευχαριστώ» στους προπονητές μου απ’ όταν ήμουν μικρός, στον Δημήτρη Τερζανλίδη και στον Χρήστο Μπάθα, και, φυσικά, στον προπονητή μου, τον Αλέξανδρο Μοράρη, με τον οποίο συνεργαζόμαστε από το 2016 και μετά.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 9/9
Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα ελεύθερο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Κ23) στο Δουβλίνο. Με επίδοση 1:46.65 κατέρριψε και το πανελλήνιο ρεκόρ, ενώ, παράλληλα, έκλεισε θέση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα, το 2024, καθώς έπιασε το όριο (1:47.06), ενώ άγγιξε και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο αθλητής μιλάει για τη μεγάλη του νίκη και την παιδική του ηλικία, ενώ αφιερώνει το μετάλλιό του σε όσους πέρασαν δύσκολα εξαιτίας των πυρκαγιών.
Πώς αξιολογείς την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23;
Νιώθω πάρα πολύ όμορφα. Νομίζω ότι η δουλειά που είχα κάνει όλη τη σεζόν μού βγήκε σε αυτόν τον αγώνα και κατάφερα να βρεθώ στην κορυφή της Ευρώπης, οπότε είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την επιτυχία, αλλά και για το πανελλήνιο ρεκόρ που αποτελεί αυτή η επίδοση.
Πού θα ήθελες να αφιερώσεις αυτή τη σπουδαία νίκη;
Αυτή τη νίκη την αφιερώνω σε όλους τους Ελληνες που το τελευταίο διάστημα βιώνουν δύσκολες καταστάσεις με τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές. Ζήσαμε μια πολύ θλιβερή κατάσταση και εύχομαι να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές. Ελπίζω, μέσα από τη νίκη μου, να προσέφερα έστω και μια μικρή στιγμή χαράς σε κάποιους ανθρώπους.
Περίμενες να πάρεις το χρυσό;
Η αλήθεια είναι ότι, όταν πηγαίνω σε έναν αγώνα, τουλάχιστον εγώ σκέφτομαι μόνο θετικά. Δεν αφήνω το μυαλό μου να κάνει αρνητικές σκέψεις. Πέρασα στον τελικό με τον τρίτο χρόνο και, επομένως, όλα ήταν δυνατά. Με αυτό το σκεπτικό κατέβηκα στον τελικό και τα κατάφερα.
Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την κολύμβηση;
Ξεκίνησα την κολύμβηση σε ηλικία 4 ετών, με την παρακίνηση των γονιών μου, και όσο περνούσαν τα χρόνια διαπίστωνα ότι μου αρέσει το άθλημα και το αγαπάω. Στην ηλικία περίπου των 16 χρόνων αποφάσισα να βάλω τον πρώτο μου στόχο. Ηταν να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε μια διεθνή διοργάνωση και σε ηλικία 18 ετών πήγα στην πρώτη μου αποστολή με την εθνική ομάδα. Από εκείνη τη στιγμή και μετά η κολύμβηση έγινε η ζωή μου.
Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Οχι, δεν έχω σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσω. Εχω περάσει πολλές δυσκολίες στην αθλητική μου καριέρα. Υπήρχαν πολλές φορές αρνητικές σκέψεις, αλλά με τους σωστούς ανθρώπους γύρω μου δεν αφήσαμε ποτέ περιθώριο για μια σκέψη να τα εγκαταλείψω.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
Ο επόμενος στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Μετά τη συμμετοχή μου στο Τόκιο, η σκέψη μου ήταν μια καλύτερη διάκριση στο Παρίσι, οπότε αυτός είναι ο μεγάλος μου στόχος.
Εχεις κάποια χόμπι;
Μου αρέσει πολύ το ψάρεμα και πηγαίνω συχνά στο εξοχικό μου στην Αμάρυνθο.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πάρα πολύ όμορφα. Εχω έναν αδελφό πέντε χρόνια μεγαλύτερο, τον Γιώργο. Πάντα ήμασταν μαζί από μικροί, ενωμένοι, και περνούσαμε καλά. Και η οικογένειά μας πάντα μας στήριζε και τους δύο.
Τι μουσική ακούς;
Ακούω κυρίως ελληνική μουσική. Ολα τα είδη, δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου.
Χορεύεις ζεϊμπέκικο;
Ναι, χορεύω και μου αρέσει.
Εχεις δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση;
Οχι, δεν έχω δεχτεί. Εχω δεχτεί πολλά μηνύματα στα social media, κάποια ακραία, κάποια πιο αθώα.
Θέλεις να πεις σε κάποιον δημόσια «ευχαριστώ»;
Θέλω να πω δημόσια «ευχαριστώ» στην οικογένειά μου, που με στηρίζει από μικρό παιδί. Θέλω να πω «ευχαριστώ» στους προπονητές μου απ’ όταν ήμουν μικρός, στον Δημήτρη Τερζανλίδη και στον Χρήστο Μπάθα, και, φυσικά, στον προπονητή μου, τον Αλέξανδρο Μοράρη, με τον οποίο συνεργαζόμαστε από το 2016 και μετά.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 9/9
