Δήμητρα Ματσούκα: Το 2004 ένα εξώφυλλο με έκανε να πω τέλος
Η ηθοποιός σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης
Στον καναπέ του «Στούντιο 4» κάθισε το μεσημέρι της Παρασκευής η Δήμητρα Ματσούκα.
Η ηθοποιός μίλησε για την υποκριτική, για τις ελληνικές σειρές που δεν της άρεσαν, αλλά και για το τι ήθελε να γίνει στην αρχή.
Όπως η ίδια ανέφερε δεν είναι άνθρωπος που αμφισβητεί τον εαυτό της, όμως πολλές φορές έχει αγχωθεί και ανησυχήσει για το αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σε μία συνθήκη.
«Μπορεί να πλανάμαι πλάνην οικτρά, όμως αυτό που έχει σημασία είναι πως αν πίστευα πως δεν έχω ταλέντο, πραγματικά θα έκανα μια άλλη δουλειά», είπε μεταξύ άλλων.
«Ήθελα να ασχοληθώ με το ποινικό», είπε συγκεκριμένα η ηθοποιός.
Η Δήμητρα Ματσούκα αναφέρθηκε επίσης στο εξώφυλλο που ήθελε να πληρώσει για να μη βγει, αλλά και στο εξώφυλλο που την έκανε να πάρει την απόφαση να μην ξαναφωτογραφηθεί.
«Κάπου στο τέταρτο πέμπτο εξώφυλλο, αυτό συνέβη το 2004, είπα τέλος ως εδώ. Και δεν ξαναέκανα ποτέ. Δεν άντεχα να είμαι έρμαιο αυτής της αγοραίας ας πούμε διάθεσης του να πουλήσουμε… Ενώ μέσα οι φωτογραφίες ήταν αντάξιες των ξένων περιοδικών. Δεν μου άρεσε αυτή η εξαπάτηση, γιατί πάντοτε δίναμε τα χέρια για το τι θα μπει και πάντα έμπαινε κάτι άλλο και πάντα ο ένας κατηγορούσε τον άλλον.
Ξέρετε τι γνωστή ιστορία που έχω βγάλει 500 χιλιάδες δραχμές για να μην μπει εξώφυλλο. Έγινε ένα εξώφυλλο που δεν μου άρεσε, μια αντιγραφή εξωφύλλου που είχε κάνει η Μπελούτσι και μου είχαν πει ότι αν δεν σου αρέσει δεν θα μπει μην ανησυχείς. Λέω δεν μου αρέσει, δεν θα μπει λοιπόν.
Και μου είπα ότι θα μπει γιατί έχει κοστίσει αυτή η φωτογράφιση. Έφυγα, πήγα στην τράπεζα, πήρα 500 χιλιάδες, γύρισα και όταν έβγαλα τα χρήματα πετάχτηκαν στην άλλη άκρη του γραφείο σαν να έβγαζα βόμβα. Τελικά, ξαναέγινε η φωτογράφιση και ήμουν πιο ευχαριστημένη. Δεν το έκαναν επειδή με συμπαθούσαν. Ο λόγος που με καλούσαν στα εξώφυλλα ήταν καθαρά για το δικό τους καλό», σημειώνει η Δήμητρα Ματσούκα και καταλήγει: «Το 2004 ήταν ένα εξώφυλλο του Esquire που με έκανε να πω τέλος. Έγινε κάτι… για μένα χωρίς εμένα».
